-
Προστεθείτε στους 750 εγγεγραμμένους.
Μοιραζόμαστε έμπνευση, σοφία και σύνδεση εδώ:
Συνδεόμαστε μέσω Twitter;
Tweets by NewagemamaKατηγορίες
-
Πρόσφατα άρθρα
Αρχείο
Δημοφιλή άρθρα
- Δέκα αλήθειες που πονάνε για τις ανθρώπινες σχέσεις
- Ενας μπαμπάς γράφει ποίημα για την κόρη του
- Σσσσσσ...άκου...
- Αποχωρισμοί και αποχαιρετισμοί
- Δώδεκα τρόποι για να παλέψεις με τη ματαίωση
- Η πορτούλα της καρδιάς
- Tι έμαθα τη χρονιά που πέρασε
- Μια αγκαλιά θέλουμε όλοι...
- Kοριτσάκι μου...
- Πώς να μιλάμε στα κορίτσια μας
Τι μας απασχολεί
- Josephine Wall
- new age
- parenting
- Αλαν Κοέν
- Ιζαμπέλ Φιλιοζά
- Μάνα
- Μεταμόρφωση
- Νικηφόρος Βρεττάκος
- Προσωπική δύναμη
- Πρωτοχρονιά
- Συναισθήματα
- Φόβος
- έκφραση
- έμπνευση
- αγάπη
- αγάπη και αποδοχή
- αγκαλιά
- αποδοχή
- αυτοεκτίμηση
- αυτοπεποίθηση
- αυτοσεβασμός
- γονείς
- γονείς και παιδιά
- γυναικεία δύναμη
- δημιουργικότητα
- διαφορετικότητα
- δύναμη
- εμπιστοσύνη
- ενθάρρυνση
- επικοινωνία
- επικοινωνία στην οικογένεια
- ευγνωμοσύνη
- ευτυχία
- ευχαρίστηση
- ζωντάνια
- θάρρος
- θετικές δηλώσεις
- μάνα και παιδί
- μαθήματα ζωής
- μαμά
- μητέρα
- μητρότητα
- μοίρασμα
- μπαμπάς
- μπαμπάς της νέας εποχής
- νοσταλγία
- οικογένεια
- οικογενειακή ζωή
- παιδί
- παιδιά
- παιδιά με αυτοπεποίθηση
- παιδιά με δύναμη
- παιδικά χρόνια
- παιδική ηλικία
- παιδικότητα
- παιχνίδι
- πατέρας
- πατέρας και γιος
- πατρότητα
- πληγωμένο παιδί
- πνευματικότητα
- ποίημα για τη μητέρα
- ποίηση
- ποίηση και ζωή
- προσφορά
- προσωπική ανάπτυξη
- σεβασμός
- σοφία
- συνδεδεμένοι
- σύνδεση
- τοκετός
- τρυφερότητα
- υποστήριξη
- χαρά
- χαρά ζωής
Blogroll
Μεταστοιχεία
Tag Archives: παιδικά χρόνια
Το σπίτι του πατέρα μου
Αφιερώνω αυτό το δυνατό, γεμάτο συναισθηματική φόρτιση, ποίημα του Ισπανού Γκαμπριέλ Αρέστι σε όλους τους φίλους και τις φίλες του ιστολογίου που γυρίζουν, όπως κι εγώ, για τις διακοπές του Πάσχα, στο πατρικό τους σπίτι. Τέτοιες μέρες συνειδητοποιώ πως το … Συνέχεια
Posted in Της καρδιάς
Tagged πατρικό σύμβολο, πατέρας και παιδί, παιδικά χρόνια, ποίηση από την Ισπανία, σπίτι μου σπιτάκι μου, σύμβολα της παιδικής ηλικίας, σημείο προσωπικής εκκίνησης, το σπίτι των παιδικών μας χρόνων, το σπίτι του πατέρα μου, υπερασπίζομαι τις αξίες μου, Γκαμπριέλ Αρέστι, Πάσχα στο πατρικό, Πάσχα με οικογένεια, επιστροφή στο πατρικό, επιστροφή με σεβασμό, η αξία της ποίησης στην καθημερινότητα, η αξία του πατρικού, θα υπερασπιστώ το σπίτι του πατέρα μου
2 Σχόλια
