Μαμάδες πλήρους φάσματος

Υπάρχει γυναίκα που σε κάποια στιγμή της ζωής της δεν αναρωτήθηκε «μήπως δεν κάνω για μάνα;» ή – ακόμη χειρότερα – «μήπως δεν είμαι καλή μητέρα»;

Ποια είναι τέλος πάντων η «καλή μητέρα»; Υπήρξε ποτέ αυτό το είδος γυναίκας ή είναι μια έκφραση συμβατική που επικράτησε στη συνείδηση των πολλών τις περασμένες δεκαετίες κι ακόμα μάς κατατρέχει;

"Εmpress", έργο της Wen Hsu

Τα  ερωτήματα αυτά ώρες ώρες γίνονταν εκνευριστικά, όταν σύγκρινα τον εαυτό μου με άλλες μαμάδες της διπλανής πόρτας, που έκαναν με χαρακτηριστική άνεση πράγματα για τα οποία ανέκαθεν βαρυγκομούσα (ειδικά ό,τι σχετίζεται με ταχυδακτυλουργίες στην κουζίνα και τις δουλειές του σπιτιού).

Μέχρι που τυχαία έπεσα πάνω στις απόψεις των Lynn Andrews και Christian Northrup, που φώτισaν από άλλη σκοπιά το θέμα: Οι δύο γυναίκες συγγραφείς συμφωνούν ότι υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές αυτού που αποκαλούμε «καλή μητέρα», οι οποίες απλώνονται μπροστά μας σαν τις διαφορετικές συχνότητες του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.

Γήϊνη μητέρα

Στη μια άκρη του φάσματος βρίσκεται η παραδοσιακή μαμά – τροφός, την οποία αποκαλούν «γήϊνη μητέρα»: Για τη γυναίκα αυτή, η γέννηση, η φροντίδα των παιδιών και η δημιουργία της δικής της οικογένειας είναι ο προορισμός της ζωής της. Αγαπάει τη διακόσμηση, να φτιάχνει πράγματα για το σπίτι της, να περιποιείται τον κήπο και τα λουλούδια. Συχνά έχει δικό της λαχανόκηπο, τιμώντας έτσι τη σχέση της με τη μάνα-γη.

"Sunbirds" από τη Liz Welch

Της αρέσει να μαγειρεύει και να φτιάχνει σπιτικά γλυκά. Αν είναι στο χέρι της, προτιμά να μην εργάζεται εκτός σπιτιού για να είναι διαθέσιμη, όσο γίνεται περισσότερο, για τις  ανάγκες της οικογένειας. Λάτρευε τα μωρά από τότε που ήταν κοριτσάκι και αργότερα στη ζωή, όταν έχουν μεγαλώσει τα παιδιά της,  συνεχίζει να φροντίζει μωρά από το πόστο της γιαγιάς.

Αν και αναγνώριζα ότι μάλλον …εξέπεμπα από άλλη συχνότητα, πάντα ένιωθα μια κρυφή ζήλεια για τις γήϊνες μαμάδες και τις εκπληκτικές δεξιότητές τους. Εξάλλου ο πολιτισμός μας, ακόμα και σήμερα που οι παραδοσιακοί ρόλοι έχουν ανατραπεί, εκτιμά ιδιαίτερα αυτή τη …συχνότητα του μητρικού φάσματος.

Μητέρα του ουράνιου τόξου

Στην απέναντι άκρη του φάσματος βρίσκεται η μαμά του ουράνιου τόξου, μια εκδοχή μανούλας λιγότερο γήϊνης και παραδοσιακής. Είναι η γυναίκα που για να νιώσει ισορροπημένη θα πρέπει να ικανοποιήσει βαθύτερες δημιουργικές ανάγκες με το δικό της ιδιαίτερο τρόπο. Πέρα από τη φροντίδα των αγαπημένων της παιδιών έχει ανάγκη από προσωπικό χώρο και χρόνο,  για να ακούσει και τη δική της  φωνή και να της επιτρέψει να εκφραστεί.

Οι γυναίκες αυτής της συχνότητας υπέφεραν τις περασμένες δεκαετίες γιατί δυσκολεύονται πολύ να χωρέσουν στο κοστούμι της παραδοσιακής μαμάς. Για να λειτουργήσουν εποικοδομητικά χρειάζονται συχνά βοήθεια στις δουλειές του σπιτιού. Μπορεί να μην έχουν πάντα φαγητό έτοιμο στην ώρα του, αλλά συνδέονται με τα παιδιά τους με έναν ξεχωριστό τρόπο, συχνά μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες που μοιράζονται μαζί τους.

Ανάμεσα στις δύο άκρες του φάσματος υπάρχουν άπειρες διαφορετικές συχνότητες,  άπειρες υπέροχες παραλλαγές γυναικών, που καθημερινά ανοίγουν δρόμο στη ζωή με το δικό τους ιδιαίτερο μαμαδίστικο στυλ. Ας αποδεχτούμε κι ας αγκαλιάσουμε όλες τις συχνότητες του φάσματος, σε όποια κι αν ανήκουμε. Κι ας χαμογελάσουμε με συμπάθεια στην ίδια μας τη φύση, απαλλάσσοντάς την από το βάρος να προσπαθεί να δείξει κάτι άλλο απ΄ αυτό που είναι πραγματικά. Εξάλλου, όποια μαμαδο-συχνότητα κι αν ”εκπροσωπούμε”, πάνω απ΄όλα  θέλουμε να μεγαλώσουμε ευτυχισμένα παιδιά!

