Ερχεται κάθε φορά απρόσκλητη. Με επισκέπτεται τις τελευταίες μέρες κάθε χρόνου που φεύγει. Κάνω διάφορα κόλπα να την ξορκίσω αλλά αυτή εκεί, με περιμένει. Στην αρχή την αγνοώ, υποκρίνομαι πως δεν υπάρχει. Κάποια στιγμή με κατακλύζει ολόκληρη και με αναγκάζει να την αντιμετωπίσω.
Eργο της Kassi Kennedy
Είναι η μελαγχολία που καταφθάνει απρόσκλητη κάπου μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς. Ενα σχεδόν αφόρητο μίγμα θλίψης, απογοήτευσης, θυμού και ντροπής. Θλίψη για το όμορφο που αναγκάστηκα να αποχαιρετήσω. Απογοήτευση για το καλό που περίμενα και δεν ήρθε. Θυμός για τη διάψευση των προσδοκιών που είχα όταν πέρυσι τέτοια εποχή σχεδίαζα το μέλλον. Και ντροπή γιατί νιώθω όλα τα παραπάνω, αφού υποτίθεται πως άνθρωποι σαν και μένα δεν καταθέτουν τα όπλα και παραμένουν αισιόδοξοι μέσα στις δυσκολίες.
Φέτος λέω να μην παλέψω με τη μελαγχολία μου. Αφήνομαι να παραδοθώ στην αγκαλιά της αμαχητί. Σκέφτομαι πως, αφού είναι τόσο επίμονη και τόσο συνεπής στο εορταστικό ραντεβού μας, κάτι σημαντικό έχει να μου πει. Της επιτρέπω να μου μιλήσει.
Δάσος απόκοσμης ομορφιάς και Παιχνιδίσματα του φωτός ανάμεσα στα δέντρα, όλα έργα της Κassi Kennedy
Δεν βρίσκω πιο όμορφο τρόπο να κλείσω αυτή την ανάρτηση από το ποίημα «Γράμμα στον άνθρωπο της πατρίδας μου» του αγαπημένου Νικηφόρου Βρεττάκου, που «δανείστηκα» από το υπέροχο ιστολόγιο Ποιήματα. Oταν το πρωτοδιάβασα ένιωσα αυτό το χάδι στην ψυχή που μόνο η ποίηση μπορεί να δώσει, γιατί ο νους φοβάται και φλυαρεί. Δεν ξέρω τι οδήγησε τον ποιητή να το γράψει, μα εμένα μου φάνηκε πως το ‘γραψε γι΄ αυτούς που δεν διανοούνται να εγκαταλείψουν τη μάχη, ακόμα κι αν νιώθουν πως ο πόλεμος έχει χαθεί.
Μην με μαρτυρήσεις!
Και προπαντός να μην του πεις πως μ’ εγκατέλειψεν η ελπίδα!
Καθώς κοιτάς τον Ταΰγετο, σημείωσε τα φαράγγια
που πέρασα. Και τις κορφές που πάτησα. Και τα άστρα
που είδα. Πες τους από μένα, πες τους από τα δάκρυά μου,
ότι επιμένω ακόμη πως ο κόσμος
είναι όμορφος!
Newagemama.com 
Ναι ο κόσμος είναι όμορφος αρκεί να κάνουμε προσπάθεια να το δούμε!!!
Χρόνια Πολλά!!
Σ΄ευχαριστώ πολύ Ξανθή, χρόνια πολλά, με υγεία και αγάπη!
Αγαπητή μου είμαι σίγουρη ότι φέτος πολλοί νοιώθουν έτσι. Δεν είναι παρήγορο, αλλά δεν είσαι μόνη σου. Όλο και περισσότερους επισκέπτεται αυτό το άτιμο συναίσθημα. Στα χέρια του κάθε ενός είναι το πώς θα το αντιμετωπίσει. Χρόνια Πολλά από εμένα, πάντα γερή και δυνατή!
Δεν θα το χαρακτήριζα «άτιμο συναίσθημα» να σου πω την αλήθεια, μάλλον μου φαίνεται πια κάπως γνώριμο γι΄αυτές τις χριστουγεννιάτικες μέρες. Εχει κι αυτό κάτι να μου πει…Οι ευχές καλοδεχούμενες, χρόνια πολλά και σε σένα Κάλλη, με δύναμη και χαρά!
