«Οι όμορφες αναμνήσεις είναι φίλοι παντοτινοί» – γραμμένο από την Αθηνά Χ., παιδική φίλη, στο λεύκωμα της Πέμπτης Δημοτικού

 Μια από τις πρώτες μου αναρτήσεις, αφιερωμένη εξαιρετικά στους φίλους του μπλογκ που, όπως κι εγώ, γυρνάνε για τις γιορτές στα μέρη που μεγάλωσαν και βρίσκουν ζωντανές τις αναμνήσεις από τα παιδικά τους χρόνια:

Aκόμη ένα υπέροχο έργο της Judy Mastrangelo

Με αφορμή τη συνάντηση των συμμαθητών 25 χρόνια μετά την αποφοίτησή μας από το Λύκειο, βρέθηκα για τρεις μέρες 500 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, στην κωμόπολη  όπου μεγάλωσα, και την οποία αφήσαμε οικογενειακώς εδώ και μια εικοσαετία.

Ηταν μια βουτιά στις αναμνήσεις της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, που έφερε στην επιφάνεια γεγονότα και εικόνες που είχαν ξεθωριάσει με το χρόνο: ο δρόμος όπου έκανα ποδήλατο για πρώτη φορά, το χαμόγελο της γειτόνισσας  που  ήταν το ίδιο κι ας είχαν περάσει από πάνω της δυο δεκαετίες, η αγαπημένη κρυψώνα στον κήπο πίσω από τις τριανταφυλλιές, όλα ήταν ακόμη εκεί!. Συνειδητοποίησα  επίσης πως ό,τι μου δίνει χαρά σήμερα είναι απόηχος μιας αγαπημένης δραστηριότητας που είχα από παιδί και πώς κάποια ακόμη ανεκπλήρωτα όνειρά μου με περιμένουν από την εφηβεία.

Το παρελθόν δεν καθορίζει το μέλλον μας, σίγουρα όμως το επηρεάζει. Κι όσο δυσάρεστες στιγμές κι αν έχουμε ζήσει, σίγουρα υπάρχουν θησαυροί στο ντουλάπι των αναμνήσεών μας που περιμένουν να τους δώσουμε τη θέση που τους αξίζει στη ζωή μας.

Γι΄ αυτό, σας προτείνω να επισκεφθείτε με την πρώτη ευκαιρία τα μέρη όπου μεγαλώσατε. Οσοι ζουν μακριά μπορούν να προγραμματίσουν ένα  ταξίδι προς τα εκεί. Κι όταν με το καλό βρεθείτε στα παλιά λημέρια, περιδιαβείτε συνειδητά στα οικεία μέρη και συντονιστείτε με το παιδί που σας περιμένει:

• Ποιες αγαπημένες αναμνήσεις έρχονται στη μνήμη σας?
• Ποιες εμπειρίες νιώθετε πως σας έχουν σημαδέψει?
• Ποιες  δραστηριότητες  της εποχής εκείνης εξακολουθούν να «μιλούν» στην καρδιά σας σήμερα?
• Ποιες ανάγκες έχουν εκπληρωθεί στη σημερινή σας ζωή και ποιες ακόμη περιμένουν?

 Είναι ένα υπέροχο ταξίδι στη «βιβλιοθήκη του μυαλού» μας, εκεί που βρίσκονται αποθηκευμένα τα  πιο αυθεντικά κομμάτια του εαυτού μας. Εμπρός λοιπόν να τα φέρουμε στο προσκήνιο και να τους δώσουμε τη θέση που τους αξίζει!