Έχω γράψει πολλές φορές πως ο αγαπημένος μου κρύβει μέσα του έναν ποιητή. Γράφει μόνο όταν φορτιστεί συναισθηματικά, για λίγα λεπτά, κι αυτό είναι όλο. Παίρνω κι εγώ τα λιγοστά ποιήματά του, που συνήθως ανακαλύπτω εκ των  υστέρων στα πιο απίθανα μέρη, και τα αναρτώ στο ιστολόγιο αυτό, για να «παγιδεύσω» στον χρόνο τις μαγικές στιγμές τρυφερότητας και νοσταλγίας που μας σημαδεύουν για πάντα κι ας τις ξεχνάμε μετά.  Το ποιηματάκι που ακολουθεί γράφτηκε σε ένα από εκείνα τα ατέλειωτα ξενύχτια της μικρής γοργονίτσας, που κάποια εποχή δεν την  έπαιρνε ο ύπνος παρά μόνο στον καναπέ με τον μπαμπά ξαπλωμένο στο πάτωμα δίπλα της:

Alison Edgson, «Me and my Dad»

Ένα ποίημα του Κωνσταντίνου
για την κόρη του

Θα γείρω εδώ

Θα γείρω εδώ
ξαπλώνοντας κοντά σου
Θα κλείσω τα μάτια μου
όταν τα κλείσεις κι εσύ

Στον καναπέ
Πάνω στο κόκκινο ριχτάρι εσύ
στο πάτωμα δίπλα  σου εγώ
Σε σκέπασα  με τη ζακέτα της  μαμάς…

Θα κοιμηθώ
ακούγοντας την ανάσα σου
‘Ασε  με  σε  παρακαλώ
Θέλω να δω τον κόσμο με τα μάτια σου…

Θα γείρω  εδώ
Θα βάλω και την κούκλα σου προσκέφαλο
Θα μπω  ξανά 
σε  κείνο το δωμάτιο
που ο  ήλιος έλαμπε
κι η μάνα μου
όλο γαλήνη
έραβε

‘Ασε με σε  παρακαλώ
να είμαι μαζί σου
Έλα να παίξουμε
Θέλω να  νιώσω παιδί
Να ονειρευτώ μέσα απ΄τα μάτια σου
Να γείρω εδώ για πάντα.

(Eπειδή με ρωτάτε, ο Κωνσταντίνος δεν είναι φυσικά “κατ’ επάγγελμα” ποιητής αλλά αργυροχόος. Mπορείτε να δείτε εδώ τα ασημένια χειροποίητα κοσμήματα που κατασκευάζει και εδώ τη σελίδα του Silver Jewellery +  στο facebook)

1. Και οι μπαμπάδες έχουν ψυχή!
2. Eνας μπαμπάς γράφει ποίημα για την κόρη του
3 .Μπαμπάς και κόρη στα γυρίσματα της ζωής
4. Το σπίτι του πατέρα μου
5. Ο πατέρας συγχωρεί
6. Τα χέρια του πατέρα
7 . Πατέρας  και γιος, γιος  και  πατέρας

Eυχαριστώ θερμά τους φίλους που αντλούν κείμενα και υλικό απ’ αυτό εδώ το ιστολόγιο και το μοιράζονται στις σελίδες τους. Θα παρακαλούσα όμως να αναφέρονται  στην πηγή με  link στο Newagemama.com, όπως υπαγορεύουν οι κανόνες του σαβουάρ βηβρ και των πνευματικών δικαιωμάτων Common Creatives στο Internet.