«Η αλήθεια είναι απλή κι ο λόγος της ακόμα πιο απλός» – Ευρυπίδης
Η κρίση φέρνει στην επιφάνεια τις πιο δύσκολες, απαιτητικές και πληγωμένες πτυχές της ανθρώπινης φύσης. Μύθοι και στερεότυπα ετών καταρρέουν κι έρχονται στο προσκήνιο καταστάσεις πρωτόγνωρες για πολλούς από μας.
Μέσα σ΄όλα αυτά που ζούμε, ξέρετε τι είναι αυτό που μου κάνει την πιο μεγάλη εντύπωση; Το πόσο δύσκολο είναι να αποδεχτούμε και να διαχειριστούμε τη ματαίωση και την αλλαγή. Γι΄ αυτό μου κάνει καλό να θυμάμαι, να προσπαθώ να «χωνέψω» και να μοιράζομαι με τα παιδιά μου τις σοφές κουβέντες του παππού, που – έχοντας διανύσει διά πυρός και σιδήρου σχεδόν έναν αιώνα ζωής – μας γείωνε λέγοντάς μας ξανά και ξανά, με τον τρόπο του, τα εξής:
"Το δέντρο της αιωνιότητας" από τον guyjasper, flickr
1. Κανείς δεν σου υποσχέθηκε πως η ζωή είναι εύκολη: Οι προκλήσεις, οι αλλαγές και οι ανατροπές παραμονεύουν σε κάθε βήμα. Τα ροζ βασίλεια και τα «ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» υπάρχουν μόνο στις σελίδες των παραμυθιών και στις εκπομπές του λαϊφστάϊλ.
2. Οι αποτυχίες είναι μέρος της ζωής: Οσο νωρίτερα το αποδεχτείς τόσο το καλύτερο. Το λάθος είναι ζωτικό τμήμα σε κάθε διαδικασία μάθησης, γι΄αυτό μην το φοβάσαι και μην το δραματοποιείς! Αντιμετώπισε καλύτερα τις αποτυχίες σαν τα σκαλοπάτια που οδηγούν στην επιτυχία.
3. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα σε συμπαθούν: Αν επιδιώκεις να τους κρατάς όλους ευχαριστημένους, το πιο πιθανό είναι να ισοπεδώσεις τον εαυτό σου και τις αξίες σου. Βάλε σκοπό να ακολουθείς αυτό που προστάζει η καρδιά σου και μην ασχολείσαι πια με τη γνώμη των άλλων.
4. Ο,τι έγινε έγινε, το παρελθόν δεν αλλάζει: Δεν μπορείς να γυρίσεις το χρόνο πίσω και να κάνεις μια καινούργια αρχή, μπορείς όμως να δημιουργήσεις ένα καινούργιο τέλος, τροποποιώντας την ερμηνεία και την προσέγγισή σου για ό,τι συνέβη.
5. Πάντα θα υπάρχουν καταστάσεις πέρα από τον έλεγχό σου: Το να δημιουργείς σενάρια και να προσπαθείς να ασκείς έλεγχο σε όλα τα πιθανά ενδεχόμενα είναι όχι μόνο αδύνατον, αλλά και απίστευτα ψυχοφθόρο. Οσο δύσκολο κι αν είναι, πάρε την απόφαση να παραδοθείς με εμπιστοσύνη στη ροή της ζωής και να καλλιεργήσεις την πεποίθηση πως πάντα κάτι καλό θα βγει μέσα από την αβεβαιότητα.
Aνθισμένη μανόλια από τον jdcow, flickr
6. Δεν θα παίρνεις πάντα αυτό που θέλεις: Πιθανόν όμως να παίρνεις αυτό που χρειάζεσαι, αν είσαι διατεθειμένος να δεις το αληθινό κέρδος πίσω απ΄ό,τι συμβαίνει. Εντάξει, η ματαίωση πονάει, αλλά το να μένεις προσκολλημένος σε ό,τι έχασες είναι από ένα σημείο και μετά επιλογή.
7. Η συλλογή πληροφοριών δεν είναι αληθινή γνώση: Στην εποχή μας ζούμε σ΄ έναν ωκεανό πληροφοριών που εναλλάσσονται καταιγιστικά. Η επένδυση στη Γνώση είναι η αληθινή Αξία, όχι η επιφανειακή παράθεση φημών, απόψεων και πληροφοριών αμφιβόλου προέλευσης και αξιοπιστίας.
