“Aν ο ήλιος μπαίνει μες στο σπίτι, μπαίνει λίγο και μες στην ψυχή σου” – Λε Κορμπυζιέ
Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ με τις δουλειές του νοικοκυριού δεν τα πήγαινα ποτέ καλά. Ενώ στις σπουδές και στα επαγγελματικά μπορώ να διαχειριστώ, τουλάχιστον ικανοποιητικά, παράλληλες δραστηριότητες και να ανταποκριθώ σε δύσκολες καταστάσεις με επιτυχία, πιάνω τον εαυτό μου να βρίσκεται σε απόλυτη σύγχυση μπροστά στο νεροχύτη της κουζίνας.
Ωρες ώρες μού φαίνεται τιτάνιο έργο να τακτοποιήσω το συνήθως ακατάστατο σπίτι μου, με τα παιχνίδια και τα πράγματα των παιδιών να καλύπτουν κάθε τετραγωνικό εκατοστό χώρου. Κάτι παθαίνει το μυαλό μου. Τελεία και παύλα. Οσο γι΄ αυτά τα καταπληκτικά που κάνουν πολλές μαμάδες – μαγειρεύουν, ενώ σιδερώνουν, ενώ μιλάνε στο τηλέφωνο, ενώ διαβάζουν τα παιδιά, ενώ τσεκάρουν το ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο, ενώ βάζουν πλυντήριο, ενώ…….- εγώ καμμία σχέση! Μέχρι που το πήρα απόφαση ότι μάλλον κατατάσσομαι στις μαμάδες του ουράνιου τόξου και πορεύομαι μ΄ αυτό όπως μπορώ στη ζωή, επιστρατεύοντας – όσο τα οικονομικά της οικογένειας το επιτρέπουν – μια εξωτερική βοήθεια για τις δουλειές του σπιτιού…
Οταν λοιπόν πριν από καιρό διάβασα την ανάρτηση «Εστία», στο πολυαγαπημένο ιστολογίο myorama, κάτι «φτερούγισε» μέσα μου. «Κάτι τρέχει εδώ’ σκέφτηκα, «αυτή είναι μια διαφορετική άποψη για το νοικοκυριό και τις δουλειές του σπιτιού». Με την άδεια του αγαπημένου μπλογκ αναδημοσιεύω το εξαιρετικό αυτό κείμενο. Είμαι σίγουρη πως θα αγγίξει πολλές μαμάδες της νέας εποχής, που – όπως κι εγώ – πασχίζουν να ισορροπήσουν τη δημιουργική τους φλόγα με την ανάγκη τους για ένα όμορφο, ζεστό σπιτικό, μια αληθινή φωλιά για όλη τους την οικογένεια! Περιμένω με ανυπομονησία τα σχόλιά σας….
Πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια στην Αρχαία Ελλάδα, υπήρχε η Εστία η θεά του σπιτιού, φύλακας της οικογενειακής ζωής και προστάτιδα του ιερού της. Στη θεά στρέφονταν όλες οι γυναίκες ζητώντας έμπνευση και προστασία για να μπορέσουν να μεταμορφώσουν το χώρο που ζούσαν σ΄ ένα σπιτικό άνετο και όμορφο. Ενώ όλοι οι Ολύμπιοι θεοί έχουν απεικονιστεί σε γλυπτά, στη θεά Εστία δεν δόθηκε ποτέ ανθρώπινη μορφή. Αντί γι αυτό, η πνευματική της παρουσία τιμήθηκε σαν μιά αιώνια φλόγα που καίει συνεχώς γύρω από μιά κυκλική εστία.
Οι περισσότερες γυναίκες σήμερα έχουν αποκοπεί από τη σχέση με το νοικοκυριό τους και το θεωρούν αγγαρεία.
Η Εστία δεν νιώθει χαμένη ούτε παραζαλισμένη, δεν νιώθει οτι κρέμεται από μια κλωστή. Αντίθετα είναι σταθερή στο εξωτερικό χάος, και τη συνηθισμένη καθημερινή αταξία. Οτιδήποτε χρειάζεται να γίνει στο σπίτι μπορεί να γίνει με άνεση, ηρεμία και αγάπη. Μπορούμε να αφήσουμε συνειδητά τη θεά να λειτουργήσει μέσα από μας και να ανακαλύψουμε το ιερό μυστήριο που κρύβεται στην καθημερινότητά μας.
Η φροντίδα του σπιτιού είναι μιά πράξη αυτοσυγκέντρωσης ισάξια με το διαλογισμό. Αν νιώθεις ότι δεν έχεις το χρόνο να διαλογιστείς, μπορείς να το κάνεις μέσα από τις δουλειές του σπιτιού, αν τις προσεγγίσεις με σεβασμό και περίσκεψη και τότε δεν θα μεταμορφωθεί μόνο το σπίτι σου αλλά και εσύ. Η ενασχόληση με το σπίτι είναι μια δουλειά ιερή.
Πηγή: http://myorama.wordpress.com, ευχαριστούμε πολύ!
Δες ακόμα: Μαμάδες πλήρους φάσματος
Πολύ μου άρεσε… Η «δουλειά» είναι απόλυτα θέμα οπτικής γωνίας. Το είχε δείξει με πανέμορφο τρόπο και ο Μαρκ Τουαίην. http://www.pbs.org/marktwain/learnmore/writings_tom.html
Πολύ όμορφη η σύνδεση με το Μαρκ Τουαίην. Τελικά όλα μες το μυαλό μας είναι λοιπόν;
Ο στατιστικολόγος Νικ Μαρκς σε μια πρόσφατη έρευνα που έκανε ανακοίνωσε ότι πέντε καθημερινές ενασχολήσεις δημιουργούν θετική διάθεση και ίσως να οδηγούν στην ευτυχία. Μια από αυτές είναι οι ήπιες σωματικές δραστηριότητες , μέσα στις οποίες μπορεί να ενταχθούν και οι λεγόμενες ΄΄ δουλειές του σπιτιού΄΄. Σε δική μου ερμηνεία οι υπόλοιπες τέσσερεις είναι οι κοινωνικές σχέσεις , το να συνεχίζουμε να μαθαίνουμε νέα πράγματα , η συνειδητοποιημένη παρατήρηση με επίγνωση και η προσφορά στο έμψυχο και άψυχο περιβάλλον μας.
Πολύ εύστοχο. Θα συμφωνήσω απόλυτα. Για μένα έχει μεγάλη σημασία η προσφορά και η εκμάθηση καινούργιων πραγμάτων. Επίσης θεωρώ απολύτως καταστροφικό το να αναμασάς τα ίδια και τα ίδια (των τραυμάτων σου περιλαμβανομένων)!
Και όταν κάνεις τις δουλειές του σπιτιού και αφήνεις τον ήλιο να μπει μέσα… αυτό το ονομάζω ευλογία!
Καλή Κυριακή και μια ηλιόλουστη εβδομάδα θα ευχηθώ! 🙂