«Χρειαζόμαστε 4 αγκαλιές την ημέρα για να επιβιώσουμε, 8 αγκαλιές την ημέρα γιa να διατηρηθούμε και 12 αγκαλιές την ημέρα για να αναπτυχθούμε» – Virginia Satir

Η συνέχεια του Πρώτου Μέρους, που πολύ σας άγγιξε, όπως ήμουν σίγουρη… Ξέρω πως  έρχονται στιγμές που φαίνεται βουνό να κάνουμε το «παραπάνω», να ανοίξουμε την καρδιά μας, να αφήσουμε να γλυκάνει το βλέμμα μας, γιατί έχουμε ήδη κατακλυστεί από άγχος, κούραση και ανυπομονησία… Υπάρχει όμως μεγαλύτερη ικανοποίηση, πιο πλούσια ανταμοιβή, από μια οικογενειακή ατμόσφαιρα γεμάτη αρμονία και υποστήριξη; Κι αυτή μπορεί να τη χτίσουμε συστηματικά, με καθημερινά βήματα που καθιερώνουν συμπεριφορές και σταδιακά μετατρέπονται σε τρόπο ζωής:

Να ακόμη μερικές ιδέες για να δυναμώσουμε τη σχέση με τα παιδιά μας:

6. Να είσαι πραγματικά εκεί, στο «τώρα»: Τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις περνάμε κάνοντας  πράγματα ενώ το μυαλό μας ταξιδεύει αλλού. Η ζωή κυλάει μέσα από τα δάχτυλά μας, τα παιδιά μας είναι τη μια στιγμή δίπλα μας και την άλλη έχουν φύγει από το σπίτι έχοντας ανοίξει τα δικά τους φτερά. Γι’ αυτό να είμαστε συνειδητά παρούσες τώρα που έχουμε την ευκαιρία!

7. Μάθε να ακούς με συμπάθεια: Σύνδεση χωρίς επικοινωνία και συζήτηση δεν γίνεται. Πριν ξεστομίσεις μια ακόμα εντολή, δάγκωσε τη γλώσσα σου και πες «Πώς σου φάνηκε που χάλασε το παιχνίδι;», «Πώς ένιωσες όταν η φίλη σου έφυγε από το σχολείο;»… Και μετά άκουσε με σεβασμό, κατανόησε τους λόγους που το παιδί σου συμπεριφέρθηκε με έναν συγκεκριμένο τρόπο, χωρίς να βιαστείς να σχολιάσεις, να κριτικάρεις, να δώσεις λύσεις. Είσαι εκεί για να ακούς και να συμπάσχεις, χωρίς να ταυτίζεσαι με τα συναισθήματα του παιδιού σου. Ναι, αυτό είναι συχνά αρκετό όσο κι αν έχουμε εκπαιδευτεί στρεβλά να παριστάνουμε τους ειδικούς και παντογνώστες εντός και εκτός οικογένειας…

«Πρωϊνό στο κρεβάτι», Mary Cassatt (1897)

