«Μέσα σε κάθε άνθρωπο βρίσκεται ένα παιδί που λαχταράει να παίξει»- Φ. Νίτσε 
Έβγαλα τη μάσκα και στον καθρέφτη κοιτάχτηκα
Είδα το παιδί που ήμουν εδώ και πολύ καιρό...
Δεν είχε καθόλου αλλάξει.
Αυτό είναι το πλεονέκτημα
Του να ξέρεις τη μάσκα να βγάζεις.
Είμαστε πάντα παιδιά,
Το παρελθόν, που ήταν το παιδί αυτό.
Έβαλα τη μάσκα, την ξανάβγαλα πάλι.
Είναι καλύτερα έτσι
Έτσι, χωρίς τη μάσκα·
Γυρίζω πίσω στην προσωπικότητά μου
Όπως της γραμμής το τέλος.
Φερνάντο Πεσσόα, Ποιήματα, εκδόσεις Printa
Και για να μη νομίζετε πώς η ποιητικές αναφορές ανακαλούν μελαγχολικά συναισθήματα, δείτε οπωσδήποτε το βιντεάκι που ακολουθεί, για να θυμηθείτε τι χάνετε όταν ξεχνάτε ή αρνείστε να βγάλετε τη μάσκα του ενήλικα. Είναι απολαυστικό και έχει απίστευτη πλάκα (είναι διαφήμιση αλλά δεν έχει καμία σημασία, μακάρι να υπήρχαν κι άλλες τέτοιες διαφημίσεις). Μόλις το ανακάλυψα και δεν το χορταίνω:
Newagemama.com 
Μου φτιαξες τη μέρα (καλά, είναι νωρίς ακόμα, αλλά ξεκίνησε με χαμόγελο)
Καλημέρα Συννεφούλα! Το βιντεάκι αυτό είναι ό,το πρέπει για να ξεκινήσει όμορφα η μέρα!
Εξαιρετικό Παναγιώτα μου, για όσους ξεχνούν πως μέσα μας όλοι έχουμε ένα παιδί, που θέλει πάνω απ’ όλα αγάπη, αγκαλιές, φιλιά, χάδια, παρηγοριά, έπαινο, γέλιο και πολύ παιχνίδι! 😉
ΑΦιλάκια πολύ πολύ τρυφερά! :)))))))))))))))
Πολύ καλά τα λες Μαγισσούλα! Στοργή και προδέρμ στο εσωτερικό μας παιδί χρειάζεται!