-
Προστεθείτε στους 750 εγγεγραμμένους.
Μοιραζόμαστε έμπνευση, σοφία και σύνδεση εδώ:
Συνδεόμαστε μέσω Twitter;
Tweets by NewagemamaKατηγορίες
-
Πρόσφατα άρθρα
Αρχείο
Δημοφιλή άρθρα
Τι μας απασχολεί
- Josephine Wall
- new age
- parenting
- Αλαν Κοέν
- Ιζαμπέλ Φιλιοζά
- Μάνα
- Μεταμόρφωση
- Νικηφόρος Βρεττάκος
- Προσωπική δύναμη
- Πρωτοχρονιά
- Συναισθήματα
- Φόβος
- έκφραση
- έμπνευση
- αγάπη
- αγάπη και αποδοχή
- αγκαλιά
- αποδοχή
- αυτοεκτίμηση
- αυτοπεποίθηση
- αυτοσεβασμός
- γονείς
- γονείς και παιδιά
- γυναικεία δύναμη
- δημιουργικότητα
- διαφορετικότητα
- δύναμη
- εμπιστοσύνη
- ενθάρρυνση
- επικοινωνία
- επικοινωνία στην οικογένεια
- ευγνωμοσύνη
- ευτυχία
- ευχαρίστηση
- ζωντάνια
- θάρρος
- θετικές δηλώσεις
- μάνα και παιδί
- μαθήματα ζωής
- μαμά
- μητέρα
- μητρότητα
- μοίρασμα
- μπαμπάς
- μπαμπάς της νέας εποχής
- νοσταλγία
- οικογένεια
- οικογενειακή ζωή
- παιδί
- παιδιά
- παιδιά με αυτοπεποίθηση
- παιδιά με δύναμη
- παιδικά χρόνια
- παιδική ηλικία
- παιδικότητα
- παιχνίδι
- πατέρας
- πατέρας και γιος
- πατρότητα
- πληγωμένο παιδί
- πνευματικότητα
- ποίημα για τη μητέρα
- ποίηση
- ποίηση και ζωή
- προσφορά
- προσωπική ανάπτυξη
- σεβασμός
- σοφία
- συνδεδεμένοι
- σύνδεση
- τοκετός
- τρυφερότητα
- υποστήριξη
- χαρά
- χαρά ζωής
Blogroll
Μεταστοιχεία
Tag Archives: πληγωμένο παιδί
Κλάψε κορίτσι μου!
«Ο χρόνος σκάβει το πρόσωπό μας, χαράσσοντας σημάδια για τα δάκρυα που δεν αφήσαμε ποτέ να κυλήσουν» – Natalie Clifford Barney Θυμάμαι τον εαυτό μου σαν παιδί να κλαίω συχνά. Να κλαίω που έχασα την κούκλα μου, να κλαίω που δεν μ΄ έπαιξε … Συνέχεια
Posted in Ζωή εδώ, Της καρδιάς
Tagged Connection Parenting, παιδί, παιδιά, παιδιά με δύναμη, πληγωμένο παιδί, ρόλος μάνας ανάγκες παιδιών, τρυφερότητα, υποστήριξη, Συναισθήματα, έκφραση, γονείς, δάκρυα, δεσμοί αγάπης, ενθάρρυνση, η δύναμη των δακρύων, θεραπευτική δύναμη κλάματος, θεραπεία, κλάψε παιδί μου, κλάμα, λυτρωτικό κλάμα, λύτρωση, λύτρωση από τον πόνο, οικογένεια, Pam Leo
4 Σχόλια
Εγώ θα σ’ αγαπώ ό,τι κι αν γίνει
Εχω βρει ένα «φάρμακο» για να ξεκινάω τη μέρα μου. Διαβάζω κάθε πρωί – μόλις ξυπνήσω – κάτι τρυφερό και όμορφο, κάτι που να με εμπνέει και να μου ζεσταίνει την καρδιά. Μετά φεύγω για δουλειά. Μέσα στην ημέρα παίρνω … Συνέχεια
Posted in Κοινή λογική, Μαμαδίστικα, Της καρδιάς
Tagged Debi Gliori, παιχνίδι, παιδί και αστέρια, παιδί και βιβλίο, παιδί και διάβασμα, παιδικότητα, παιδικά χρόνια, παιδικές ερωτήσεις, παιδική αθωότητα, πληγωμένο παιδί, πού πάει η αγάπη, τρυφερότητα, τι κι αν γίνει, τι να διαβάσω στο παιδί, φιλιά, χαλάει ποτέ η αγάπη, όταν το παιδί βαριέται, όταν το παιδί γκρινιάζει, όμορφη πλευρά ζωής, απεραντοσύνη, απορίες παιδιού, αστέρια στον ουρανό, αγάπη φάρμακο. αλεπού και αλεπουδάκι. μαμά και