Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ με τις δουλειές του νοικοκυριού δεν τα πήγαινα ποτέ καλά. Ενώ στις σπουδές και στα επαγγελματικά μπορώ να διαχειριστώ τουλάχιστον ικανοποιητικά παράλληλες δραστηριότητες και να ανταποκριθώ σε δύσκολες καταστάσεις με επιτυχία, πιάνω τον εαυτό μου να βρίσκεται σε απόλυτη σύγχυση μπροστά στο νεροχύτη της κουζίνας.
Ωρες ώρες μού φαίνεται τιτάνιο έργο να τακτοποιήσω το συνήθως ακατάστατο σπίτι μου, με τα παιχνίδια και τα πράγματα των παιδιών να καλύπτουν κάθε τετραγωνικό εκατοστό χώρου. Κάτι παθαίνει το μυαλό μου. Τελεία και παύλα. Οσο γι΄ αυτά τα καταπληκτικά που κάνουν πολλές μαμάδες – μαγειρεύουν, ενώ σιδερώνουν, ενώ μιλάνε στο τηλέφωνο, ενώ διαβάζουν τα παιδιά, ενώ τσεκάρουν το ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο, ενώ βάζουν πλυντήριο, ενώ…….- εγώ καμμία σχέση! Μέχρι που το πήρα απόφαση ότι μάλλον κατατάσσομαι στις μαμάδες του ουράνιου τόξου και πορεύομαι μ΄ αυτό όπως μπορώ στη ζωή, επιστρατεύοντας – όσο τα οικονομικά της οικογένειας το επιτρέπουν – μια εξωτερική βοήθεια για τις δουλειές του σπιτιού…
Οταν λοιπόν πριν από καιρό διάβασα την ανάρτηση «Εστία», στο πολυαγαπημένο ιστολογίο myorama, κάτι «φτερούγισε» μέσα μου. «Κάτι τρέχει εδώ’ σκέφτηκα, «αυτή είναι μια διαφορετική άποψη για το νοικοκυριό και τις δουλειές του σπιτιού». Με την άδεια του αγαπημένου μπλογκ αναδημοσιεύω το εξαιρετικό αυτό κείμενο. Είμαι σίγουρη πως θα αγγίξει πολλές μαμάδες της νέας εποχής, που – όπως κι εγώ – πασχίζουν να ισορροπήσουν τη δημιουργική τους φλόγα με την ανάγκη τους για ένα όμορφο, ζεστό σπιτικό, μια αληθινή φωλιά για όλη τους την οικογένεια! Περιμένω με ανυπομονησία τα σχόλιά σας….
Πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια στην Αρχαία Ελλάδα, υπήρχε η Εστία η θεά του σπιτιού, φύλακας της οικογενειακής ζωής και προστάτιδα του ιερού της. Στη θεά στρέφονταν όλες οι γυναίκες ζητώντας έμπνευση και προστασία για να μπορέσουν να μεταμορφώσουν το χώρο που ζούσαν σ΄ ένα σπιτικό άνετο και όμορφο. Ενώ όλοι οι Ολύμπιοι θεοί έχουν απεικονιστεί σε γλυπτά, στη θεά Εστία δεν δόθηκε ποτέ ανθρώπινη μορφή. Αντί γι αυτό, η πνευματική της παρουσία τιμήθηκε σαν μιά αιώνια φλόγα που καίει συνεχώς γύρω από μιά κυκλική εστία.
Οι περισσότερες γυναίκες σήμερα έχουν αποκοπεί από τη σχέση με το νοικοκυριό τους και το θεωρούν αγγαρεία.
Η Εστία δεν νιώθει χαμένη ούτε παραζαλισμένη, δεν νιώθει οτι κρέμεται από μια κλωστή. Αντίθετα είναι σταθερή στο εξωτερικό χάος, και τη συνηθισμένη καθημερινή αταξία. Οτιδήποτε χρειάζεται να γίνει στο σπίτι μπορεί να γίνει με άνεση, ηρεμία και αγάπη. Μπορούμε να αφήσουμε συνειδητά τη θεά να λειτουργήσει μέσα από μας και να ανακαλύψουμε το ιερό μυστήριο που κρύβεται στην καθημερινότητά μας.
Η φροντίδα του σπιτιού είναι μιά πράξη αυτοσυγκέντρωσης ισάξια με το διαλογισμό. Αν νιώθεις ότι δεν έχεις το χρόνο να διαλογιστείς, μπορείς να το κάνεις μέσα από τις δουλειές του σπιτιού, αν τις προσεγγίσεις με σεβασμό και περίσκεψη και τότε δεν θα μεταμορφωθεί μόνο το σπίτι σου αλλά και εσύ. Η ενασχόληση με το σπίτι είναι μια δουλειά ιερή.
