Αφιερωμένο στους γονείς που, όπως εγώ, παθαίνουν νευρική κρίση όταν βλέπουν το καθιστικό τους να μετατρέπεται από τα παιδιά  σε …κατασκήνωση, για να καταλαγιάσουν στη συνέχεια, αντικρίζοντας την ικανοποίηση και τη λάμψη της χαράς του παιχνιδιού στα μάτια τους!

Κρυψώνας στο καθιστικό. Φωτό από τους Men in Black, flickr

Εχεις προσέξει ότι στα μικρά παιδιά αρέσει να παίζουν και κοιμούνται σε ζεστά μέρη; Αυτό φαίνεται να τους αρέσει από τη μέρα που γεννιούνται. Τα «φρούρια» στο σπίτι και οι σκηνές στον κήπο φέρνουν χαρά σε όλα τα παιδιά.

Μερικές από τις πιο αγαπημένες μου αναμνήσεις είναι όταν η μαμά  μου έβγαζε τα μαξιλάρια του καναπέ και μας άφηνε να χρησιμοποιήσουμε κουβέρτες για να φτιάξουμε τις κρυψώνες μας.

Οταν η Μάντα ήταν πέντε χρονών τρελαινόταν να κοιμάται μέσα στην ντουλάπα. Μια μέρα την είδα να περνάει μπροστά μου μ΄ένα σφυρί και μερικά καρφιά κι ύστερα την άκουσα να καρφώνει. «Μου λες σε παρακαλώ τι κάνεις;» τη ρώτησα. «Χτίζω μια σκηνή» απάντησε. Πήγα να δω και όντως κάρφωνε τα σινιέ σεντόνια της και το κασκόλ της στον τοίχο της ντουλάπας της για να φτιάξει τη σκηνή. Ε, εντάξει σκέφτηκα, τι λόγο ύπαρξης έχουν τα σεντόνια αν όχι να τα απολαμβάνεις; Κι εκείνη φαινόταν να το διασκεδάζει τόσο πολύ! Κοιμήθηκε εκεί μέσα περίπου έξι εβδομάδες. Μετά κρέμασε κουβέρτες από τη σκάλα για να φτιάξει μια νέα κρυψώνα.

Αυτά τα πολύχρωμα φρούρια πραγματικά  έκαναν άνω κάτω το σπίτι μας, αλλά βλέποντας τη λάμψη στα μάτια της, κάθε αναστάτωση γινόταν γρήγορα αληθινή χαρά. Στα επταμισι χρόνια της πέρασε μια φάση τάξης και αφιέρωνε ώρες για να καθαρίζει το δωμάτιό της και να τακτοποιεί τα συρτάρια της. Και στα δικά σας παιδιά μάλλον το ίδιο θα συμβεί.

Παρεούλα στη σκηνή, από την cdmalin, flickr

Τα φρούρια πρόσφεραν ώρες διασκέδασης και σε άλλα παιδιά στη γειτονιά μας. Η Ρουθ άφησε τα παιδιά να φτιάξουν φρούρια στο υπόγειο. Ο Κέβιν έφτιαξε ένα πλοίο στην μπανιέρα κι έβαλε και χαλάκια για να μη γλιστράει.

Τα φρούρια είναι πραγματική πηγή χαράς και διασκέδασης, είτε είναι σπιτάκια στο δέντρο είτε είναι χαρτόκουτα. Η φαντασία ξεδιπλώνεται ελεύθερα και τα παιδιά περνούν πολλές ώρες δημιουργώντας έναν συναρπαστικό καινούργιο κόσμο. Συχνά επιστρατεύουν και φανταστικούς φίλους που συμμετέχουν στο παιχνίδι.

Τίποτα δεν μπορεί να κάνει μια βροχερή μέρα πιο περιπετειώδη ή να μετατρέψει ένα παιδί που βαριέται ή έχει νεύρα σε δημιουργική διάνοια, όσο ένα φρούριο από κουβέρτες μέσα στο σαλόνι. Το να τρως το μεσημεριανό σου ή να περνάς τη νύχτα μέσα σ΄ένα τέτοιο φρούριο είναι σκέτη απόλαυση! Το καλοκαίρι, οι σκηνές στην αυλή ή στη βεράντα είναι τέλειες για να παίξουν και να κοιμηθούν εκεί τα παιδιά και οι φίλοι τους.  Δοκίμασέ το και θα καταλάβεις τι εννοώ!

Πηγές:1.  Judy Ford, Wonderful ways to love a child (Conari press, 1995). Στα ελληνικά, Υπέροχοι τρόποι να αγαπήσεις ένα παιδί, εκδόσεις Δυναμική της επιτυχίας.  2. http://www.judyford.com/