-
Προστεθείτε στους 752 εγγεγραμμένους.
Μοιραζόμαστε έμπνευση, σοφία και σύνδεση εδώ:
Συνδεόμαστε μέσω Twitter;
Tweets από NewagemamaKατηγορίες
-
Πρόσφατα άρθρα
Αρχείο
Δημοφιλή άρθρα
Τι μας απασχολεί
- Josephine Wall
- new age
- parenting
- Αλαν Κοέν
- Ιζαμπέλ Φιλιοζά
- Μάνα
- Μεταμόρφωση
- Νικηφόρος Βρεττάκος
- Προσωπική δύναμη
- Πρωτοχρονιά
- Συναισθήματα
- Φόβος
- έκφραση
- έμπνευση
- αγάπη
- αγάπη και αποδοχή
- αγκαλιά
- αποδοχή
- αυτοεκτίμηση
- αυτοπεποίθηση
- αυτοσεβασμός
- γονείς
- γονείς και παιδιά
- γυναικεία δύναμη
- δημιουργικότητα
- διαφορετικότητα
- δύναμη
- εμπιστοσύνη
- ενθάρρυνση
- επικοινωνία
- επικοινωνία στην οικογένεια
- ευγνωμοσύνη
- ευτυχία
- ευχαρίστηση
- ζωντάνια
- θάρρος
- θετικές δηλώσεις
- μάνα και παιδί
- μαθήματα ζωής
- μαμά
- μητέρα
- μητρότητα
- μοίρασμα
- μπαμπάς
- μπαμπάς της νέας εποχής
- νοσταλγία
- οικογένεια
- οικογενειακή ζωή
- παιδί
- παιδιά
- παιδιά με αυτοπεποίθηση
- παιδιά με δύναμη
- παιδικά χρόνια
- παιδική ηλικία
- παιδικότητα
- παιχνίδι
- πατέρας
- πατέρας και γιος
- πατρότητα
- πληγωμένο παιδί
- πνευματικότητα
- ποίημα για τη μητέρα
- ποίηση
- ποίηση και ζωή
- προσφορά
- προσωπική ανάπτυξη
- σεβασμός
- σοφία
- συνδεδεμένοι
- σύνδεση
- τοκετός
- τρυφερότητα
- υποστήριξη
- χαρά
- χαρά ζωής
Blogroll
Μεταστοιχεία
Tag Archives: νοσταλγία
Αποχωρισμοί και αποχαιρετισμοί
Για τη φίλη μου την Αργυρώ που μας αποχαιρέτησε σήμερα, 19 Δεκεμβρίου 2013. Πριν από μερικά χρόνια απέφευγα συστηματικά τους αποχαιρετισμούς κάθε είδους. Ενιωθα ένα αφόρητο μίγμα συναισθημάτων (από αμηχανία και θλίψη μέχρι θυμό και ανακούφιση), που προτιμούσα να μην … Συνέχεια
Άρθρο δημοσιεύτηκε σε Ζωή εδώ, Κοινή λογική, Της καρδιάς
Ετικετοποιημένο art by Blue Jane, goodbye, προσδοκίες, προορισμός ζωής, πώς να πεις αντίο, πώς να αποχωριστείς, πίστη και αγάπη, παλιό και καινούργιο, περάσματα από μια φάση ζωής σε άλλη, πορεία ζωής, συναισθήματα αποχωρισμού, συνειδητό αντίο, συνειδητότητα, τίμα τη ζωή, τελετές αποχαιρετισμού, τιμώ τη ζωή που έζησα, το παιδί φεύγει από το σπίτι, φτερωτό άλογο, φίλοι από τα παλιά, χαρά και θλίψη μαζί, χαμένες προσδοκίες, όνειρα, Συναισθήματα, έκφραση επώδυνων συναισθημάτων, απραγματοποίητα όνειρα, απελευθέρωση, αποφυγή θλίψης, αποχωρισμός, αποχαιρετώ με αγάπη, αποχαιρετισμός, αγάπη, αλλαγές στη ζωή, αλλαγή, αλλαγή περιβάλλοντος, αλλαγή δουλειάς, αμηχανία, αντίο, αντίο στους αγαπημένους, αντίο σε φίλους, ανάβω ένα κερί, ανοιχτή καρδιά, γεια, δραστικές αλλαγές, διαχείριση αλλαγών, η θλίψη είναι φίλη, θυμός και πόνος, θεμέλια νέας ζωής, θλίψη, θλίψη αποχωρισμού, καταπίεση συναισθημάτων, μαθήματα ζωής, μετακόμιση, μια ερωτική σχέση τελείωσε, μνήμη, νέα ζωή αλλού, νοσταλγία, Josephine Wall
3 Σχόλια
