«Υπέροχο φθινόπωρο! Αν ήμουν πουλί θα πετούσα γύρω από τη γη αναζητώντας διαδοχικά φθινόπωρα…»
George Elliot
Η αύρα του φθινοπώρου είναι απαλή και υγρή, χαμηλόφωνη και αργή, σαν τις σταγόνες από το πρώτο δειλό πρωτοβρόχι, που καταλαγιάζουν την έξαψη και την εξωστρέφεια του καλοκαιριού.
Η φθινοπωρινή αγκαλιά είναι θερμή και μοναχική μαζί. Σε φορτίζει μ΄ εκείνο το ασύμβατο μίγμα από θλίψη και χαρά που φέρνουν οι αντιφάσεις της ζωής. Σαν να αποχαιρετάς έναν καρδιακό φίλο που φεύγει ευχαριστημένος για κάπου μακρινά κι αγαπημένα και – την ίδια στιγμή – ενώ χαίρεσαι γι΄αυτόν, εύχεσαι να γύριζες το χρόνο πίσω και να μην έφευγε ποτέ…
Κάθε τέτοια εποχή, θυμάμαι από παιδί τον εαυτό μου – ανάλογα με την ηλικία του κάθε φορά – να ψάχνεται, να κρύβεται στο «κρυσφύγετό» του, να αναρωτιέται και να σχεδιάζει το μέλλον.
Από τις στιγμές αυτές ανακαλώ μια αίσθηση επιβράδυνσης του χρόνου. Ενιωθα με τον τρόπο μου το πέρασμα από το ανέμελο σκόρπισμα του καλοκαιριού στο αποτράβηγμα του φθινοπώρου με περισυλλογή και ενδοσκόπηση. Μια διαδικασία που μου φέρνει στο νου την οικεία, από τα παλιά αναγνωστάρια του Δημοτικού, εικόνα του γεωργού που οργώνει και σπέρνει τα χωράφια του για να ΄χει σοδειά όταν έρθει η ώρα.
Ετσι κι εμείς, σαν πλάσματα της φύσης και της ζωής, κάθε τέτοια εποχή ακολουθούμε τους αρχέγονους ρυθμούς της μοναχικής μας ύπαρξης: στρεφόμαστε εσωτερικά, συντονιζόμαστε με τις βαθύτερες μελωδίες μας και φυτεύουμε τους σπόρους που, σταδιακά, θα αναπτυχθούν και θα δώσουν καρπούς.
Είτε το αναγνωρίζουμε είτε όχι, όλοι μας περνάμε τη φάση της σποράς και της συλλογής των καρπών στη ζωή μας. Ισως αυτό το φθινόπωρο θα μπορούσαμε να είμαστε πιο συνειδητοί στην επιλογή των σπόρων – στόχων που θα φυτέψουμε :
· Αν επιθυμούμε μια πιο θερμή σχέση με τα παιδιά μας ας φυτέψουμε τους σπόρους της αποδοχής, της ανάλαφρης επικοινωνίας, του μοιράσματος στο παιχνίδι και την καθημερινότητα, ό,τι νιώθουμε πως θα μας φέρει πραγματικά πιο κοντά στα αγαπημένα πρόσωπα.
· Αν αντιμετωπίζουμε προβλήματα υγείας είναι ευκαιρία να κινηθούμε προς έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής με άσκηση, σωστή διατροφή, περισσότερο γέλιο.
· Αν έχουμε ανοιχτά θέματα στις σχέσεις μας, ίσως ήλθε η στιγμή να φυτέψουμε στην καρδιά μας τους σπόρους της συγχώρεσης και της απελευθέρωσης από τα λάθη του παρελθόντος.
Σε κάθε περίπτωση, ας είμαστε παρόντες και συνειδητοί στην επιλογή των στόχων μας, γιατί «ό,τι σπείρεις, θα θερίσεις».
Ευχομαι να εισαι παντα θετικη και να μας δινεις αισιοδοξια…
Εσύ σπέρνεις ομορφιά και δίνεις έμπνευση.
Να’σαι πάντα καλά.
Ήρθα για την μεγάλη αγκαλιά…και είναι πολύ ενδιαφέρον πως τα δυο μας ποστ και ειδικά η απάντηση μου στο σχόλιο σου…δένουν αρμονικά!
Ναι η ανθρωπότητα θερίζει αιώνες τώρα ότι έχει σπείρει…αφού είμαστε η ανθρωπότητα!
ΑΦ! και νάχεις μια πανέμορφη μέρα! 🙂
Τι όμορφα που γράφεις!Έπρεπε να γίνεις συγγραφέας!Να είσαι πάντα καλά!
Ανταποδίδω την επίσκεψη, καλημερούδια.
μου άρεσε το μήνυμα που στέλνεις. ας έχουμε καλύτερη σπορά αυτό το φθινόπωρο…
Γράφεις τόσο μα τόσο ωραία!!!
Νά σαι καλά!!!
Revevva, Efal, Ainafets, Φλώρα, Μάνα, Αριάδνη με συγκινήσατε με τα θερμά σας σχόλια, ευχαριστώ πολύ!


Μέ αφορμή τό ωραίο σας κείμενο, νά μού επιτρέψετε νά εκφράσω μία άποψη γιά τήν θλίψη τού φθινοπώρου, μέσα από ένα ποίημά μου.
ΧΡΩΜΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ
Χρώμα δέν έχει ορατό
ετούτο οπωσδήποτε οφείλεις νά τό γράψεις,
μά τίς ψυχές μπορώ νά πώ
μονάχα χρωματίζει, μέ χρώμα μελαγχολικό,
καί πάντα είναι αδύνατον αυτά τά συναισθήματα
γιά νά τά περιγράψεις,
όμως σάν θές διάθεση ευθύς γιά νά αλλάξεις
καί σκέψεις μαύρες καί κακές αμέσως νά πετάξεις
σκέψου αυτούς πού αγαπάς,
αυτό είναι τό φάρμακο τίς πίκρες νά ξεχάσεις.
Καλώς ήλθες! Ενας ποιητής είναι πάντα ευπρόσδεκτος σ΄ αυτό το μπλογκ!

Συμφωνώ απόλυτα πως το πιο ισχυρό αντίδοτο στη μελαγχολία είναι η αγάπη.
Παράθεμα: Ο Νοέμβριος της θαλπωρής | Newagemama.com