«Το πουλί έχει τη φωλιά, η αράχνη τον ιστό, ο άνθρωπος τη φιλία»- William Blake
Είναι καιρός τώρα που θέλω να γράψω ένα κείμενο για την αξία της φιλίας. Κι όπως συχνά μου συμβαίνει, άρχισα να το «ψάχνω», να βρίσκω πηγές, μέχρι και αποτελέσματα από επιστημονικές μελέτες διεθνούς κύρους που απέδειξαν τα οφέλη στην υγεία των ανθρώπων λόγω των καλών φίλων τους! Η φλυαρία του μυαλού και η τελειομανία μου με έβαλαν σε μια διαδικασία να γράφω και να διαγράφω, αγνοώντας το πιο σημαντικό: τη φωνή της καρδιάς μου και το ίδιο μου το βίωμα που είναι πάντα η πιο αξιόπιστη πηγή για μια αληθινά όμορφη ανάρτηση.
Μέχρι που μίλησα στο τηλέφωνο με την Αθηνά και την Αννα, πολυαγαπημένες φίλες από την Α΄ Δημοτικού… Μεμιάς θυμήθηκα τις μπούκλες της Αννας να ακουμπάνε το θρανίο μου όπως καθόταν στη μπροστινή θέση και τις απίστευτες διηγήσεις της Αθηνάς εκείνα τα ατέλειωτα βράδια που ξενυχτούσαμε για να διαβάσουμε υποτίθεται για τις εξετάσεις, κι έσκισα τα χαρτιά και τις επιστημονικές μελέτες! Τι κι αν μας χώρισε η ζωή και τα 500 χιλιόμετρα Αθήνα-Βελβεντό Κοζάνης, το αίσθημα της σύνδεσης, της αγάπης, της υποστήριξης ήταν εκεί. Σα να μην πέρασε μια μέρα. Σα να μη χωρίσαμε ποτέ.
Και, αμέσως μετά, «συμπτωματικά» (χμ…., δε νομίζω), διαβάζω την ανάρτηση περί Φιλίας στο εξαιρετικό και αγαπημένο ιστολόγιο Myorama, που σε μια παράγραφο τα λέει όλα με λόγο συγκινητικό, λιτό και ουσιαστικό. Αναδημοσιεύω, με την άδειά του, το υπέροχο αυτό κείμενο για να το μοιραστούμε και να το χαρούμε μαζί ως ψηφιακοί φίλοι που είμαστε!
Οταν κάποιος είναι θλιμμένος, είναι ευχάριστο να κοιμάται στη ζεστασιά του κρεβατιού του, και εκεί, όταν η κάθε προσπάθεια και η κάθε αντίσταση εξαφανίζεται, με το κεφάλι κάτω από τα σκεπάσματα να παραδίνεται ολοκληρωτικά θρηνώντας όπως τα κλαδιά στο φθινοπωρινό αέρα. Αλλά υπάρχει ένα κρεβάτι καλύτερο από το δικό μας, γεμάτο με εξαίσια αρώματα. Είναι η φιλία. Οταν η καρδιά μας τουρτουρίζει ακουμπάμε εκεί τις σκέψεις μας και τα συναισθήματα μας, στη ζεστή τρυφερότητά της, χωρίς να διακρίνουμε τίποτα έξω, χωρίς να θέλουμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, αλλά από αυτό το θαύμα της αποδοχής, της αγάπης και της κατανόησης, παίρνουμε αμέσως δύναμη, γινόμαστε αήττητοι ξανά, και κλαίμε από χαρά που υπάρχει ένα μέρος που μπορούμε να οχυρώνουμε την εμπιστοσύνη μας.
Πηγή: http://myorama.wordpress.com, ευχαριστούμε πολύ!
Ομορφα λογια και συναισθηματα…Μου λειπει πολύ η φιλια των φοιτητικων μου χρονων….τοτε οι φιλες μου ήταν η οικογενεια μου.Τωρα που καναμε δικες μας οικογενειες αλλα κυριως λογω αποστασης τα πραγματα ειναι καπως διαφορετικα…..
Kι εμένα το ίδιο! Μετά μπαίνει σε πρώτη προτεραιότητα η οικογένεια, όπως είναι φυσικό…παραμένει όμως έντονο το άρωμα της σύνδεσης με τους φίλους, ακόμα κι αν δεν τους βλέπουμε συχνά…
Φίλη, πέρασα να σου ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα, με υγεία, χατά και ευτυχία για σένα και την οικογένεια σου!!! Όμορφο κείμενο, αληθινό και συγκινητικό!!!
«Χαρά» ήθελα να γράψω, αλλά η βιασύνη με πρόλαβε!!!!Πολλά φιλιά!!!
Καλές γιορτές, σ΄ευχαριστώ!
Στη φίλη μου/μας Παναγιώτα,
Εύχομαι να περάσει όμορφα αυτές τις μέρες με τους αγαπημένους της!!!
ΑΦιλιά καρδιάς! :))
Υποστήριξη, σύνδεση, αγάπη για όλους μας μαγισσούλα, εντός και εκτός εορτών!
Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια Πολλά!
Ευχαριστώ Θωμά, να περάσουμε όλοι όμορφα, με σύνδεση και πνευματικότητα!
Χρόνια Πολλά Newagemama, καλές γιορτές με υγεία και χαρά!!
Και έμπνευση, υποστήριξη και αγάπη Master, χρόνια πολλά!
καλες γιορτες με πολυ πολυ αγαπη και υγεια,ευχες απο εμενα κ τους πριγκηπες μου απο καρδιας.
Ω, ευχαριστώ όλη την πριγκιποοικογένεια, εύχομαι να περάσετε τις πιο όμορφες γιορτές!