Μητρικό αλάτι…
«Το πνεύμα μου, σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα, λύνεται απόψε στο άπειρο χωρίς να βρίσκει αναπαμό. » – Νικηφόρος Βρεττάκος Αραιώνει η κίνηση στους δρόμους της Αθήνας όσο κυλάει το κουρασμένο καλοκαίρι. Από τη μια οι αδειανοί δρόμοι με ανακουφίζουν … Συνέχεια
Άρθρο δημοσιεύτηκε σε Ζωή εδώ, Της καρδιάς
Ετικετοποιημένο παρηγοριά, πνευματικότητα, πνευματικότητα στην καθημερινότητα, ποίηση, ποίηση και ζωή, ποίηση και καλοκαίρι, ραστώνη, συνάντηση με τη θάλασσα, Νικηφόρος Βρεττάκος, άδεια πόλη, γενναιοδωρία της φύσης, δροσιά στην πόλη, διψασμένες ψυχές, η πόλη τον Αύγουστο, η μητρότητα στην ποίηση, ηρεμία στην πόλη, θάλασσα, θαλασσινό αλάτι, θαλασσινή αύρα, καλοκαιρινή μοναξιάά, λύτρωση, μάνα θάλασσα, μάνα και ποίηση, μάνα μητέρα μαμά, μαγεία της θάλασσας, μητρικό αλάτι, μητρική αγκαλιά, μητέρα θάλασσα, μοναξιά, νοσταλγία, Josephine Wall
Σχολιάστε
Το αλάτι της ζωής
«Το πνεύμα μου, σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα, λύνεται απόψε στο άπειρο χωρίς να βρίσκει αναπαμό. » – Νικηφόρος Βρεττάκος Λιγοστεύει ο κόσμος στους δρόμους της Αθήνας όσο κυλάει το κουρασμένο καλοκαίρι. Απ’ τη μια, οι αδειανοί δρόμοι μ΄ ανακουφίζουν γιατί … Συνέχεια
Άρθρο δημοσιεύτηκε σε Ζωή εδώ, Της καρδιάς
Ετικετοποιημένο παρηγοριά, πνευματικότητα, πνευματικότητα στην καθημερινότητα, ποίηση, ποίηση και ζωή, ποίηση και καλοκαίρι, ποίημα για τη θάλασσα, ραστώνη, συνάντηση με τη θάλασσα, το αλάτι της ζωής, Νικηφόρος Βρεττάκος, άδεια πόλη, γενναιοδωρία της φύσης, δροσιά στην πόλη, διψασμένες ψυχές, η πόλη τον Αύγουστο, η γοητεία της θάλασσας, η θάλασσα στην ποίηση, η μητρότητα στην ποίηση, ηρεμία στην πόλη, θάλασσα, θαλασσινό αλάτι, θαλασσινή αύρα, καλοκαιρινή μοναξιάά, λύτρωση, μάνα θάλασσα, μάνα και ποίηση, μάνα μητέρα μαμά, μαγεία της θάλασσας, μητρικό αλάτι, μητρική αγκαλιά, μητέρα θάλασσα, μοναξιά, νοσταλγία, Josephine Wall
Σχολιάστε
Δημιουργική ανακατωσούρα
Γιατί τα παιδιά όταν αρχίσουν να περπατούν, μόλις γυρίσεις την πλάτη σου, τρέχουν κατευθείαν στον νιπτήρα του μπάνιου και βγάζουν κραυγές χαράς και ενθουσιασμού, καθώς πιτσιλούν το νερό γύρω-γύρω; Γελούν χαρούμενα καθώς καταβρέχουν με το νερό το πάτωμα και τους … Συνέχεια
Άρθρο δημοσιεύτηκε σε Μαμαδίστικα
Ετικετοποιημένο παιδί και γονείς, παιδιά και ακαταστασία, παιδιά με δύναμη, παιδικό δωμάτιο, παιδικότητα, παιδικά χρόνια, ποιος καθαρίζει το παιδικό δωμάτιο, σπίτι μου σπιτάκι, τα παιδιά και το νερό, φίλοι στο σπίτι, χαρά του παιδιού, ακατάστατο παιδί, ακατάστατο σπίτι, βρωμιά στο σπίτι, γονιός σε άδειο σπίτι, δημιουργική ανακατωσούρα, ζωντανό σπίτι, καθαρό σπίτι, λαμπερά μάτια παιδιών, μανία με την καθαριότητα, νερά παντού, νοσταλγία, οικογένεια