παιδί, αγάπη και αποδοχή, αγκαλιές, βιβλία για παιδιά, γονείς με κατανόηση, εικονογράφηση παιδικών βιβλίων, ενάντια στο φόβο, ζεσταίνει την καρδιά, η αγάπη ποτέ δεν πεθαίνει, η αγάπη δεν χάνεται, η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια, η αγάπη νικάει, η δύναμη της αγάπης, θα σ΄ αγαπώ ό, θετικός τρόποε σκέψεις, θετικές δηλώσεις, κακόκεφο παιδί, κανείς δεν μ΄ αγαπάει, κανείς δεν με παίζει, μαθήματα ζωής, οικογένεια, ομορφιά, Judy Mastrangelo
7 Σχόλια
To παιδί μέσα μου
«Το σπίτι σου είναι εκεί απ΄όπου ξεκινάς»- Τόμας Ελιοτ, Τέσσερα κουαρτέτα Το νιώθω μέσα μου να στριφογυρνά αναστατωμένο και ανυπόμονο. Κάθε τέτοια εποχή γίνεται ασυμμάζευτο και δεν μπορώ να το κουμαντάρω με τα «συνήθη μέσα» (αυτοπειθαρχία, σοβαρότητα, «πρέπει να», …). … Συνέχεια
Posted in Κοινή λογική, Της καρδιάς
Tagged παιχνίδι, παιδικότητα, πληγωμένο παιδί, τρυφερότητα, τα θαύματα του κόσμου, το παιδί μέσα μας, Βελβεντό. Λίμνη Πολυφύτου, αυθορμητισμός, αγάπη και αποδοχή, αγκαλιάζω το παιδί μου, ανυπόμονο παιδί, εσωτερικό παιδί, με τα μάτια του παιδιού, νοσταλγία για τα παιδικά χρόνια
2 Σχόλια
‘Oταν η φωλιά αδειάζει…
Κι έρχεται κάποια στιγμή που το πουλί δυναμώνει και πετά με τα δικά του φτερά, μακριά από τη φωλιά. Κι η φωλιά αδειάζει. Κι ο γονιός, που είχε τόσα χρόνια αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας και του χρόνου του … Συνέχεια
Posted in Μαμαδίστικα, Της καρδιάς
Tagged παιδί και γονιός, πληγωμένη μητέρα, πληγωμένο παιδί, σπίτι χωρίς παιδιά, συναισθήματα γονιών όταν φεύγουν τα παιδιά, σύνδρομο της άδειας φωλιάς, σκοτεινά συναισθήματα μητρότητας, το πουλί πετά μακριά από τη φωλιά, όταν παιδιά φεύγουν από το σπίτι, όταν το παιδί ενηλικιώνεται, όταν η φωλιά αδειάζει, όταν η μάνα παραπονιέται, όταν η μάνα θυμώνει, όταν οι γονείς θυμώνουν, Μάρω Βαμβουνάκη, άδειο σπίτι, απόρριψη μητέρας, απουσία της κόρης από το σπίτι, αγάπη χωρίς φόβο, αντιφάσεις μητρότητας, επικοινωνία στην οικογένεια, θυμωμένη μητέρα, οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο
2 Σχόλια
Παιδί δεν είμαι κι όμως…
Παρακολούθησα πριν από λίγες μέρες την Κική Δημουλά στην εκπομπή «Στα άκρα» και συνειδητοποίησα πόσο διψασμένη ήμουν ν΄ακούσω να μου μιλά μια τέτοια φωνή… Ενιωσα πόσο ύπουλα η καθημερινότητα μπορεί να επισκιάσει τους ψιθύρους της εσωτερικής μας φωνής, σκεπάζοντάς τους … Συνέχεια
Posted in Της καρδιάς
Tagged πάρε αγκαλιά το παιδί σου, παιδί δεν είμαι κι όμως, παιδικά χεράκι, πληγωμένο παιδί, ποίηση και ζωή, συναισθηματική καταπίεση, σαν παιδί τσιρίζω, τίμα το εσωτερικό σου παιδί, τη νύχτα κλαίω, το παιδέ μέσα μας, το κέρδος μου ξεφάφει, ψίθυροι ψυχής, ψίθυροι καρδιάς, ύπνε που παίρνεις τα παιδιά, Κική Δημουλά, ακατάλληλο για παιδιά, αλλά παιδί δεν είμαι, ανάγκη για αγάπη και αποδοχή, δήθεν ενηλικίωση, επαφή με το παιδί μέσα μας, ερωτήσεις παιδιών, εσωτερική φωνή, εσωτερική δύναμη, εσωτερική νοημοσύνη, ενήλικος και παιδιά, καθημερινότητα, μοναξιά, νυχτερινό κλάμα