Πηγές:1.   www.lynnandrews.com, 2. Christian Northrup, Women’s Bodies, Women’s Wisdom (Random House, 2010)

10 Responses to Μαμάδες πλήρους φάσματος

  1. Ο/Η mamalydia λέει:

    Ειμαι διακοσμητρια, δουλευω απο το σπιτι, μου αρεσει να φτιαχνω πραγματα για το σπιτι (μολις πριν λιγο καιρο μαλιστα πηρα και ραπτομηχανη), απο μικρη αγαπουσα ολα τα μωρα και απο μου αν υπηρχε μωρο στο δωματιο, επρεπε να παιζω εγω μαζι του και να το νταντευω. Πριν να γινω μαμα, ειχα διαβασει τοοοοοοοσα πολλα πραγματα για τα μωρα και την ψυχολογια τους, ΑΛΛΑ, λαχανοκηπο δεν εχω! Τι ειμαι? 😆 😆 Πολυ καλο 🙂

  2. Παράθεμα: H πολύτιμη Εστία | Newagemama.com

  3. Ο/Η Μαρία Ασιμή λέει:

    Είμαι Λογίστρια, 45 χρονών μητέρα δύο κοριτσιών 19 και 15 χρόνων. Όλα αυτά τα χρόνια που είμαι μητέρα, πολλές φορές αναρωτήθηκα αν είμαι η μάνα που θα ήθελαν τα παιδιά μου, και αν κάνω το σωστό που εργάζομαι και δεν κάθομαι στο σπίτι μαζί τους, να τους αφιερώνω περισσότερες ώρες. Όταν όμως τα βλέπεις να μεγαλώνουν και να γίνονται αυτάρκη και ανεξάρτητα, πολύ πιο γρήγορα από τα παιδιά που μεγαλώνουν με μια μη εργαζόμενη μάνα, τότε οι αμφιβολίες σου μετριάζονται.
    Τελικά εκείνο που καταλαβαίνω, είναι ότι είμαστε ένα κοκτέιλ από γήινη μητέρα και μητέρα ουράνιο τόξο, και όσο για συνταγές για μαμάδες δεν υπάρχουν, κορίτσια, παρά μόνο ότι είμαστε μοναδικές η κάθε μία για τα παιδιά μας. Και αυτό το καταλαβαίνουμε πολύ καλά, όταν χάσουμε τη δική μας μαμά, το πόσο μοναδική ήταν για μας, πράγμα που όταν ήταν μαζί μας το είχαμε δεδομένο και δεν του δίναμε την πρέπουσα σημασία.

    • Ο/Η newagemama λέει:

      Πόσο δίκιο έχεις! Πόσο πολύτιμες στιγμές αποδοχής της μάνας και του τρόπου της έχουμε χάσει σε άσκοπες τριβές που δραματοποιήθηκαν στα εφηβικά μας κεφάλια!

  4. Παράθεμα: Απολογισμός | Newagemama.com

  5. Ο/Η MARIA λέει:

    ΄Οταν χάσουμε την δική μας μαμά τότε καταλαβαίνουμε το πόσο μοναδική ήταν για μας!
    Τότε ελπίζουμε να μην την είχαμε πικράνει ανεπανόρθωτα.

  6. Ο/Η olga sioula-diamantopoulou λέει:

    Δεν υπάρχει δυσκολότερος ρόλος στη ζωή απο το ρόλο του γονιού. Ποτέ δεν είσαι σίγουρος για το πόσο υπήρξες «καλός γονιός». Αυτη η εννοια θα με ταλανιζει και μια θετικη επιβεβαιωση προσδοκω να διαπιστωσω παρακολουθωντας τα παιδια μου να μεγαλωνουν. Φοβαμαι πως ο τελικος απολογισμος ερχεται πολυ αργα για τον καθε γονιο. Πιστευω πως περα απο τις συχρονες παιδαγωγικες θεωριες υπαρχει η διαισθηση της καθε μανας, που αν την ακολουθησει μπορει να βρει το δρομο. Θαυμαζω τη βεβαιοτητα και τη σιγουρια που εξεφραζαν οι γονεις της περασμενης γενιας. Καμμια αναστολη, καμμια ανασφαλεια, καμμια αμφισβητηση για το δικο τους ρολο. Νοιωθω ευλογημενη που ειχα τετοιους γονεις και συχνα αναρωτιεμαι πως ασκησαν ενα τοσο υψηλο καθηκον χωρις παιδαγωγικες θεωριες, χωρις ψυχολογους, ψυχαναλυτες και ειδικους οικογενειακους συμβουλους; Το να εισαι μανα ο ρολος ειναι θεικος ανεπαναληπτος, εχει φωλιασει μεσα σου ο σπορος της ζωης, ωριμασε, γεννηθηκε, περασε απο μεσα σου η ζωη, ειναι στα χερια σου η ζωη, τι πιο συγκλονιστικο…..

    • Ο/Η Νewagemama λέει:

      Ολγα, δεν υπάρχει περίπτωση να μη γίνουν λάθη. Και οι περασμένες και οι τωρινές γενιές σίγουρα έχουν διαπράξει τα δικά τους (αναφέρομαι στο συλλογικό επίπεδο, φυσικά πάντα υπάρχει και το ατομικό).
      Πιστεύω πολύ, όπως κι εσύ, στη διαίσθηση και στην εσωτερική σοφία της μητρότητας, που είναι ¨κλειδωμένη» μέσα στο γυναικείο κύτταρο, γιατί κάθε μητέρα είναι και κόρη, εγγονή, δισεγγονή κοκ… Ολη αυτή η αρχέγονη γνώση είναι μέσα μας διαθέσιμη αρκεί να αποκλείσουμε συνειδητά τους εξωτερικούς περισπασμούς και να μάθουμε να την εμπιστευόμαστε…

    • Ο/Η EIRINI_M λέει:

      πόσο δίκιο έχεις!!!

Θέλεις να σχολιάσεις;