Eνα απρόσμενο διήμερο ρεπό, μακριά από οικογένεια και δουλειά, ήταν για μένα πραγματική αποκάλυψη. Μετά από πολλούς μήνες συνεχούς δραστηριότητας σε γραφείο και σπίτι, όπου ακόμα και ο υποτιθέμενος ελεύθερος χρόνος καλύπτονταν βάσει προγραμματισμού κυρίως σύμφωνα με τις ανάγκες των παιδιών, βρέθηκα απροσδόκητα χωρίς να έχω  κάτι να κάνω.

Και ενώ νόμιζα πως απλώς θα απολάμβανα επιτέλους τον ελεύθερο χρόνο και χώρο μου… ένιωσα να πλήττω αφόρητα! Αισθανόμουν άχρηστη και βαρετή, σαν μια ηλεκτρική συσκευή όταν έχει διακοπή ρεύματος.

"Γοργόνα" από την Camilla Costa

Στην αρχή τρόμαξα με το κενό. Συνειδητοποίησα πως όταν κρατάς τον εαυτό σου μόνιμα απασχολημένο, στο τέλος μπορεί και να τον χάσεις κιόλας, όπως χάνεις την επαφή με έναν αγαπημένο φίλο που έχεις καιρό να συναντήσεις. Όταν επιτέλους τον ξαναδείς, χρειάζεται χρόνος για να σπάσει ο πάγος και να νιώσεις τη σύνδεση και την αγάπη να ζωντανεύουν.

Μου πήρε  48 σχεδόν μαρτυρικές ώρες για να αρχίσω να είμαι «εγώ», ο εαυτός μου που είχα ξεχάσει ότι υπήρχε. Κατάλαβα ότι οι περισσότερες γυναίκες – και ειδικά οι μαμάδες αλλά σίγουρα όχι μόνο εμείς – έχουμε πέσει με τα μούτρα στην παγίδα της υπεραπασχόλησης. Κι έχουμε εθιστεί σ΄ αυτήν.

Οταν  αφαιρέσουμε τις δεκάδες μικρές και μεγάλες δραστηριότητες από την καθημερινότητά μας (όλα τα «πρέπει», «έχω να κάνω» κλπ) δημιουργείται ένα κενό. Απ΄ αυτό το κενό βρίσκουν την ευκαιρία να ξεπηδήσουν ο θυμός, ο πόνος, ο φόβος και  η απογοήτευση που έχουμε μαζέψει για τον εαυτό μας και τους άλλους. Μάλλον είναι προτιμότερο να γεμίζουμε το κενό με μια δουλειά  για να αποφεύγουμε το επώδυνο φορτίο των μαζεμένων συναισθημάτων. Όταν όμως σταματήσουμε να κρυβόμαστε από την αλήθεια και αντιμετωπίσουμε το φόβο και τον πόνο, τότε αρχίζουμε να νιώθουμε τη δύναμή μας. Όταν περιορίσουμε την υπεραπασχόληση μπορούμε  να αξιολογήσουμε ουσιαστικά  τι είναι πραγματικά σημαντικό και τι όχι.

Ακόμα ένα υπέροχο έργο της αγαπημένης Josephine Wall

Σε προσκαλώ να δώσεις μια ευκαιρία στον εαυτό σου. Τι θα συμβεί αν αφήσεις να μαζευτούν τα άπλυτα, αν συνοδεύσει κάποιος άλλος τα παιδιά σε μια δραστηριότητα, αν αποφύγεις μια επίσκεψη, αν δεν σιδερώσεις τις πετσέτες, αν δεν σηκώσεις το τηλέφωνο και αφιερώσεις κάποιο χρόνο σε σένα χωρίς να κάνεις τίποτα? Τίποτα.

Ισως ανακαλύψεις ό,τι κι εγώ. Η ιερότητα του εαυτού σου, η δική σου μοναδική φωνή, σε περιμένει υπομονετικά εκεί. Στο κενό.