-
Προστεθείτε στους 750 εγγεγραμμένους.
Μοιραζόμαστε έμπνευση, σοφία και σύνδεση εδώ:
Συνδεόμαστε μέσω Twitter;
Tweets by NewagemamaKατηγορίες
-
Πρόσφατα άρθρα
Αρχείο
Δημοφιλή άρθρα
- Δέκα αλήθειες που πονάνε για τις ανθρώπινες σχέσεις
- Αποχωρισμοί και αποχαιρετισμοί
- Πώς να μιλήσεις στην κόρη σου για το σώμα της
- H προσευχή της δασκάλας
- Mοναξιά δεν υπάρχει εκεί που...
- Στην αφετηρία ξανά
- Γράμμα του μπαμπά στην κόρη
- Η θλίψη και η οργή...
- Όλα ξαναγυρίζουν σε μας
- Οι μπαμπάδες του Σαββατοκύριακου
Τι μας απασχολεί
- Josephine Wall
- new age
- parenting
- Αλαν Κοέν
- Ιζαμπέλ Φιλιοζά
- Μάνα
- Μεταμόρφωση
- Νικηφόρος Βρεττάκος
- Προσωπική δύναμη
- Πρωτοχρονιά
- Συναισθήματα
- Φόβος
- έκφραση
- έμπνευση
- αγάπη
- αγάπη και αποδοχή
- αγκαλιά
- αποδοχή
- αυτοεκτίμηση
- αυτοπεποίθηση
- αυτοσεβασμός
- γονείς
- γονείς και παιδιά
- γυναικεία δύναμη
- δημιουργικότητα
- διαφορετικότητα
- δύναμη
- εμπιστοσύνη
- ενθάρρυνση
- επικοινωνία
- επικοινωνία στην οικογένεια
- ευγνωμοσύνη
- ευτυχία
- ευχαρίστηση
- ζωντάνια
- θάρρος
- θετικές δηλώσεις
- μάνα και παιδί
- μαθήματα ζωής
- μαμά
- μητέρα
- μητρότητα
- μοίρασμα
- μπαμπάς
- μπαμπάς της νέας εποχής
- νοσταλγία
- οικογένεια
- οικογενειακή ζωή
- παιδί
- παιδιά
- παιδιά με αυτοπεποίθηση
- παιδιά με δύναμη
- παιδικά χρόνια
- παιδική ηλικία
- παιδικότητα
- παιχνίδι
- πατέρας
- πατέρας και γιος
- πατρότητα
- πληγωμένο παιδί
- πνευματικότητα
- ποίημα για τη μητέρα
- ποίηση
- ποίηση και ζωή
- προσφορά
- προσωπική ανάπτυξη
- σεβασμός
- σοφία
- συνδεδεμένοι
- σύνδεση
- τοκετός
- τρυφερότητα
- υποστήριξη
- χαρά
- χαρά ζωής
Blogroll
Μεταστοιχεία
Tag Archives: τρυφερότητα
H προσευχή της δασκάλας
‘Ενα λυρικό και παθιασμένο ποίημα της βραβευμένης με Νόμπελ Χιλιανής ποιήτριας Γκαμπριέλας Μιστράλ, που ξυπνά συναισθήματα σεβασμού για τις εξαιρετικές δασκάλες και δασκάλους που πέρασαν από τη ζωή μας. Είναι οι άνθρωποι που μας σημάδεψαν, γιατί αναγνώρισαν την αυθεντική μας φλόγα, … Συνέχεια
Posted in Ζωή εδώ, Της καρδιάς
Tagged πάθος για διδασκαλία, παιδί και εκπαίδευση, παιδιά, παιδιά - δάσκαλοι, παιδιά με δύναμη, συνδεδεμένοι, σχολείο, σεβασμός, τρυφερότητα, το έργο του δασκάλου, Γκαμπριέλα Μιστράλ, Κάνε με να είμαι πιο μάνα από τις μάνες, αφοσιωμένη δασκάλα, αφοσιωμένοι δάσκαλοι, γονείς, δάσκαλος και παιδί, δάσκαλοι, δασκάλα με πάθος, δημοκρατικό σχολείο, επικοινωνία, εκπαίδευση, ζήλος και αφοσίωση, μαθήματα ζωής, μοίρασμα
5 Σχόλια
Κλάψε κορίτσι μου!