11 Σχόλια
Τι έμαθα φέτος το καλοκαίρι
«Η πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία» – Ανώνυμος Φέρνει αναπάντεχα δώρα καμιά φορά ο χρόνος. Μια πρόσκληση για διακοπές στο μέρος που γεννήθηκες κι έθρεψε τα παιδικά σου χρόνια είναι μεγάλη υπόθεση. Γιατί όσες εμπειρίες κι αν … Συνέχεια
Άρθρο δημοσιεύτηκε σε Της καρδιάς
Ετικετοποιημένο παρόν, παρελθόν, παιδικότητα, παιδικά χρόνια, παιδικά βιώματα, παλιά γειτονιά, παλιά λημέρια, συναισθήματα παιδιού, σχολείο, τα πρώτα βήματα, τι έχω, τι έμαθα φέτος το καλοκαίρι, τι μας σημαδεύει στη ζωή, το παιδί μέσα μας, το τοπίο των παιδικών χρόνων, το μέρος που γεννήθηκες, Βελβεντό, Βελβεντό Κοζάνης, Πιέρια όρη, αναπάντεχα δώρα, αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια, βιώματα, γειτονιά, εσωτερικό παιδί, ευγνωμοσύνη, εμπειρίες ζωής, καλοκαίρι, καλοκαίρι στο Βελβεντό, κεφάλαια ζωής που κλείνουν, λίμνη Πολυφύτου, μέλλον, μαθήματα ζωής, μηχανή του χρόνου, να μάθω να εκτιμώ ό, νοσταλγία, οι κύκλοι της ζωής
8 Σχόλια
Απρόσμενη οικειότητα
Έχει μια μαγεία η οικειότητα όταν έρχεται απρόσκλητη και φευγαλέα. Αυτή η αίσθηση του γνώριμου, τού «σε ξέρω από παλιά» στην επαφή με ανθρώπους που έχεις χρόνια να συναντήσεις, ξεκλειδώνει απρόσμενα έναν θησαυρό από καλά κρυμμένες αναμνήσεις στα βάθη της … Συνέχεια
Άρθρο δημοσιεύτηκε σε Ζωή εδώ, Της καρδιάς
Ετικετοποιημένο πρόσωπα σκαμμένα από το χρόνο, παιδικά χρόνια, παιδική ηλικία, στιγμές καθημερινότητας, σχέσεις γεμάτες οικειότητα, σε ξέρω από παλιά, σκυφτοί ώμοι, τρυφερότητα, χάδι οικειότητας, όμορφα συναισθήματα, Αναμνήσεις, έκφραση, απρόσμενη οικειότητα, αντοχή στο χρόνο, βάρη της ζωής, γυναίκα, γυναίκες, γυναίκες του χωριού, γυναικεία δύναμη, επικοινωνία, εκφραστικά πρόσωπα, εκκλησία χωριού, θησαυρός από αναμνήσεις, κυριακάτικη λειοτυργία, καλοκαίρια παιδικών χρόνων, λευκά μαλλιά, μάχη με το χρόνο, μαθήματα ζωής, μαντήλα στο κεφάλι, μονοπάτια μνήμης, νοσταλγία, οικειότητα
Σχολιάστε
Μητρικό αλάτι
«Το πνεύμα μου, σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα, λύνεται απόψε στο άπειρο χωρίς να βρίσκει αναπαμό. » – Νικηφόρος Βρεττάκος Λιγοστεύει ο κόσμος στην Αθήνα όσο κυλάει το κουρασμένο καλοκαίρι. Από τη μια οι άδειοι δρόμοι μ΄ανακουφίζουν γιατί επιτρέπουν σ΄όσους … Συνέχεια
Άρθρο δημοσιεύτηκε σε Ζωή εδώ, Της καρδιάς
Ετικετοποιημένο παρηγοριά, πνευματικότητα, πνευματικότητα στην καθημερινότητα, ποίηση, ποίηση και ζωή, ποίηση και καλοκαίρι, ραστώνη, συνάντηση με τη θάλασσα, Νικηφόρος Βρεττάκος, άδεια πόλη, γενναιοδωρία της φύσης, δροσιά στην πόλη, διψασμένες ψυχές, η πόλη τον Αύγουστο, η μητρότητα στην ποίηση, ηρεμία στην πόλη, θάλασσα, θαλασσινό αλάτι, θαλασσινή αύρα, καλοκαιρινή μοναξιάά, λύτρωση, μάνα θάλασσα, μάνα και ποίηση, μάνα μητέρα μαμά, μαγεία της θάλασσας, μητρικό αλάτι, μητρική αγκαλιά, μητέρα θάλασσα, μοναξιά, νοσταλγία, Josephine Wall