Πηγή: http://myorama.wordpress.com, ευχαριστούμε πολύ!
αγαπημένη newagemama
εγώ ξέρω κάτι σημαντικό και θέλω να το μοιραστούμε: όταν κάνεις αυτές τις «δουλειές» με καλή παρέα, πάντα γίνονται πιο γρήγορ, πιο εύκολα και πιο ευχάριστα. Χωρίς να θέλω να αυτο-διαφημιστώ, μόλις σήμερα έφτιαξα το προωθητικό μου φυλλάδιο για μία από τις τελευταίες μου υπηρεσίες και νομίζω ότι θα τη βρεις ενδιαφέρουσα. Πρόκειται για υπηρεσία οργάνωσης χώρων/ ντουλαπών και μέχρι στιγμής οι πελάτισσές μου είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεις τόσο όμορφα στο σημερινό σου ποστ.
Με την άδειά σου φυσικά, θα σου στείλω και σχετικό mail 🙂 Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω και να περάσουμε μερικές ώρες πολύ επικοικοδομητικές!
Kαλή επιτυχία στη νέα σου δραστηριότητα! Μάνες οργανωμένες ποτέ νικημένες!
Η αλήθεια πάντως είναι ότι ο ρόλος της σημερινής μητέρας είναι αρκετά επιβαρημένος με αποτέλεσμα ακόμα και αν έχεις τρομερή όρεξη για τις δουλειές του σπιτιού λόγο έλλειψης χρόνου και κουράγιου να γίνεται ένα δυσβάσταχτο έργο..
Σε προσωπικό επίπεδο θα πω πως ναι το πάλεψα αρκετά χρόνια να μην χρησιμοποιήσω βοήθεια και το αποτέλεσμα ήταν να καταλήξω στο νοσοκομείο με υπερκόπωση οπότε και έβαλα μυαλο… Τώρα πια αισθάνομαι ότι ένα μεγάλο βάρος έχει φύγει από πάνω μου και απλά εύχομαι να μπορώ να έχω πάντα αυτή την τόσο πολύτιμη βοήθεια…
Δυσβάχτατο δεν θα πει τίποτα…Ψάχνω να βρω τον τρόπο να γίνονται όλα πιο ήρεμα και δημιουργικά και φυσικά με τη συνεισφορά όλων των μελών της οικογένειας. Σίγουρα όχι όμως να το πάρουμε αποκλειστικά πάνω μας, γιατί η υπερκόπωση είναι πολύ βαρύ τίμημα…
Μια χαρά σε βρίσκω …
Ιδού και μία άλλη άποψη : http://silia.wordpress.com/2010/09/28
Και μία ακόμα : http://silia.wordpress.com/2010/09/22
Στο 1ο , κάνω φυσικά , πλάκα …
Στο 2ο , όχι …
Ευχαριστώ πολύ αγαπημένη! Κι εγώ μια χαρά με βρίσκω!
Ψηφίζω κι εγώ … ουράνιο τόξο και με μουσικ΄ή dub step… κι ο θεός βοηθός για τα θεωρητικά, που ομολογουμένως πολύ θάθελα να τα καταφέρω έτσι …
Nice to meet you!
Μόλις σε προσέθεσα και στα inspirational blogs. Εξαιρετική δουλειά 🙂
Ερώτηση: μήπως αναλαμβάνεις και τραπέζια ως personal chef ;
Καλή εβδομάδα
closetmanager είναι τιμή μου που με προσέθεσες στα εμπνευσμένα μπλογκς. Εννοείται πως δεν αναλαμβάνω τραπέζια και τέτοια, αφού μετά βίας κουμαντάρω την κουζίνα του σπιτιού μου! Προφανώς κάνεις πλάκα ή απευθύνεσαι στο αγαπημενο Pandespani που διαθέτει φοβερή πένα και κουτάλα ταυτοχρόνως!
Ουράνιο τόξο δαγκωτό, όποια να΄ναι η μουσική υπόκρουση!
Εγώ θα έλεγα ότι το νοικοκυριό είναι και αγχολυτικό. Όταν επιστρέφω στρεσαρισμένος από τη δουλειά, κάνω μια ηλεκτρική και νιώθω καλύτερα. Βέβαια, εκεί σταματάω. Τα υπόλοιπα -και δυσκολότερα- τα αναλαμβάνει η σύζυγος.
Χμ…
Περασα βιαστικα να σου ευχηθω καλο μηνα…φιλια…
Καλό μήνα και σε σένα, ευχαριστώ!