«Η φιλία είναι σαν την υγεία. Αντιλαμβάνεσαι την αξία της όταν κινδυνεύεις να τη χάσεις» – Charles C. Colton
Εχω καιρό τώρα που θέλω να γράψω ένα κείμενο για την αξία της φιλίας. Κι όπως συχνά μου συμβαίνει, άρχισα να το «ψάχνω», να βρίσκω πηγές, μέχρι και αποτελέσματα από επιστημονικές μελέτες διεθνούς κύρους που αποδείκνυαν τα οφέλη στην υγεία των ανθρώπων που έχουν φίλους! Η φλυαρία του μυαλού και η τελειομανία μου με έβαλαν σε μια διαδικασία να γράφω και να διαγράφω, αγνοώντας το πιο σημαντικό: τη φωνή της καρδιάς μου και το ίδιο μου το βίωμα που πάντα είναι η πιο αξιόπιστη πηγή για μια αληθινά όμορφη ανάρτηση. Μέχρι που άκουσα στο τηλέφωνο τη φωνή της Αννας, πολυαγαπημένης φίλης από την Α΄ Δημοτικού, θυμήθηκα τις μπούκλες της να ακουμπάνε το θρανίο μου όπως καθόταν στη μπροστινή θέση, κι έσκισα τα χαρτιά και τις επιστημονικές μελέτες! Τι κι αν μας χώρισε η ζωή και τα 500 χιλιόμετρα Αθήνα-Βελβεντό Κοζάνης, το αίσθημα της σύνδεσης, της αγάπης, της υποστήριξης ήταν εκεί. Σα να μην πέρασε μια μέρα. Σα να μη χωρίσαμε ποτέ.
Και, αμέσως μετά, «συμπτωματικά» (χμ…., δε νομίζω), διαβάζω την ανάρτηση περί Φιλίας στο εξαιρετικό και αγαπημένο ιστολόγιο Myorama, που σε μια παράγραφο τα λέει όλα με λόγο συγκινητικό, λιτό και ουσιαστικό. Αναδημοσιεύω, με την άδειά του, το υπέροχο αυτό κείμενο για να το μοιραστούμε και να το χαρούμε μαζί ως ψηφιακοί φίλοι που είμαστε!
"Φίλοι μαζί" από τον Michael Heiss, flickr
Οταν κάποιος είναι θλιμμένος, είναι ευχάριστο να κοιμάται στη ζεστασιά του κρεβατιού του, και εκεί, όταν η κάθε προσπάθεια και η κάθε αντίσταση εξαφανίζεται, με το κεφάλι κάτω από τα σκεπάσματα να παραδίνεται ολοκληρωτικά θρηνώντας όπως τα κλαδιά στο φθινοπωρινό αέρα. Αλλά υπάρχει ένα κρεβάτι καλύτερο από το δικό μας, γεμάτο με εξαίσια αρώματα. Είναι η φιλία. Οταν η καρδιά μας τουρτουρίζει ακουμπάμε εκεί τις σκέψεις μας και τα συναισθήματα μας, στη ζεστή τρυφερότητά της, χωρίς να διακρίνουμε τίποτα έξω, χωρίς να θέλουμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, αλλά από αυτό το θαύμα της αποδοχής, της αγάπης και της κατανόησης, παίρνουμε αμέσως δύναμη, γινόμαστε αήττητοι ξανά, και κλαίμε από χαρά που υπάρχει ένα μέρος που μπορούμε να οχυρώνουμε την εμπιστοσύνη μας.
Πηγή: http://myorama.wordpress.com, ευχαριστούμε πολύ!
Newagemama.com 
Πολυ ωραιο θεμα , ειναι ευλογία να έχεις πραγματικούς,ανιδιοτελείς φίλους που να ξέρεις οτι μπορεις να βασιστεις πάνω σου σαν να ειναι αδέρφια σου.
ευτυχώς έχω κάνει καλούς φίλους ολα αυτα τα χρόνια που σπουδάζω 🙂
Πολύ καλά έκανες! Ευχομαι να τους κρατήσεις για πάντα και προχωρώντας στις διάφορες φάσεις της ζωής να τους αυξάνεις εκθετικά!
είναι το μόνο πράγμα που περηφανεύομαι και καμαρώνω πέρα απο σπουδές και οτιδήποτε άλλο!!
με βοήθησαν και μου στάθηκαν στιγμές πολύ σημαντικές για μένα !!
ελπίζω και εγω να μη χαθουμε μετα την ολοκληρωση των σπουδών μας 🙂
Είμαι fun της ρήσης «τους φίλους τους διαλέγουμε τους συγγενείς όχι».Eίναι ευλογία η πορεία της ζωης μας να συνοδεύεται απο καλούς φίλους.
Σ ευχαριστώ τόσο πολύ για τα καλά σου λόγια . Συγχαρητήρια για άλλη μια φορά για τη το έργο σου εδώ είναι εξαιρετικό όπως άλλωστε και το έργο σου στο σπίτι είναι όπως πολύ καλά ξέρω το ίδιο κορυφαίο. Ο Θεός να σου δίνει δύναμη και να προχωράς όπως ήδη κάνεις. Σε φιλώ πολύ!!!!
Νομίζω ότι και σε προηγούμενο σχόλιο μου στη σελίδα σου αναφέρθηκα στον αρχαίο φιλόσοφο Επίκουρο (αν όχι συγχωρήστε με). Αυτός ήταν υπέρμαχος της φιλίας και φανατικός υποστηρικτής της. Παραθέτω δυο, από τις πολλές του, ρήσεις για τη φιλία, που νομίζω την περιγράφουν ανάγλυφα.
1. Φίλος είναι ένας άλλος εαυτός.
2. Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας (της) παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας. Δηλαδή δεν έχουμε ανάγκη τη βοήθεια των φίλων, αλλά την πεποίθηση ότι θα μας βοηθήσουν. (Η μετάφραση δική μου). Και οι ενέργειες που θα κάνει ο φίλος για να μας βοηθήσει είναι εκείνες ακριβώς που θα κάναμε εμείς αν είχαμε τη δυνατότητα να τις κάνουμε.
Ένας πολύ καλός μου φίλος, και κουμπάρος μου εδώ και μερικά χρόνια, λέει: Δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχουν φίλοι, μόνο γνωστοί. Και νομίζω ότι έχει απόλυτο δίκιο.
πολύ ωραίο. Και εγώ το σκέφτομαι πολύ αυτή τη περίοδο.
Μετα απο 15 χρονια μπορω να πω με σιγουρια οτι εχω καλους φιλους.Ειναι ευτυχισμενος ο ανθρωπος που εχει φιλους,ευλογημενος,τουλαχιστον ετσι νιωθω εγω.Πολυ μου αρεσε το αρθρο σου.Φιλια.
Παράθεμα: Ιερή φιλία | Newagemama.com