«Ψυχή μου, κάθισε υπομονετικός θεατής.
Μην κρίνεις το έργο πριν αυτό τελειώσει.
Η πλοκή του έχει πολλές αλλαγές,
η κάθε μέρα γράφει μια καινούργια σκηνή
και η τελευταία πράξη στέφει το έργο»
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
Art: Cecile Veilhan Resimleri
Ο Ρομπ και η Αντζελα αντιμετώπισαν μεγάλες δυσκολίες με την κόρη τους Μϊντι που περνούσε πολύ ταραγμένη εφηβεία, κάνοντάς τους να αναρωτιούνται μήπως είχαν αποτύχει ως γονείς.
Την παραμονή της μέρας που η Μϊντι θα έφευγε για σπουδές, όλη η οικογένεια βγήκε έξω για φαγητό. Μόλις κάθησαν όλοι, η Μίντι έδωσε στους γονείς και στον αδελφό της από έναν φάκελο. Καθώς η οικογένεια άρχισε να διαβάζει τις κάρτες που περιείχαν οι φάκελοι, δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τα μάτια τους. Η Μίντι είχε γράψει λόγια γεμάτα ειλικρίνεια, βγαλμένα από την καρδιά της, σε όλα τα μέλη της οικογένειας, ευχαριστώντας τους για τα δώρα της αγάπης που της είχαν προσφέρει και τιμώντας τους που την είχαν στηρίξει σ΄όλες τις δύσκολες στιγμές. «Εκείνη τη στιγμή», μου είπε η Αντζελα, «ένιωσα πως όλα όσα είχαμε τραβήξει άξιζαν τον κόπο».
‘Οταν προσφέρεις υπηρεσία ή στήριξη σε κάποιον άνθρωπο, μην ξεγελιέσαι από τα φαινόμενα. Οι παροδικές περιστάσεις μπορεί να μην αντανακλούν τα μακροπρόθεσμα οφέλη. Συνέχισε να προσφέρεις τα υψηλότερα δώρα που μπορείς, έχοντας πίστη πως μια μέρα θα μπορέσεις να πεις: «Αξιζε τον κόπο».
Art:Kelly Lish
«Βοήθησέ με να προσφέρω σήμερα τις υπηρεσίες μου
χωρίς προσκόλληση στα αποτελέσματα.
εγώ θα κάνω το μέρος που μου αναλογεί
και εμπιστεύομαι σε Σένα να κάνεις το δικό σου»
Η αγάπη που επενδύω στις σχέσεις μου
επιστρέφει σε μένα μεγαλύτερη και πολλαπλάσια
Πηγή: Alan Cohen, A deep breath of life (Hay House, 1996). Στα ελληνικά: Μια βαθιά ανάσα ζωής, σε μετάφραση Ρένας Καρακατσάνη, εκδόσεις Success Dynamics.
Newagemama.com 
«η αγάπη επιστρέφει πολλαπλάσια», αυτό μόνο…
αυτή η άτιμη η εφηβεία, πόσα μαθήματα έχει να διδάξει τους γονείς και τα παιδιά, ε;
τα πάντα ανατρέπονται, οι προκλήσεις τραντάζουν συνθέμελα τις μέχρι τούδε πεποιθήσεις/αξίες/δεδομένα της οικογένειας… το θέμα είναι οι γονείς προς ποιά κατεύθυνση θα στραφούν: εάν στραφούν προς την πλευρά της υπομονής, της κατανόησης, της αγάπης, και γίνουν καλοί μαθητές θα δρέψουν αγάπη και εκτίμηση από τα παιδιά τους… εάν όχι, θα τα χάσουν: τα παιδιά τα ίδια καλά θα πάνε στη ζωή τους, είτε έτσι είτε αλλιώς, οι γονείς όμως θα παραμείνουν μια ζωή θυμωμένοι και απογοητευμένοι…
για τους γονείς, νομίζω, είναι το μάθημα της αγάπης…
Ξωτικό, δεν έχω ακόμα μπει σ΄αυτή τη φάση «εκπαίδευσης», αλλά είμαι στα πρόθυρα και τα βλέπω τα μαθήματα να’ ρχονται σύντομα…Πολύ ενδιαφέρον αυτό που λες… Πόσο απαιτητικά μπορούν να γίνουν τα μαθήματα της υπομονής και της κατανόησης για τους γονείς!
