«Κάθε φορά που γελάς μαζί με το παιδί σου, ρίχνεις μια κλεφτή ματιά στον παράδεισο» – Judy Ford
Ο χορός της βροχής, Jennifer Yeung.
Η βροχή μάς προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία να δούμε πώς η στάση μας απέναντι στα πράγματα μπορεί να επηρεάσει τα πάντα. Μερικοί άνθρωποι επιτρέπουν στο βροχερό καιρό να τους χαλάσει τη μέρα, ενώ άλλοι τον θεωρούν πραγματική ευλογία.
Στα παιδιά φαίνεται πως αρέσει η βροχή. Τρελλαίνονται να βρέχονται και να πλατσουρίζουν στις λακκούβες. Ενα βραδάκι, η πεντάχρονη Μάντυ καθόταν κι έβλεπε μια καταιγίδα από το παράθυρο της κουζίνας. Είχε ενθουσιαστεί πολύ και είπε: «Μαμά, θέλω να βγω έξω και να χορέψω με τον άνεμο». «Μα θα βραχείς», την προειδοποίησα. «Δεν πειράζει», με διαβεβαίωσε: «Είμαι βρώμικη».
Γελώντας μέσα μου, την άφησα να πάει. Στριφογύριζε και στροβιλιζόταν με τα χέρια της τεντωμένα. Εκανε σβούρες, χτυπούσε τα πόδια της και γελούσε με αγαλλίαση, ενώ μούσκευε μέχρι το κόκκαλο. Είπα: «Τι στο καλό, θα πάω κι εγώ μαζί της!» και βγήκα για ένα υπαίθριο ντους. Εκείνη τη στιγμή η ζωή μού φάνηκε φρέσκια και απλή. Σκέτη απόλαυση.
«Παιχνίδι στη βροχή» από τον L84TEA, flickr
Τα παιδιά τυλίχτηκαν με υπνόσακους, έψησαν λουκάνικα, έφαγαν ζαχαρωτά, κι εγώ έμαθα ν΄ αποφεύγω την τάση μου να είμαι τόσο «μεγάλη» και «σοβαρή»! Εμαθα να χαλαρώνω και να απολαμβάνω τη βροχή που πέφτει.
Πηγές:1. Judy Ford, Wonderful ways to love a child (Conari press, 1995). Στα ελληνικά, Υπέροχοι τρόποι να αγαπήσεις ένα παιδί, εκδόσεις Δυναμική της επιτυχίας. 2. http://www.judyford.com/
Newagemama.com 