Εγώ θα σ’ αγαπώ ό,τι κι αν γίνει
Εχω βρει ένα «φάρμακο» για να ξεκινάω τη μέρα μου. Διαβάζω κάθε πρωί – μόλις ξυπνήσω – κάτι τρυφερό και όμορφο, κάτι που να με εμπνέει και να μου ζεσταίνει την καρδιά. Μετά φεύγω για δουλειά. Μέσα στην ημέρα παίρνω … Συνέχεια
Posted in Κοινή λογική, Μαμαδίστικα, Της καρδιάς
Tagged Debi Gliori, παιχνίδι, παιδί και αστέρια, παιδί και βιβλίο, παιδί και διάβασμα, παιδικότητα, παιδικά χρόνια, παιδικές ερωτήσεις, παιδική αθωότητα, πληγωμένο παιδί, πού πάει η αγάπη, τρυφερότητα, τι κι αν γίνει, τι να διαβάσω στο παιδί, φιλιά, χαλάει ποτέ η αγάπη, όταν το παιδί βαριέται, όταν το παιδί γκρινιάζει, όμορφη πλευρά ζωής, απεραντοσύνη, απορίες παιδιού, αστέρια στον ουρανό, αγάπη φάρμακο. αλεπού και αλεπουδάκι. μαμά και παιδί, αγάπη και αποδοχή, αγκαλιές, βιβλία για παιδιά, γονείς με κατανόηση, εικονογράφηση παιδικών βιβλίων, ενάντια στο φόβο, ζεσταίνει την καρδιά, η αγάπη ποτέ δεν πεθαίνει, η αγάπη δεν χάνεται, η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια, η αγάπη νικάει, η δύναμη της αγάπης, θα σ΄ αγαπώ ό, θετικός τρόποε σκέψεις, θετικές δηλώσεις, κακόκεφο παιδί, κανείς δεν μ΄ αγαπάει, κανείς δεν με παίζει, μαθήματα ζωής, οικογένεια, ομορφιά, Judy Mastrangelo
7 Σχόλια
Σαν παιδί ν΄απορείς και να ζεις
«Να είσαι ό,τι θέλεις, αλλά με όλη σου την ψυχή» Τι όμορφο που είναι να ζεις να μπορείς να διαβάζεις τον κόσμο τη ζωή να τη νιώθεις τραγούδι χαράς τι όμορφο που είναι να ζεις σαν παιδί ν΄ απορείς και … Συνέχεια
Posted in Ζωή εδώ, Κοινή λογική
Tagged πόνος και χαρά, παιδικότητα, παιδικά χρόνια, παιδικές αναμνήσεις, ποίηση για παιδιά, σαν παιδί ν' απορείς και να ζεις, τραγούδι χαράς, τραγούδι ζωής, τα παιδιά εμπνέουν τον ποιητή, τι όμορφο είναι να ζεις, χαρά ζωής, ψυχή, Ναζίμ Χικμέτ, Υμνος για τη ζωή, ενθουσιασμός, ενθουσιασμός για τη ζωή, καλημέρα στου κόσμου τα χείλη
Σχολιάστε
Τα μάτια της μάνας
«Απόψε αγάπησα τα μάτια μου κοιτώντας τα μες στον καθρέφτη…» – Ναπολέων Λαπαθιώτης Μια από τις πρώτες μου αναμνήσεις -που μοιάζει πιο πολύ σαν φευγαλέα γλυκιά αίσθηση – είναι το βλέμμα της μητέρας μου. Θυμάμαι τη νεανική της ματιά να με … Συνέχεια
Posted in Ζωή εδώ, Μαμαδίστικα
Tagged Anna-Silia, πρώτες αναμνήσεις μωρού, πρώτη ανάμνηση, πώς το παιδί μαθαίνει να σέβεται τον εαυτό του, παιδικότητα, παιδικά χρόνια, πανέμορφα μάτια, τα μάτια των μαμάδων, τα μάτια της μάνας, τιμώ τον εαυτό μου, το βλέμμα της μητέρας, όταν φεύγει η μάνα, όλες οι μάνες γιορτάζουν, όμορφα μάτια, Γιορτή Μητέρας, Ναπολέων Λαπαθιώτης, αναμνήσεις από τη μητέρα, ζεστό βλέμμα, κείμενα για τη μητέρα, μάνα μητέρα μαμά, μαμά μου λείπεις, μητρικό βλέμμα, μητρική αγκαλιά, νοσταλγία για τα παιδικά χρόνια, οικογένεια, οικογενειακή ζωή
