«Το Νοέμβρη κρύο κάνει κι η φωτιά θα μας ζεστάνει» – λαϊκή σοφία
Θυμάμαι να με πιάνει κάθε τέτοια εποχή του χρόνου μια γλυκιά αίσθηση προσδοκίας. Ακόμα και φέτος, που η μια ψυχρολουσία διαδέχεται την άλλη, μέσα μου περιμένω κάτι ανατρεπτικά όμορφο να συμβεί, κάτι που να παρηγορήσει την αναστατωμένη ψυχή και να καταλαγιάσει τον ανήσυχo νου. Ισως, ειδικά τώρα με το βαρύ κλίμα της συγκυρίας που ζούμε, το πραγματικό κάλεσμα του Νοεμβρίου είναι να ανακαλύψουμε το αληθινό και πολύτιμο μέσα στην καθημερινότητά μας, για να αντισταθούμε στην παρακμή και την απελπισία από το εσωτερικό αυτό σημείο δύναμης.
Μαγευτική η παλέτα των φθινοπωρινών χρωμάτων στη φύση...
Την εποχή αυτή ο καιρός είναι συχνά ψυχρός, με απότομα ξεσπάσματα ζέστης στο μέσον της μέρας. Τα φυλλοβόλα δέντρα έχουν αποχαιρετίσει πολλά από τα φύλλα τους, και είναι απίστευτα όμορφα μέσα στη χρυσαφένια τους αίγλη. Κι αυτή η υγρή υπόλευκη πάχνη, νωρίς το πρωί και αργά το βράδυ, αγγίζει απαλά τις αισθήσεις με μια αγκαλιά που σε κάνει να ξεχνάς οριστικά τις μνήμες του καλοκαιριού και να αποζητάς τη θαλπωρή του οικείου.
Γι΄ αυτό η ενέργεια του Νοεμβρίου είναι φιλική και εσωστρεφής ταυτόχρονα. Θέλεις το χρόνο σου να τη νιώσεις και να τη δεχτείς, όπως όταν συναντάς έναν καλοπροαίρετο παλιό γνώριμο και χρειάζεται να ανταλλάξεις μαζί του κάποιες αμήχανες πρώτες κουβέντες μέχρι να αναθερμανθεί το νήμα της σύνδεσης και να ανοίξουν οι καρδιές…
Κι έτσι, αρκετά μακριά πια από τη σαγήνη της αρχής του φθινοπώρου, επιστρέφουμε οριστικά στην αγκαλιά της Εστίας. Μας έλκει η θαλπωρή του σπιτιού μας, η γνώριμη μυρωδιά των χώρων μας, η μουσική της ρουτίνας μας, οι προσωπικές τελετουργίες που δίνουν νόημα στις στιγμές που περνάμε παρέα με τον αγαπημένο εαυτό. Ακόμη και τα μικρά παιδιά, που το καλοκαίρι απλώς δεν αντέχουν να μείνουν μέσα, την εποχή αυτή τιτιβίζουν σαν πουλάκια στη ζεστή φωλιά του δωματίου τους.
Σας καλώ λοιπόν να συγχρονιστούμε με την ενέργεια του Νοεμβρίου και να τιμήσουμε την ιερότητα της καθημερινότητάς μας μέσα στο σπίτι. Μέσα από τη φροντίδα του χώρου που μας φιλοξενεί ας συνδεθούμε με την προσφορά σε μας και στα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Φωτογραφία της fishbed21, flickr
- Αν έχουμε τζάκι, ας το ανάψουμε για να ψήσουμε κάστανα και να πούμε όλοι μαζί παραμύθια και ιστορίες από τα παλιά
- Αν έχουμε κήπο ή γλάστρες με φυτά στο μπαλκόνι, ας τα περιποιηθούμε, βάζοντας φρέσκο χώμα, καθαρίζοντας τα φύλλα τους από τη σκόνη
- Αν έχουμε πιάνο ή άλλο μουσικό όργανο ας διοργανώσουμε μια βραδιά με αγαπημένα τραγούδια, από ρετρό μέχρι παιδικά για να χαρούμε όλοι μαζί
- Αν μας αρέσουν τα επιτραπέζια, ας παίξουμε ένα «παλιομοδίτικο» κλασσικό παιχνίδι, όπου να συμμετέχουν όλοι, μικροί και μεγάλοι
- Αν αγαπάμε τη ζεστή σοκολάτας (εγώ πρώτη!) ας προμηθευτούμε μια κορυφαίας ποιότητας και ας την απολαύσουμε αργά και συνειδητά, εκτιμώντας σε κάθε γουλιά την εξαιρετική γεύση της
- Αν μας αρέσει η μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού (σε ποιον δεν αρέσει;), ας φτιάξουμε το δικό μας ψωμί κι ας ευχαριστηθούμε μια ζεστή, αχνιστή, φέτα από το πρώτο καρβέλι
- Αν έχουμε κάποια «καλά» πράγματα για το σπίτι (ριχτάρια, κουρτίνες, σερβίτσια) που τα χρησιμοποιούμε μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις (για να εντυπωσιάσουμε τους άλλους συνήθως), ας τους δώσουμε τη θέση τους στο χώρο μας για να τα χαρούμε επιτέλους εμείς οι ίδιοι!
Ο,τι κι αν κάνουμε, ας είμαστε συνειδητοί και παρόντες. Το σπίτι μας είναι η φωλιά μας και η καθημερινότητα το καταφύγιό μας, ό,τι κι αν συμβαίνει εκεί έξω. Κι αυτόν το Νοέμβριο ας το θυμίζουμε με ευγνωμοσύνη στον εαυτό μας και στην οικογένειά μας…
Δες ακόμη: Ροζ καταφύγιο , Φθινοπωρινή σπορά
Newagemama.com 
Nαι-ναι! Και να καλέσουμε και φίλους για να τα μοιραστούμε όλα αυτά! 🙂
Αν έχουμε σπιτική ατμόσφαιρα και τους φίλους κοντά, τι έχουμε να φοβηθούμε; Αρκεί να μη συζητάμε μόνο τα προβλήματα και τα σενάρια του παραλόγου!