8. Εκμεταλλεύσου την πολύτιμη ώρα πριν από τον βραδινό ύπνο: Εδώ ευδοκιμούν οι  πιο εξαιρετικές στιγμές σύνδεσης, γιατί οι ψυχούλες ανοίγουν και αναδύονται οι πιο συναισθηματικά έντονες στιγμές της μέρας που πέρασε: «Την  ώρα που έφτασα στο σχολείο το πρωί η Μαριάννα μου είπε «άνοιξε τη χούφτα σου» και μου έβαλε  μέσα μια καρδούλα», «Τη στιγμή που τα παιδιά κορόϊδευαν το Θάνο για το βρεγμένο του παντελόνι, ένιωσα ντροπή κι ένα σφίξιμο στο στομάχι»… Τις τελευταίες μέρες εφαρμόζω κάτι μεγαλοφυές που διάβασα στο fb του συγγραφέα Αύγουστου Κορτώ:  την ώρα που τον έβαζε για ύπνο η μαμά του η  Κατερίνα τον ρωτούσε για τα «ουφάκια» της μέρας (από τον αναστεναγμό… ούφ!) .  Και μόλις το παιδί τα απαριθμούσε,  του τα ξερίζωνε και τα πετούσε μακριά,   εξασφαλίζοντάς του τον πιο ανάλαφρο ύπνο! Εγώ ζητάω από τις γοργονίτσες να μιλήσουν για τα «ουφάκια» τους, τις βάζω να τα βγάλουν οι ίδιες από την καρδούλα τους, να τα πετάξουν μακριά και να φανταστούν ένα ωραίο ροζ φωτάκι στη θέση τους. Επίσης ξεριζώνω κι εγώ τα δικά μου ουφάκια και ηρεμώ. Και επειδή πολύ συχνά τα ουφάκια αφορούν συναισθήματα αμηχανίας, ντροπής, λύπης για την κακομεταχείριση άλλων παιδιών, τους λέω να φαντάζονται το παιδάκι που υπέφερε μέσα σε ροζ φως. Πιστεύω πως η τεχνική είναι λυτρωτική και μαθαίνει στα παιδιά να διαχειρίζονται με υγιή τρόπο τα συναισθήματά τους. Και είναι μια υπέροχη, ειρηνική ρουτίνα ύπνου.

9. Κόψε ταχύτητα κι απόλαυσε τη μοναδικότητα της στιγμής: Συνειδητά. Εστίασε το βλέμμα σου στα αναψοκοκκινισμένα μάγουλα του γιου σου μετά από τον μεσημεριανό του υπνάκο.  Στο βλέμμα της κόρης σου που λάμπει από χαρά γιατί κατάφερε να κάνει κατακόρυφο στον τοίχο του καθιστικού. Στην αίσθηση που αφήνει στα δάχτυλά σου το νερό που τρέχει στη βρύση του μπάνιου. Πόση ανεπιτήδευτη ομορφιά κρύβει  μια μόνο στιγμή.   Πόσο ευγνωμοσύνη που είσαι  εδώ και τη ζεις.

«Αδελφές ψυχές», Danita Art

10. Να λες «Ναι» πιο συχνά από «Οχι»: Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να είναι πιο αυστηρή απ΄όσο δικαιολογούν οι περιστάσεις. Εντάξει καλό είναι να υπάρχουν όρια και ρουτίνες, αλλά ας μην λειτουργούμε σαν τα παιδιά μας να είναι στρατιώτες. Δεν χάλασε κι ο κόσμος αν κοιμηθεί μεσοβδόμαδα στης φίλης της (κι ας ξέρεις πως αύριο θα κουτουλάει από τη νύστα στο σχολείο, θα έχει περάσει όμως υπέροχα σ΄ ένα ασφαλές περιβάλλον). Δεν θα γκρεμιστεί κανένας φούρνος αν περάσουν κάποια στιγμή τη βραδιά τους βλέποντας ταινία με τσιπς και ποπ-κορν και δεν φάνε υγιεινά (θα έχουν όμως καταευχαριστηθεί και δεν θα τους πέφτουν τα σάλια από στέρηση στη θέα μιας σακούλας με πατατάκια).

Μ΄άλλα λόγια, φίλες και φίλοι, τα παιδιά μας επιθυμούν να τους συμπεριφερόμαστε με συναισθηματική γενναιοδωρία! Αν τους τη δώσουμε θα είναι σε θέση αύριο να την προσφέρουν στον εαυτό τους και στους άλλους ανθρώπους. Και θα είναι αυτός ο κόσμος ένα πιο όμορφο μέρος να ζεις….

Πηγές: 1. Pam Leo,  Connection Parenting: Parenting through connection instead of coercion, through love instead of fear (Whyatt – MacKenzie Publishing, 2005) 2. Laura Markham, Peaceful Parent, Happy Kids (Penguin Group, 2012)

Διαβάστε εδώ το Πώς να δυναμώσεις τη σχέση με τα παιδιά σου – Μέρος Α