2 Σχόλια
Το σπίτι του πατέρα μου
Αφιερώνω αυτό το δυνατό, ίσως άγνωστο στο πλατύ κοινό, ποίημα του Ισπανού Γκαμπριέλ Αρέστι σε όλους τους φίλους και τις φίλες του ιστολογίου που γυρίζουν, όπως κι εγώ, για τις διακοπές, στο πατρικό τους σπίτι. Τέτοιες μέρες συνειδητοποιώ πως το … Συνέχεια
Posted in Της καρδιάς
Tagged πατρικό σύμβολο, πατέρας και παιδί, παιδικά χρόνια, ποίηση από την Ισπανία, σπίτι μου σπιτάκι μου, σύμβολα της παιδικής ηλικίας, σημείο προσωπικής εκκίνησης, το σπίτι των παιδικών μας χρόνων, το σπίτι του πατέρα μου, υπερασπίζομαι τις αξίες μου, Γκαμπριέλ Αρέστι, επιστροφή στο πατρικό, επιστροφή με σεβασμό, η αξία της ποίησης στην καθημερινότητα, η αξία του πατρικού, θα υπερασπιστώ το σπίτι του πατέρα μου, Sascalia art
9 Σχόλια
Πολύτιμες αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια
«Η ευτυχία απάνω στη γης είναι κομμένη στο μπόι του ανθρώπου. Δεν είναι σπάνιο πουλί να το κυνηγούμε πότε στον ουρανό, πότε στο μυαλό μας. Η ευτυχία είναι ένα κατοικίδιο πουλί στην αυλή μας» – Νίκος Καζαντζάκης Διαβάζοντας το παρακάτω απόσπασμα αναλογίστηκα … Συνέχεια
Posted in Μαμαδίστικα, Της καρδιάς
Tagged παιδικά χρόνια, πολύτιμες στιγμές με τη μάνα, στιγμές με τη μάνα, σχέση μάνας γιού, Αναφορά στο Γκρέκο, αυλή του σπιτιού, αναμνήσεις από τη μάνα, αναμνήσεις από την παιδική ηλικία, ανθισμένη γαζία, βίζιτα στο Θεό, ευτυχία, ευτυχία στο μπόι του ανθρώπου, η μυρωδιά της παιδικής ηλικίας, η μαγεία της παιδικής ηλικίας, καναρίνι και γαζία, μάνα και παιδί, μάνα και γιος, ο Καζαντζάκης για τη μάνα, ο αγέρας ήταν γάλα και βύζαινα, οι ώρες που περνούσα με τη μητέρα μου, Nίκος Καζαντζάκης
1 σχόλιο
Α, ρε μαμά…
Απορώ πώς είναι δυνατό να μην είχα ακούσει ποτέ μέχρι χτες αυτό το τραγούδι. Περιττό να σας πω πως βρήκα συγκλονιστικούς τους στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου, τη μουσική του Σαρλ Αζναβούρ και φυσικά την ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ε, και … Συνέχεια
Posted in Μαμαδίστικα
Tagged παιδικά χρόνια, συγκίνηση για τη μητέρα, τραγούδι για τη μητέρα, τι μένεις από τη μάνα, όταν φεύγει η μητέρα από τη ζωή, Α ρε μάνα, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Οδυσσέας Ιωάννου, Σαρλ Αζναβούρ, ένας γιος τραγουδά για τη μητέρα, ένας γιος για τη μάνα, απώλεια μάνας, αγάπη για τη μητέρα, αγκαλιά μάνας, επικοινωνία για τη μάνα, ευγνωμοσύνη για τη μάνα, εκφράζω την αγάπη για τη μητέρα, η μάνα έφυγε, λόγια αγάπης για τη μητέρα, μάνα μητέρα μαμά, μουσική για τη μάνα, νοσταλγία για τη μάνα