Τι όμορφα και «αγαπησιάρικα» που το θέτεις!!! Έχεις δίκιο, με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, μόνο η ζεστασιά του σπιτικού μας μπορεί να μας γαληνέψει…να μας προστατέψει…να μας ανασυγκροτήσει…Πολλά φιλιά!!!
Πολύ μ΄άρεσε αυτό που έγραψες περί…ανασυγκρότησης! Εχεις δίκιο, αυτό μας προσφέρει η θαλπωρή του σπιτιού: γαλήνη και ανασυγκρότηση!
ας τα απολαυσουμε ολα αυτα οσο ακομη μπορουμε….
Γλυκέ Νοέμβρη (τι ταιριαστό όνομα γι΄αυτή την ανάρτηση), πάντα θα υπάρχει μια όαση απόλαυσης στη ζωή αν θέλουμε να την εντοπίσουμε. Εστω και για λίγο…
Ο Νοέμβρης είναι ο αγαπημένος μου μήνας γιατί έχω και τα γενέθλια μου!
Μας δίνεις υπέροχες ιδέες για να περάσουμε όμορφες στιγμές με τους αγαπημένους μας!
Τη ζεστή σοκολάτα και το χουχούλιασμα στον καναπέ (που δεν αναφέρεται) το κάνω παρέα με τη μεγάλη μου κόρη-ειδικά τα Σαββατοκύριακα-μπροστά στην τηλεόραση!!!!!!
Χρόνια πολλά μαμά Ελίζα, με πολύ γλύκα και ζεστασιά! Το χουχούλιασμα είναι απαραίτητο για να νιώσουμε θαλπωρή!
Να προτείνω και ψητές πατάτες σε αλουμινόχαρτο στο τζάκι και ένα ποτηράκι κρασάκι (και παραπάνω γιατί όχι) και αγκαλιά στον καναπέ, εξαιρετικά χαλαρωτικό και ήρεμο.
Εξαιρετική ιδέα, το απλό φαγητό σε συνδυασμό με την αγκαλιά, το τζάκι και το κρασάκι ευφραίνει τις αισθήσεις…Το τέλειο αντίδοτο στην κατήφεια της κρίσης!
Όμορφα Παναγιώτα μου….
Ας απολαύσουμε επιτέλους τη Ζωή!
Καλή βδομάδα σε όλους! :))
Ναι, ναι, ναι, ναι!
Δεν το συζητώ, καθόλου….Άρα δικαιολογημένα με έχει πιάσει μανία με το σπίτι αυτή την εποχή!
Παρέα με τα γατάκια μας, στρώσαμε και τις παλιές κουρελούδες από Φλώρινα ( στον αργαλειό παρακαλώ ) και ο άντρας μου βάφει άρον – άρον τις πόρτες πριν πιάσει βαρυχειμωνιά!
Η κρίση μας έχει χτυπήσει αλύπητα – αρχικά μέναμε σπίτια από ανάγκη, αλλά τελικά μας έκανε και καλό. Μαθαίνεις να είσαι πιο επιλεκτικός σε όλα και να εκτιμάς τα πιο ουσιαστικά πράγματα στη ζωή!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ…
Κουρελούδες από τη Φλώρινα; Καταπληκτικό!
Πράγματι η κρίση μάς ανάγκασε να δώσουμε ποιότητα στις επιλογές, ιεραρχώντας τες με πιο ουσιαστικά κριτήρια!
Γλυκιά και πολύ ξεχωριστή η ανάρτησή σας, «ο Νοέμβρης της καρδιάς». Γεμάτη νοήματα, ευαισθησία και προσδοκίες. Είναι αλήθεια ότι πέρα από τα στείρα οικονομικά δεδομένα που μας ενοχλούν αυτή την περίοδο, η ρομαντική αντιμετώπιση της σκληρής καθημερινότητας, μέσα από τη δυναμική της εναλλαγής των στοιχείων της φύσης και της ανθρώπινης θαλπωρής και αγάπης, ενδυναμώνει την αντοχή και αναπτερώνει τις ελπίδες για το αύριο.
Σας παρακολουθώ και σας συγχαίρω για τα ωραία σας κείμενα. Συνεχίστε να γράφετε. Έχετε δυνατή πέννα. Η άποψή μου είναι να επεκταθείτε και σε άλλα θέματα. Θέματα γύρω από το στενό και ευρύτερο περιβάλλον του παιδιού, όχι μόνο του σήμερα αλλά και του αύριο. (Κοινωνία, σχολείο, εργασία, και γενικότερα γύρω από το «κατεστημένο», κοινωνικό, οικονομικό, κλπ όπου καλούνται να ζήσουν τα παιδιά μας). Αξιοποιώντας τη δυνατή πέννα σας, θα μπορείτε να γράφετε δυνατά κείμενα γύρω από σημαντικά θέματα που αναδύονται μέσα από την καθημερινότητά μας.
Σας χαιρετώ
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Στο γράψιμο ακολουθώ τη «ροή», δηλαδή αυτό που βγαίνει από μόνο του και δεν κινούμαι βάσει «ατζέντας». Τουλάχιστον μέχρι τώρα. Ωστόσο, ίσως να έχεις δίκιο για τη θεματολογία, θα το σκεφτώ!
Kι εγώ σε παρακολουθώ με ενδιαφέρον!