8. Ο,τι σπείρεις θα θερίσεις: Δεν γίνεται η ζωή σου να ανθίσει όταν εσύ γκρινιάζεις, παραπονιέσαι, διαβάλλεις, αποφεύγεις τη δουλειά και πετάς το μπαλάκι των ευθυνών στους άλλους. Διάγραψε από τη ζωή σου αυτές τις συμπεριφορές και στη θέση τους βάλε τη γνώση, τη σκληρή δουλειά, τη δημιουργικότητα, το μεράκι, την ακεραιότητα, την υπευθυνότητα, την ενσυναίσθηση. Σκέψου πως τα παιδιά σου θα χτίσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις αξίες και το «μοντέλο» που εσύ εκπροσωπείς και σήκωσε τα μανίκια, γιατί σίγουρα θέλεις – αν μη τι άλλο – να τα δεις μαχητές της ζωής και όχι μεμψίμοιρα πλάσματα που παραπονιούνται γιατί ο κόσμος δεν γυρίζει γύρω από τις ανάγκες τους.
9. Ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο είσαι εσύ ο ίδιος: Όλα ξεκινούν από τη σχέση που έχεις με τον εαυτό σου. Αν εσύ ο ίδιος τον υποτιμάς και τον λοιδωρείς, ό,τι κι αν σου προσφέρουν οι άνθρωποι γύρω σου δεν θα μπορέσει ποτέ να καλύψει το κενό αγάπης και αποδοχής που λαχταράς.
10. Ποτέ δε θα νιώθεις 100% «έτοιμος» για να διεκδικήσεις ό,τι επιθυμείς: Όταν η ευκαιρία που ποθείς βρεθεί μπροστά σου μην περιμένεις να νιώσεις άνετα για να προχωρήσεις. Εξ ορισμού τα όνειρά μας κατοικοεδρεύουν έξω από τη ζώνη της άνεσής μας!
Newagemama.com 
΄Ένα προς ένα τα σοφά λόγια του παππού σου μέσα από τη δική σου σοφή γραφή, αυτή τη φορά θα τα αναδημοσιεύσω, με τη συγκατάθεσή σου, φυσικά.
Σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά που συμπληρώνεις σε τόσο μεγάλο βαθμό τις πνευματικές μου πτυχές και μου προσφέρεις τόσες συγκινήσεις!
Να είσαι πάντα καλά Παναγιώτα, και ελπίζω μια μέρα να σε γνωρίσω και από κοντά!
Ελίνα
Mε τιμά το σχόλιό σου, όπως και η αναδημοσίευση το κειμένου, γιατί ξέρω πως θα το κάνεις με σεβασμό. Κι εγώ θέλω να γνωριστούμε από κοντά, ελπίζω να μας δοθεί σύντομα η ευκαιρία!
Γειά σας, επίσης και εγώ θα ήθελα να το αναδημοσιεύσω στο blog μου, είναι μεγάλες αλήθειες, επίκαιρες και πολύ αναγκαίες για να διαχειριστούμε τη μια και μοναδική ζωή μας και να δώσουμε και στα παιδιά αυτού του κόσμου τρόπους να χτίσουν τη δική τους ζωή.
Κάποιοι τα ανακαλύψαμε μόνοι μας (δυστυχώς δεν είχαμε κοντά μας «σοφούς μεγάλους») ή από φίλους σοφούς κι αγαπημένους και απ’ τη μια ήταν εξαιρετικά σημαντικό σαν πορεία ζωής υπάρχει όμως κι ένα αγκαθάκι παράπονου ότι ξοδευτήκαμε πολύ μέχρι να τα ανακαλύψουμε και να τα εμπιστευτούμε (και ακόμα παλεύουμε).
Ευχαριστώ πολύ (το εννοώ), είναι βαθιά παρήγορο να υπάρχουν τέτοιες φωνές στο διαδίκτυο [δεν το λέω για να χαϊδέψω αυτιά, (όχι ότι θα ήταν απαραίτητα κακό αυτό) αλλά όταν κάποιες στιγμές βυθίζομαι στην ευρύτερη κοινωνική απελπισία και χάνω τη δική μου αγωνιστική οπτική, κάποιες τέτοιες συγκεκριμένες κουβέντες του 1, 2, 3… μου ξαναθυμίζουν τη δύναμη και τις δυνατότητες του κάθε ανθρώπου και με ξαναβάζουν σε ισορροπία, πράγμα εξαιρετικά βοηθητικό, δίνει ανάσα], δίνει κουράγιο κι ελπίδα.