υπάρχει μια σοβαρή μελαγχολία που κατακλύζει όλους τους ψυχικά υγιείς μέσα στις γιορτές – είναι για όλη αυτή την ψευτιά της χλιδής, τον κενό «εορτασμό» των φωτακίων και του γκλίτερ, την εποχιακή φιλανθρωπία που παθαίνει αμνησία τις άλλες μέρες… είναι να μη σε πιάνει μελαγχολία;
δεν είναι μόνο οι προσδοκίες, τα ‘ωραία που αποχαιρετούμε’ κτλ… αυτά τα αντιμετωπίζουμε όλοι καθημερινά… είναι όλος αυτός ο καταναλωτισμός που πάει κόντρα στις ανθρώπινες αξίες, και που το απόγειό του είναι ακριβώς αυτές οι γιορτές…
Δίκιο έχεις Ελενα, η πνευματικότητα λείπει κι αυτό μάλλον με πληγώνει. Ο καταναλωτισμός πνίγει τη σιωπηλή ομορφιά αυτών των ημερών κι αυτό κάποιους μας ενοχλεί πολύ. Μάλλον είμαστε αρκετοί αυτοί που «πάσχουμε» από εορταστική μελαγχολία!
ναι! και μακάρι να είμαστε όλο και περισσότεροι που «πάσχουμε», γιατί κάτι θα αλλάξει… όσο περισσότεροι είμαστε, τόσο γρηγορότερα θα αλλάξοουν οι γιορτές και θα γίνουν ουσιαστικότερες…
Σε νιώθω…λεω κι εγώ φέτος να της δώσω λίγο χώρο να εκφραστεί και να μην παλέψω μαζί της.
Μαζί λοιπόν στην αποδοχή της γιορτινής μελαγχολίας! Να μια απρόσμενα όμορφη συντροφιά, σ΄ ευχαριστώ!
Σ’ αυτή τη γνώριμη μελαγχολία σας απαντώ κι εγώ με ένα ποίημα του αγαπημένου Βρεττάκου:
Περισυλλογή
Τα υπάρχοντά μου, είναι όλος ο κόσμος.
Τα μαζεύω σ’ αυτό το βιβλίο καθώς
ο τσοπάνος τ’ αρνιά του καθώς πέφτει το σούρουπο
στο λιβάδι. Όχι πως βράδιασε, αλλά
είναι θείες οι μέρες μας, οι ώρες τους, θεία
τα λεπτά, οι στιγμές τους. Κ’ εγώ
δε θυμάμαι καλά, όμως έχω,
δεν ξέρω
την εντύπωση πάντοτε
πως κάποιος μου ζήτησε
να ομορφύνω τον κόσμο.
από το βιβλίο «τα ποιήματα», τόμος δεύτερος
…θέλοντας να σας πω πως τα λόγια σας ομορφαίνουν τον κόσμο, τουλάχιστον τον δικό μου γιατί αναδύουν αλήθεια και αγάπη.
Καλή χρονιά από καρδιάς.
Δεν έχω δεχτεί πιο ωραία φιλοφρόνηση εδώ και καιρό! Τα ψηφιακά μου μαγουλάκια αναψοκοκκινίζουν από ευχαρίστηση…Καλή χρονιά από καρδιάς και σε σένα αγαπητή φίλη, να είσαι καλά!
Περίεργες μέρες…περίεργοι καιροί Παναγιώτα μου!
Όσοι από μας έχουν μικρά παιδιά γύρω τους, πρέπει τέτοιες μέρες να είμαστε πολύ προσεχτικοί γιατί η μελαγχολία των «μεγάλων» τέτοιες μέρες για τις παιδικές καρδούλες είναι ανεξήγητη…
«Ο κόσμος είναι και θα είναι όμορφος»!
Καλές γιορτές σε όλους μας με πολύ Αγάπη!!! 🙂 🙂 🙂
Να σου πω την αλήθεια μαγισσούλα, δεν μου φαίνεται να τη βρίσκουν και τόσο ανεξήγητη τη μελαγχολία τα παιδιά, όπως και κάθε συναίσθημα που εκφράζεται με αλήθεια και αποδοχή. Οι μικρές μου είναι τρυφερές προς τη μελαγχολική μανούλα σαν να καταλαβαίνουν πιο πολλά απ΄όσα εμείς οι «μεγάλοι» (;) νομίζουμε…
Καλές γιορτές, με αγάπη και τρυφερότητα σε όλους!
Ποσο ανακουφιζομαι οταν διαβαζω ολα αυτα τα αληθινα λογια ζωης!!!!!!!Δεν ειμαι μονη……..Καλη πρωτοχρονια σας ευχομαι!!!!
Και βέβαια δεν είσαι μόνη! Καλή Πρωτοχρονιά και ακόμα πιο καλή χρονιά!