«Ο χρόνος σκάβει το πρόσωπό μας, χαράσσοντας σημάδια για τα δάκρυα που δεν αφήσαμε ποτέ να κυλήσουν» – Natalie Clifford Barney Θυμάμαι τον εαυτό μου σαν παιδί να κλαίω συχνά. Να κλαίω που έχασα την κούκλα μου, να κλαίω που δεν μ΄ έπαιξε … Συνέχεια
Posted in Ζωή εδώ, Της καρδιάς
Tagged Connection Parenting, παιδί, παιδιά, παιδιά με δύναμη, πληγωμένο παιδί, ρόλος μάνας ανάγκες παιδιών, τρυφερότητα, υποστήριξη, Συναισθήματα, έκφραση, γονείς, δάκρυα, δεσμοί αγάπης, ενθάρρυνση, η δύναμη των δακρύων, θεραπευτική δύναμη κλάματος, θεραπεία, κλάψε παιδί μου, κλάμα, λυτρωτικό κλάμα, λύτρωση, λύτρωση από τον πόνο, οικογένεια, Pam Leo
4 Σχόλια
Μια μάνα που ανήκει στον κόσμο
Εχω διαβάσει πολλά υπέροχα ποιήματα για την ομορφιά της μητρότητας. Αυτό εδώ όμως, γραμμένο από την Patricia Lynn Reilly, με συγκίνησε ιδιαίτερα γιατί υπερβαίνει το πνεύμα της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας, που τόσο έχει υμνηθεί, και αγκαλιάζει και άλλες ζωτικές … Συνέχεια
Posted in Ζωή εδώ
Tagged imagine a mother, πνευματικότητα, ποίηση για τη μητρότητα, ποίημα για τη μητέρα, ρόλος της μάνας, συναισθήματα μητέρας, συναισθηματική έκφραση, σύνδεση, σώμα και ψυχή, σεβασμός στη διαφορετικότητα, σεβασμός στο σώμα, τρυφερότητα, τιμώ τα συναισθήματα, Γιορτή της Μητέρας, Μάνα, Φάντάσου μια μάνα, αφοσίωση στην οικογένεια, ανάγκες μάνας, βίντεο για τη μητρότητα, βίντεο για τη μητέρα, βίντεο με στίχους, βαθιά αναπνοή, γυναίκες και μητρότητα, γυναικεία υποστήριξη, γυναικεία δύναμη, γυνεικείο πνεύμα, διαφορετικότητα, ευγνωμοσύνη για τη ζωή, η καρδιά της μάνας, η μητρότητα σήμερα, θηλυκό πνεύμα, θηλυκή ενέργεια, ισορροπία στην οικογένεια, ισορροπημένη μητέρα, μάνα της νέας εποχής, μάνα και γιος, μάνα και κόρη, μαμά, μητρότητα, μητέρα, μητέρα και παιδιά, μια μητέρα που ανήκει στον κόσμο, μοίρασμα, mama, new age mama, Patricia Lynn Reilly
4 Σχόλια
Φαντάσου μια μάνα που…
Εχω διαβάσει πολλά υπέροχα ποιήματα για την ομορφιά της μητρότητας. Αυτό εδώ όμως, γραμμένο από την Patricia Lynn Reilly, με συγκίνησε ιδιαίτερα γιατί υπερβαίνει το πνεύμα της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας, που τόσο έχει υμνηθεί, και αγκαλιάζει και άλλες ζωτικές … Συνέχεια
Posted in Μαμαδίστικα, Της καρδιάς