Αγαπημένη ψηφιακή φίλη, σ΄ευχαριστώ. Ωστόσο με υπερτιμάς, γιατί σε πληροφορώ πως ό,τι έχω γράψει σ΄αυτό το κείμενο ακόμα δεν μπορώ να το χωνέψω. Ενα μέρος του εαυτού μου πολύ θα ήθελε να ζούσε μέσα στη ροζ φούσκα που είχε συνηθίσει. Κι έρχονται στιγμές που χάνω το κουράγιο μου και με δυσκολία βρίσκω τη δύναμη να το παλέψω. Αναγνωρίζω όμως ότι η αποδοχή της αλήθειας είναι το πιο σημαντικό βήμα για να νιώσω ξανά δυνατή…
Ποιός μπορεί να το χωνέψει έτσι εύκολα; οι περισσότεροι λίγο έως πολύ μέσα στη φούσκα μας ζούσαμε, ίσως η δικιά μου να μην ήταν ροζ(;) αλλά φούσκα ήταν. Έρχονται πολλές στιγμές που νιώθω αδύναμη και ανήμπορη αλλά τώρα πια αρχίζει να με πιάνει κι ένα πείσμα του «δεν θα τους περάσει» τόσος τρόμος και καταστροφή, γνωρίζω από εμπειρία ότι πάντα υπάρχει τρόπος και είναι να τον βρούμε σε προσωπικό; σε κοινωνικό επίπεδο; θα δείξει…
Δεν υπερτιμώ κανέναν γιατί όλα αυτά που περιγράφετε παραπάνω είναι σοφία ζωής και έχει πορεία για να κατακτήσουμε κάποια και ν’ αγγίξουμε ίσα ίσα κάποια άλλα, όμως, εδώ είμαστε να το παλέψουμε, έχουμε άλλη επιλογή; Που και που καταφεύγω σε κάποια τέτοια κείμενα προσπαθώντας να βγω απ΄το φόβο και να ξαναθυμηθώ το δρόμο… και κάπου κάπου αναδύεται και κάποιος τρόπος
Δήμητρα
Παναγιώτα μου,για πρώτη φορά,βρήκα σκληρό, για μένα, το κείμενό σου.Ίσως γιατί κάποιες αλήθειες είναι πολύ σκληρές, ακόμα και για να τις ομολογήσεις στον ίδιό σου τον εαυτό.Γράψε μας κάτι γλυκό και για το κουράγιο,που τόσο χρειαζόμαστε.
Ρεβέκκα, πίστεψέ με, και για μένα σκληρό είναι. Μη σου πω πως ακόμα το φυσάω και δεν κρυώνει με τίποτα. Ελπίζω κι εγώ να μου βγει να γράψω κάτι γλυκό και ενθαρρυντικό. Εχεις το λόγο μου ότι θα το προσπαθήσω, αλλά η έμπνευση κάνει τα δικά της ώρες ώρες…
Αγαπώ την Αλήθεια…τελεία και παύλα…και ας πονά!
Αρκετά νανουριστήκαμε με ρομαντισμούς και συναισθηματικές ονειροπολήσεις…ας ξυπνήσουμε επιτέλους από τον λύθαργο!
Είμαι φανατικά υπέρ της γείωσης και σ’ ευχαριστώ γι αυτή την ανάρτηση!
Σε φιλώ Παναγιώτα μου γλυκά και εύχομαι σε σένα και στην οικογένεια σου να έχετε ένα όμορφο τριήμερο! :))
Λήθαργο με η…εννοούσα! με παρέσυρε το πάθος για την Αλήθεια! 😉
Μαγισσούλα απλώς δεν αντέχεις ούτε το λύθαργο ούτε το λήθαργο! Κι εγώ πιστεύω ότι η γείωση είναι το πρώτο βήμα για να βγούμε απ΄αυτό το αδιέξοδο, που – εκτός από οικονομικό – είναι και συναισθηματικό και πολιτισμικό και …απ΄όλα…
Σαν χαστουκι που με ξυπνησε το κειμενο σου….ποσο απολαμβανω να σε διαβαζω να ξερες….παλευω καθε μερα με τις φοβιες μου θελω και οφειλω να τις ξεπερασω για χαρη του παιδιου μου!Θα σταθω σε δυο σημεια,στο 7 και στο 8 στην αληθινη Γνωση και στις αξιες που περναμε στα παιδια μας! Ειναι τοσο μα τοσο αληθινα αυτα που γραφεις που καποιες φορες τρομαζω…Να εισαι καλα και ευλογημενη..
ΥΓ παντα προωθω το κειμενο σου σε ανθρωπους που αγαπω…
Ράνια σ΄ευχαριστώ. Η αλήθεια πρώτα μας τρομάζει και μετά μας λυτρώνει. Να είσαι καλά, μαχητική και αυθεντική!
Παράθεμα: Δέκα γερές προκλήσεις για κάθε γονιό | Newagemama.com