«Η αγάπη που επενδύω στις σχέσεις μου
επιστρέφει σε μένα μεγαλύτερη και πολλαπλάσια»
————————————————–
Ας το πιστέψουμε βαθιά αυτό και ας το κάνουμε μότο της ζωής μας .
*
*
http://silia.wordpress.com/2007/12/08/i-love-you/
Σίλια, με έλιωσε αυτό το: ΚΙ ΕΓΩ Σ’ ΑΓΑΠΑΩ , ΜΑΜΑ
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΤΟ ΠΩ …
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ
ΠΟΥ ΜΕ ΚΡΑΤΑΕΙ …
ΑΥΤΑ ΤΑ 17 ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ….
ΟΜΩΣ , ΚΙ ΕΓΩ Σ’ ΑΓΑΠΑΩ ΜΑΜΑ
ΚΑΙ …. ΜΗ ΣΚΑΣ … ΘΑ ΠΡΟΣΕΧΩ
Θα το αναδημοσιεύσω κάποια στιγμή, αν συμφωνείς φυσικά!
Όχι μόνο συμφωνώ , αλλά θα μου έκανε και ιδιαίτερα καλό , το να το δω αναδημοσιευμένο στον χώρο σου .
Ασχολείσαι με τόσο διακριτικό και όμορφο τρόπο με το θέμα «σχέσεις με τα παιδιά» , που ….
Βρισκομαι στην ιδια θεση….η κορη μου περναει δυσκολη εφηβεια.Ειναι 17χρ. Συμφωνω απολυτα οτι μονο με την αγαπη μας κ την υπομονη μας ως γονεις βοηθαμε τα παιδια μας ψυχικα.!!!Υπαρχουν βεβαια καποιες στιγμες που καταλαβαινεις οτι εκμεταλευονται λιγακι την (αδυναμια σου) ετσι μεταφραζεται η αγαπη καμια φορα απο πεποιθησεις παλιες!!!! δεν ξερω αν κανω το σωστο αλλα πιστευω στην αγαπη…..δινω παντα αγαπη…κι επιστρεφει πολλαπλασια..!!!Αρκει να το νοιωθεις και να μην εχεις εγωισμο!!!!
Μιλάς εκ πείρας, κι αυτό που λες είναι πολύ πιο σημαντικό απ΄αυτό που γράφω εγώ που – ακόμα – είμαι απ΄έξω απ΄το χορό…Πιστεύω όμως, όπως κι εσύ, στη δύναμη της αγάπης…
έτσι είναι!
ας δείξουμε αγάπη, κι ας την εκμεταλλευτούν – καλύτερα να κάνουμε λάθη προς την πλευρά της αγάπης παρά σωστά προς την αντίθετη κατεύθυνση…
εξάλλου η αγάπη ωφελεί πρωτίστως τον δότη (αρκεί να μην είναι «δάνειο», να μην περιμένουμε να μας την επιστρέψουν, δηλαδή)
Θελει υπομονη και πολλη αγάπη η επενδυση επενδύω στις σχέσεις μας , Newage mamaμου…
και ελπιδα.. Τοτε παντα επιστρέφει σε μας μεγαλύτερη και πολλαπλάσια.Να εισαι σιγουρη για αυτο …
Κι εσύ Λιακαδίτσα, την έχεις κάνει τη «θητεία» σου στη θέση του γονιού με παιδί στην εφηβεία, και κάτι παραπάνω ξέρεις!
Με αγρια εφηβεία! Ανυπότακτη! Να σε ξυπνάει το πρωί με την «κοσμοθεωρία» της Κοκκινου στο διαπασον! Ημέρες Πανελληνιων ! Θητεία δεν λες τίποτα NewAgeMama μου. Και ακομα…Μετά την εφηβεία να δεις .. Αυτη ειναι ομως η χαρά της ζωής μας νομίζω! Να είμαστε εκει, δίπλα στα παιδια μας. Πίστεψε με μεγαλώνοντας μέσα από αυτά ξανανιώνεις!
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΑ ΑΓΧΩΝΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ.ΑΠΟ ΦΑΓΗΤΟ,ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ.ΑΥΤΗ Η ΕΦΗΒΕΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ.
ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ ΠΙΣΩ….ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ
Χαρούλα, αυτήν ακριβώς τη σκέψη κάνω κι εγώ, ελπίζοντας πως το μάθημα θα είναι κάτι που θα μπορώ να το «περάσω»…