Tagged imagine a mother, πνευματικότητα, ποίηση για τη μητρότητα, ποίημα για τη μητέρα, ρόλος της μάνας, συνσεδεμένοι, συναισθήματα μητέρας, συναισθηματική έκφραση, σύνδεση, σώμα και ψυχή, σεβασμός στη διαφορετικότητα, σεβασμός στο σώμα, τρυφερότητα, τιμώ τα συναισθήματα, Γιορτή της Μητέρας, Μάνα, Φάντάσου μια μάνα, αφοσίωση στην οικογένεια, ανάγκες μάνας, βαθιά αναπνοή, γυναίκες και μητρότητα, γυναικεία υποστήριξη, γυναικεία δύναμη, γυνεικείο πνεύμα, διαφορετικότητα, ευγνωμοσύνη για τη ζωή, η καρδιά της μάνας, η μητρότητα σήμερα, θηλυκό πνεύμα, θηλυκή ενέργεια, μάνα της νέας εποχής, μάνα και γιος, μάνα και κόρη, μαμά, μητρότητα, μητέρα, μητέρα και παιδιά, μοίρασμα, mama, new age mama, Patricia Lynn Reilly
6 Σχόλια
«Μαμά, τι θ’ απογίνουμε αν πεθάνεις;»
Κατά καιρούς απασχολεί τα παιδιά μου το ενδεχόμενο του θανάτου μου. Κάποιος συμμαθητής τους έχασε τη μανούλα του κι έτσι συνειδητοποίησαν πως η απώλεια του γονιού δεν υπάρχει μόνο στα παραμύθια, αλλά και στην πραγματική ζωή. Αναρωτιούνται επίσης με αγωνία … Συνέχεια
Posted in Μαμαδίστικα, Της καρδιάς
Tagged πόνος, πώς να μιλήσουμε στα παιδιά για το θάνατο, πένθος, πατέρας, πατέρας και γιος στην ποίηση, παιδί, παιδί και θάνατος, παιδικό πένθος, ποίηση, ποίηση και παιδί, ποίημα, σπαραγμός, συλλογικός πόνος, τρυφερότητα, υποστήριξη, φόβος του θανάτου, όταν η μητέρα φεύγει από τη ζωή, Γεράσιμος Μαρκοράς, Φόβος, απώλεια, απώλεια της μητέρας, απώλεια μάνας, αθώοι φόβοι, ζωή και θάνατος, κοινή μοίρα, μαμά τι θα απογίνουμε αν πεθάνεις, μητέρα, μοίρασμα, ο φόβος της απώλειας του γονιού, ο χειρότερος φόβος, ορφάνια, ορφανό παιδί, οικογένεια, οικογένεια χωρίς μητέρα
6 Σχόλια
Εγώ θα σ’ αγαπώ ό,τι κι αν γίνει
Εχω βρει ένα «φάρμακο» για να ξεκινάω τη μέρα μου. Διαβάζω κάθε πρωί – μόλις ξυπνήσω – κάτι τρυφερό και όμορφο, κάτι που να με εμπνέει και να μου ζεσταίνει την καρδιά. Μετά φεύγω για δουλειά. Μέσα στην ημέρα παίρνω … Συνέχεια
Posted in Κοινή λογική, Μαμαδίστικα, Της καρδιάς
Tagged Debi Gliori, παιχνίδι, παιδί και αστέρια, παιδί και βιβλίο, παιδί και διάβασμα, παιδικότητα, παιδικά χρόνια, παιδικές ερωτήσεις, παιδική αθωότητα, πληγωμένο παιδί, πού πάει η αγάπη, τρυφερότητα, τι κι αν γίνει, τι να διαβάσω στο παιδί, φιλιά, χαλάει ποτέ η αγάπη, όταν το παιδί βαριέται, όταν το παιδί γκρινιάζει, όμορφη πλευρά ζωής, απεραντοσύνη, απορίες παιδιού, αστέρια στον ουρανό, αγάπη φάρμακο. αλεπού και αλεπουδάκι. μαμά και παιδί, αγάπη και αποδοχή, αγκαλιές, βιβλία για παιδιά, γονείς με κατανόηση, εικονογράφηση παιδικών βιβλίων, ενάντια στο φόβο, ζεσταίνει την καρδιά, η αγάπη ποτέ δεν πεθαίνει, η αγάπη δεν χάνεται, η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια, η αγάπη νικάει, η δύναμη της αγάπης, θα σ΄ αγαπώ ό, θετικός τρόποε σκέψεις, θετικές δηλώσεις, κακόκεφο παιδί, κανείς δεν μ΄ αγαπάει, κανείς δεν με παίζει, μαθήματα ζωής, οικογένεια, ομορφιά, Judy Mastrangelo
