Αναρωτιέμαι συχνά αν βοηθάω αρκετά τα παιδιά μου να εξελιχτούν σε ενήλικες ικανούς να βρίσκουν δημιουργικές λύσεις στα προβλήματα και στις προκλήσεις της ζωής. Αν με τη συμπεριφορά μου ενισχύω την αυτοπεποίθησή τους ή άθελά μου τους βάζω τρικλοποδιές. Αν καλλιεργώ επαρκώς την αυτοεκτίμηση και την ανεξαρτησία τους ή υποσυνείδητα τα συγκρατώ από φόβο με τα αόρατα δεσμά της εξάρτησης και του ελέγχου. Ετσι, όταν διάβασα το παρακάτω απόσπασμα, με τα επτά χαρακτηριστικά του παιδιού που εξελίσσεται σε ικανό, δυνατό, παραγωγικό ενήλικα, κοντοστάθηκα. Και επανήλθα διαβάζοντάς τα ξανά και ξανά. Τα μοιράζομαι μαζί σας γιατί πιστεύω πως αξίζει να έχουμε όλοι οι γονείς έναν μπούσουλα για να κρατάμε τους ίδιους μας τους εαυτούς σ΄έναν δρόμο, αφήνοντας στην άκρη τα στερεότυπα άλλων εποχών και τις προσωπικές μας εμμονές.
Από την Annie Leibovitz
Οι αντιλήψεις που έχει ένα παιδί με υγιή ανάπτυξη για τον εαυτό του:
1. «Είμαι ικανός».
2. «Συνεισφέρω με σημαντικούς τρόπους και με χρειάζονται αληθινά».
3. «Μπορώ να επηρεάσω το τι μου συμβαίνει».
4. «Τα συναισθήματά μου είναι σημαντικά. Eχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου ότι μπορεί να μάθει από τα λάθη του. Eχω αυτοέλεγχο και αυτοπειθαρχία».
5. «Μπορώ να κάνω φίλους. Ξέρω να μιλώ, να ακούω, να συνεργάζομαι, να μοιράζομαι και να διαπραγματεύομαι για να πετύχω αυτό που θέλω».
6. «Οι άλλοι μπορούν να στηριχτούν πάνω μου και είμαι ειλικρινής. Τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλω, αλλά μπορώ να προσαρμοστώ όταν χρειάζεται».
7. «Προσπαθώ να λύνω μόνος μου τα προβλήματά μου, αλλά ξέρω ότι, αν χρειάζομαι βοήθεια, θα τη ζητήσω».
Με μια τέτοια εικόνα για τον εαυτό του, το παιδί έχει σημαντικά πλεονεκτήματα: ξέρει πως, ό,τι κι αν συμβεί, έχει μέσα του τις δυνατότητες να λειτουργήσει κατά τέτοιο τρόπο ώστε να λύσει δημιουργικά τα προβλήματά του.(…..) Ενσταλάζοντας στα παιδιά μας αυτές τις επτά πεποιθήσεις, τους δίνουμε το μεγαλύτερο δυνατό δώρο.
Πηγή αποσπάσματος: Από το κεφάλαιο 8 «Η διαπροσωπική ηθική: μια νέα αντίληψη για τις σχέσεις» του βιβλίου των James Redfield και Carol Adrienne Οδηγός των εννέα επιγνώσεων της Ουράνιας Προφητείας, εκδόσεις Διόπτρα.
Newagemama.com 
Παναγιώτα πολύ σημαντικές οι παρατηρήσεις σου!
Παραπέμπω εσένα και τους αναγνώστες σου σε μια παλιά μου ανάρτηση σχετικά με ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο που έκανα και είναι πολύ συνιφασμένο με τα όσα γράφεις.
Προσωπικά εμένα μου έδωσε πολύ σημαντικά εφόδια για την επικοινωνία μου με το παιδί μας, και με έκανε να καταλάβω σε βάθος τί χρειάζεται από εμάς τους γονείς κάθε παιδί ώστε να αναπρυχθεί σε έναν ολοκληρωμένο ενήλικα, ικανό να διαχειρίζεται τη ζωή του ώριμα και υπεύθυνα.
Συμβουθεύω κάθε γονίο, ασχέτως της ηλικίας του παιδιού του να παρακολουθήσει το σεμινάριο αυτό, ή τουλάχιστον να διαβάσει το βιβλίο του μεγάλου Gordon, ανθρωπιστικού ψυχολόγου και εμπνευστή της μεθόδου αυτής (δε μου αρέσει να την αποκαλώ «μέθοδο» καθώς για εμένα είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να επικοινωνούμε με τα παιδιά μας, αν θέλουμε να λέμε ότι τα σεβόμαστε και τα αγαπάμε πραγματικά, επομένως είναι, αν θέλετε μια και μοναδική μέθοδος)
http://www.the-sunnyside-oflife.com/2011/01/take-pet-at-home-with-you.html
Αν ενδιαφέρεστε για την παρακολούθηση του σεμιναρίου, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Patrick Akrivos που τα κάνει (πληροφορίες εντός της ανάρτησης).
Συγνώμη, ξέχασα να αναφέρω ότι το άρθρο είναι στα αγγλικά…
Αν δεν έχετε εξοικίωση με τη γλώσσα μπορείτε να μου στείλετε e-mail και να σας μεταφράσω τη περίληψή του.
Πάρτε και ακομη μια πληροφορία
http://www.the-sunnyside-oflife.com/2011/05/for-all-you-pet-lovers-out-there.html
Ελίνα, εξαιρετικές οι επισημάνσεις του Patrick για την ενεργό ακρόαση (active listening). Ειδικά το “να βλέπεις τα παιδιά σου σαν ανθρώπους ξεχωριστούς από σένα” είναι για μένα πολύ σημαντικό και μάλλον δύσκολο. Εχω την τάση να τα αντιμετωπίζω ως προέκταση του εαυτού μου, λες και έχουμε τις ίδιες ανάγκες, τις ίδιες απόψεις και τα ίδια γούστα…
Ευχαριστώ!
Ωχ, ωχ, ωχ ….
Κι εμένα να σου πω με ζορίζουν κάτι τέτοια…Κι όσο με ζορίζουν τόσο τα ξαναδιαβάζω μήπως και τα εμπεδώσω!
Παναγιώτα σε συγχαίρω με εν μέσω καλοκαιριού εξακολουθείς να γράφεις….Πολύ ενδιαφέρουσες οι τοποθετήσεις. Αυτό βέβαια που έχω πλέον μάθει είναι ότι πέρα από το ένσικτό μας, είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε τα παιδιά μας όπως ακριβώς θα θέλαμε και εμείς ως ενήλικοι να μας αντιμετωπίζουν. Έχουν κάθε δικαίωμα στην ώριμη αντιμετώπιση. Α και κοίτα να ξεκουραστείς λίγο….
Εχεις απόλυτο δίκιο! Οσο για μένα, θα ξεκουραστώ από την άλλη εβδομάδα! Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
εγώ τύπωσα αυτά τα 7 «κριτήρια» και τα βάζω στο ψυγείο μου πάραυτα, να τα βλέπουμε όλοι…
Σαν καλή είναι η ιδέα σου, θα κάνω κι εγώ το ίδιο!