3 Σχόλια
Αποχωρισμοί και αποχαιρετισμοί
Αφιερωμένο στην Τάνια Ρ., που μου έμαθε πως ακόμα και οι πιο δραστικές αλλαγές στη ζωή έρχονται γλυκά όταν έχεις πίστη και αγάπη για τον προορισμό σου Πριν από μερικά χρόνια απέφευγα συστηματικά τους αποχαιρετισμούς κάθε είδους. Ενιωθα ένα αφόρητο μίγμα … Συνέχεια
Άρθρο δημοσιεύτηκε σε Ζωή εδώ, Κοινή λογική, Της καρδιάς
Ετικετοποιημένο art by Blue Jane, goodbye, προσδοκίες, προορισμός ζωής, πώς να πεις αντίο, πώς να αποχωριστείς, πίστη και αγάπη, παλιό και καινούργιο, περάσματα από μια φάση ζωής σε άλλη, πορεία ζωής, συναισθήματα αποχωρισμού, συνειδητό αντίο, συνειδητότητα, τίμα τη ζωή, τελετές αποχαιρετισμού, τιμώ τη ζωή που έζησα, το παιδί φεύγει από το σπίτι, φτερωτό άλογο, φίλοι από τα παλιά, χαρά και θλίψη μαζί, χαμένες προσδοκίες, όνειρα, Συναισθήματα, έκφραση επώδυνων συναισθημάτων, απραγματοποίητα όνειρα, απελευθέρωση, αποφυγή θλίψης, αποχωρισμός, αποχαιρετώ με αγάπη, αποχαιρετισμός, αγάπη, αλλαγές στη ζωή, αλλαγή, αλλαγή περιβάλλοντος, αλλαγή δουλειάς, αμηχανία, αντίο, αντίο στους αγαπημένους, αντίο σε φίλους, ανάβω ένα κερί, ανοιχτή καρδιά, γεια, δραστικές αλλαγές, διαχείριση αλλαγών, η θλίψη είναι φίλη, θυμός και πόνος, θεμέλια νέας ζωής, θλίψη, θλίψη αποχωρισμού, καταπίεση συναισθημάτων, μαθήματα ζωής, μετακόμιση, μια ερωτική σχέση τελείωσε, μνήμη, νέα ζωή αλλού, νοσταλγία, Josephine Wall
6 Σχόλια
Θαλπωρή
Πλησιάζουν τα πρώτα γενέθλια του μπλογκ και έχω μπει σε μια διαδικασία απολογισμού, «ξεσκονίζοντας» με αγάπη τις πρώτες μου αναρτήσεις. Κατά τη διάρκεια της …ηλεκτρονικής φασίνας ξαναδιάβασα το κείμενο αυτό, και δεν σας κρύβω πως συγκινήθηκα. Ξαναβρήκα για λίγο την … Συνέχεια
Άρθρο δημοσιεύτηκε σε Της καρδιάς
Ετικετοποιημένο προστασία, πόρτες ανοιχτές, παράθυρο στο αναπάντεχο, πατρικό σπίτι, πατέρας, παιδικότητα, πεποιθήσεις, ροζ, ροζ κάστρο, συναίσθημα, σιγουριά, ωριμότητα, όνειρα, όνειρο, Ζωή, ασφάλεια, αγάπη, αθωότητα, αναπάντεχο, γλύκα, γονείς, εφηβεία, εφηβικό δωμάτιο, θαλπωρή, ισορροπία, κρυσφύγετο, καταφύγιο των παιδικών χρόνων, καθημερινότητα, μάνα-κόρη, μητέρα, νοσταλγία, οικογένεια
7 Σχόλια
Οικειότητα
Έχει μια μαγεία η οικειότητα όταν έρχεται απρόσκλητη και φευγαλέα. Αυτή η αίσθηση του γνώριμου, τού «σε ξέρω από παλιά» στην επαφή με ανθρώπους που έχεις χρόνια να συναντήσεις, ξεκλειδώνει απρόσμενα έναν θησαυρό από καλά κρυμμένες αναμνήσεις στα βάθη της … Συνέχεια
Άρθρο δημοσιεύτηκε σε Ζωή εδώ, Της καρδιάς
Ετικετοποιημένο παιδική ηλικία, τρυφερότητα, Αναμνήσεις, γυναίκες, γυναικεία δύναμη, νοσταλγία, οικειότητα
3 Σχόλια
Newagemama.com 