7 Σχόλια
To παιδί μέσα μου
«Το σπίτι σου είναι εκεί απ΄όπου ξεκινάς»- Τόμας Ελιοτ, Τέσσερα κουαρτέτα Το νιώθω μέσα μου να στριφογυρνά αναστατωμένο και ανυπόμονο. Κάθε τέτοια εποχή γίνεται ασυμμάζευτο και δεν μπορώ να το κουμαντάρω με τα «συνήθη μέσα» (αυτοπειθαρχία, σοβαρότητα, «πρέπει να», …). … Συνέχεια
Posted in Κοινή λογική, Της καρδιάς
Tagged παιχνίδι, παιδικότητα, πληγωμένο παιδί, τρυφερότητα, τα θαύματα του κόσμου, το παιδί μέσα μας, Βελβεντό. Λίμνη Πολυφύτου, αυθορμητισμός, αγάπη και αποδοχή, αγκαλιάζω το παιδί μου, ανυπόμονο παιδί, εσωτερικό παιδί, με τα μάτια του παιδιού, νοσταλγία για τα παιδικά χρόνια
2 Σχόλια
Φίλες για πάντα
«Το πουλί έχει τη φωλιά, η αράχνη τον ιστό, ο άνθρωπος τη φιλία»- William Blake Είναι καιρός τώρα που θέλω να γράψω ένα κείμενο για την αξία της φιλίας. Κι όπως συχνά μου συμβαίνει, άρχισα να το «ψάχνω», να βρίσκω πηγές, … Συνέχεια
Posted in Της καρδιάς
Tagged παιδιά, παιδικές φιλίες, παιδικοί φίλοι, περί φιλίας, πολύτιμη φιλία, συνδεδεμένοι, σύνδεση με φίλους, τρυφερότητα, τελειομανία, υποστήριξη, υποστήριξη από φίλους, φίλες από το σχολείο, φίλες για πάντα, φίλοι, φίλοι από τα παλιά, φίλοι για πάντα, φίλοι μου αγαπημένοι, φιλία, φιλία και υγεία, φλυαρία μυαλού, Βελβεντό, Βελβεντό Κοζάνης, ένα κείμενο για τους φίλους, αποδοχή, αγάπη, εμπιστοσύνη, εμπιστοσύνη στους φίλους, η αξία της φιλίας, κατανόηση, myorama, William Blake
13 Σχόλια
Απρόσμενη οικειότητα
Έχει μια μαγεία η οικειότητα όταν έρχεται απρόσκλητη και φευγαλέα. Αυτή η αίσθηση του γνώριμου, τού «σε ξέρω από παλιά» στην επαφή με ανθρώπους που έχεις χρόνια να συναντήσεις, ξεκλειδώνει απρόσμενα έναν θησαυρό από καλά κρυμμένες αναμνήσεις στα βάθη της … Συνέχεια
Posted in Ζωή εδώ, Της καρδιάς
Tagged πρόσωπα σκαμμένα από το χρόνο, παιδικά χρόνια, παιδική ηλικία, στιγμές καθημερινότητας, σχέσεις γεμάτες οικειότητα, σε ξέρω από παλιά, σκυφτοί ώμοι, τρυφερότητα, χάδι οικειότητας, όμορφα συναισθήματα, Αναμνήσεις, έκφραση, απρόσμενη οικειότητα, αντοχή στο χρόνο, βάρη της ζωής, γυναίκα, γυναίκες, γυναίκες του χωριού, γυναικεία δύναμη, επικοινωνία, εκφραστικά πρόσωπα, εκκλησία χωριού, θησαυρός από αναμνήσεις, κυριακάτικη λειοτυργία, καλοκαίρια παιδικών χρόνων, λευκά μαλλιά, μάχη με το χρόνο, μαθήματα ζωής, μαντήλα στο κεφάλι, μονοπάτια μνήμης, νοσταλγία, οικειότητα
Σχολιάστε
Newagemama.com 