21 Σχόλια
Το μικρό μου το παιδί
Το νιώθω συχνά μέσα μου να κλαψουρίζει ανικανοποίητο. Να θέλει κάτι άλλο να κάνει απ΄ αυτό που ο ενήλικας εαυτός μου κάνει. Να βαριέται, να κλωτσάει: «Πότε θα ‘ρθει η σειρά μου, εγώ πότε θα παίξω;» Κι εγώ, μ΄ένα αμήχανο χαμόγελο … Συνέχεια
Posted in Ζωή εδώ
Tagged παιδικότητα, παιδικά χρόνια, πληγωμένο παιδί, ποίηση για το παιδί, το μικρό μου το παιδί, Βελβεντό, Κική Δημουλά, εσωτερικό παιδί
9 Σχόλια
Δημιουργική ανακατωσούρα
Γιατί τα παιδιά όταν αρχίσουν να περπατούν, μόλις γυρίσεις την πλάτη σου, τρέχουν κατευθείαν στον νιπτήρα του μπάνιου και βγάζουν κραυγές χαράς και ενθουσιασμού, καθώς πιτσιλούν το νερό γύρω-γύρω; Γελούν χαρούμενα καθώς καταβρέχουν με το νερό το πάτωμα και τους … Συνέχεια
Posted in Μαμαδίστικα
Tagged παιδί και γονείς, παιδιά και ακαταστασία, παιδιά με δύναμη, παιδικό δωμάτιο, παιδικότητα, παιδικά χρόνια, ποιος καθαρίζει το παιδικό δωμάτιο, σπίτι μου σπιτάκι, τα παιδιά και το νερό, φίλοι στο σπίτι, χαρά του παιδιού, ακατάστατο παιδί, ακατάστατο σπίτι, βρωμιά στο σπίτι, γονιός σε άδειο σπίτι, δημιουργική ανακατωσούρα, ζωντανό σπίτι, καθαρό σπίτι, λαμπερά μάτια παιδιών, μανία με την καθαριότητα, νερά παντού, νοσταλγία, οικογένεια
11 Σχόλια
Τι έμαθα φέτος το καλοκαίρι
«Η πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία» – Ανώνυμος Φέρνει αναπάντεχα δώρα καμιά φορά ο χρόνος. Μια πρόσκληση για διακοπές στο μέρος που γεννήθηκες κι έθρεψε τα παιδικά σου χρόνια είναι μεγάλη υπόθεση. Γιατί όσες εμπειρίες κι αν … Συνέχεια
Posted in Της καρδιάς
Tagged παρόν, παρελθόν, παιδικότητα, παιδικά χρόνια, παιδικά βιώματα, παλιά γειτονιά, παλιά λημέρια, συναισθήματα παιδιού, σχολείο, τα πρώτα βήματα, τι έχω, τι έμαθα φέτος το καλοκαίρι, τι μας σημαδεύει στη ζωή, το παιδί μέσα μας, το τοπίο των παιδικών χρόνων, το μέρος που γεννήθηκες, Βελβεντό, Βελβεντό Κοζάνης, Πιέρια όρη, αναπάντεχα δώρα, αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια, βιώματα, γειτονιά, εσωτερικό παιδί, ευγνωμοσύνη, εμπειρίες ζωής, καλοκαίρι, καλοκαίρι στο Βελβεντό, κεφάλαια ζωής που κλείνουν, λίμνη Πολυφύτου, μέλλον, μαθήματα ζωής, μηχανή του χρόνου, να μάθω να εκτιμώ ό, νοσταλγία, οι κύκλοι της ζωής
8 Σχόλια
Newagemama.com 