8 Σχόλια
Όλα ξαναγυρίζουν σε μας
«Λίγο από το άρωμα μένει στο χέρι που δίνει τα λουλούδια» – κινέζικη παροιμία Από παιδί θυμάμαι να με πληγώνει η σκληρότητα και η αδικία, όπως την αντιλαμβανόμουν ανάλογα με την ηλικία μου. Αναρωτιόμουν συχνά – όπως καλή ώρα αναρωτιούνται … Συνέχεια
Posted in Ζωή εδώ
Tagged Dan Milman, πώς να μάθω στα παιδιά μου να είναι ειλικρινή, παιδιά με καλοσύνη, πανευματικότητα στη σύγχρονη ζωή, πληγωμένο παιδί, πνευματική γενναιοδωρία, σπέρνω με καλοσύνη, σπείρε με καλοσύνη, σπορά, σπορά και σοδειά, τα δώρα που στέλνουμε επιστρέφουν σε μας, τι σπείρεις θα θερίσεις, τι δίνεις, ό, όταν σε πληγώνει η αδικία και η σκληρότητα, όλα συνδέονται με όλα, όλα ξαναγυρίζουν σε μας, γιατί να είμαι ευγενικός και ειλικρινής, δώρα καλοσύνης, ευγένεια, ευθύτητα, ειλικρίνεια, η ζωή επιστρέφει ο, ηθικό στοιχείο, ηθική και τρόποι στα παιδιά, καλός άνθρωπος, καλές πράξεις, καλοσύνη, μαθήματα ζωής, μεγαλώνοντας ευγενικά παιδιά
9 Σχόλια
Το μικρό μου το παιδί
Το νιώθω συχνά μέσα μου να κλαψουρίζει ανικανοποίητο. Να θέλει κάτι άλλο να κάνει απ΄ αυτό που ο ενήλικας εαυτός μου κάνει. Να βαριέται, να κλωτσάει: «Πότε θα ‘ρθει η σειρά μου, εγώ πότε θα παίξω;» Κι εγώ, μ΄ένα αμήχανο χαμόγελο … Συνέχεια
Posted in Ζωή εδώ
Tagged παιδικότητα, παιδικά χρόνια, πληγωμένο παιδί, ποίηση για το παιδί, το μικρό μου το παιδί, Βελβεντό, Κική Δημουλά, εσωτερικό παιδί
9 Σχόλια
Άφησε τα δάκρυα να κυλήσουν
«Τα δάκρυα είναι για την ψυχή ό,τι το σαπούνι για το σώμα» Τα δάκρυα έχουν πολλές αποχρώσεις. Υπάρχουν δάκρυα πόνου και δυστυχίας, υπάρχουν δάκρυα χαράς και ευτυχίας. Υπάρχει το δυνατό κλάμα ενός νεογέννητου που σου λέει «πεινάω» ή «πάρε με αγκαλιά, … Συνέχεια
Posted in Μαμαδίστικα, Της καρδιάς
Tagged πόνος ψυχής, πώς γιατρεύεται η πληγωμένη καρδιά, πώς να ξεθυμάνω, παιδιά με δύναμη, παιδικό κλάμα, πληγωμένα συναισθήματα, πληγωμένη καρδιά, πληγωμένο παιδί, στοργή και προδέρμ, συναισθηματική απελευθέρωση, σεβασμός στα συναισθήματα, τρυφερότητα στα παιδιά, τρόποι για να δείξουμε, τι να κάνω όταν κλαίει, το παιδί κλαίει, το μωρό μου κλαίει, το μήνυμα του κλάματος, υγιές κλάμα, άφησε το παιδί να κλάψει, έκφραση συναισθημάτων, έκφραση χαράς, αγκαλιά, ανακούφιση από τον πόνο, αξία της αγκαλιάς, γιατί κλαις;, γονείς και παιδί, γονείς με έμπνευση, γονείς με κατανόηση, δάκρυα χαράς, δάκρυα ψυχής, δάκρυα λύπης, επείγουσα αγκαλίτσα, καταπιεσμένο παιδί, κλάψε παιδί μου, κλάψε όσο θέλεις, κλάμα ως μέσο έκφραση, λυτρωτικό κλάμα, λύτρωση μέσα από το κλάμα, μαμά πεινάω, μην κλαις, ξεθυμαίνω, Judy Ford
7 Σχόλια
Newagemama.com 