«Μια θυγατέρα κάνει τη μέρα σου να λάμπει και την καρδιά σου να γλυκαίνεται» – Ανώνυμος πατέρας
Μετά την επιτυχία του ποιήματος που έγραψε για τη μητέρα του, ο ποιητής που κρύβεται μέσα στον αγαπημένο μου πήρε θάρρος κι άρχισε να εμφανίζει κι άλλες, «κρυμμένες» μέχρι σήμερα, δημιουργίες. Αυτή εδώ γράφτηκε λίγους μήνες μετά τη γέννηση της μεγάλης μας γοργονίτσας και αντανακλά όλα εκείνα τα έντονα συναισθήματα που φέρνει η γέννηση του πρώτου παιδιού (και μάλιστα κοριτσιού) στη ζωή ενός μπαμπά της νέας εποχής:
Πατέρας και κόρη από τον ranhar2, flickr
Ενα ποίημα
του
Κωνσταντίνου
για τη
Μαρία
Πριν από των ματιών σου το φως
τι είχα;
Σκοτάδι που ανέβαινε κι έκλεινε τα μάτια μου.
Πριν απ΄τον χτύπο της καρδιάς σου
τι είχα;
Τη μοναξιά μου στο χτύπο της δικής μου καρδιάς.
Πριν απ΄ το απαλό σου προσωπάκι
τι είχα;
Τη σκέψη πως θα΄ρθεις.
Θα΄ρθεις να γίνεις φως και χάδι
θα ΄ρθεις να γίνεις χαρά και λύπη
θα ‘ρθεις να γίνεις σκοπός ζωής
Αφοπλιστικό στιγμιότυπο από τον serge correras, flickr
Κι ήρθες.
Kόρη μου.
Σε πρωτοπήρα αγκαλιά άγαρμπα
ήμουνα πάλι παιδί.
Σε χάϊδεψα,
μου χαμογέλασες.
Σε τάϊσα,
μου αποκοιμήθηκες.
Σε ξενύχτησα,
μου ξαγρύπνησες.
Και μεγάλωνες.
Σου χτένιζα τα ξανθά μαλλιά
και κοκκαλάκια σου ΄βαζα
και σ΄έντυνα
με τα μικρά σου κοριτσίστικα ρούχα
και σε φιλούσα.
Κι εγώ μεγάλωνα.
Τα μαλλιά μου αραίωναν
και ξεχνούσα το χρόνο.
Κι έβρισκα τη δύναμη να τρέξω
του κόσμου τα καλά να φέρω.
για να τ΄ακουμπήσω
στα πόδια σου.
Kόρη μου…
(Eπειδή με ρωτάτε, ο Κωνσταντίνος δεν είναι φυσικά “κατ’ επάγγελμα” ποιητής αλλά αργυροχόος, και μπορείτε να δείτε εδώ τα χειροποίητα ασημένια κοσμήματα που κατασκευάζει και τη σελίδα του στο fb εδώ)
Newagemama.com 
Μου έφτιαξε τη μέρα. Περιμένουμε και το επόμενο ποίημα, το αφιερωμένο σε σένα 🙂
πανεμορφο!!!Τί ομορφο να υπαρχουν στον κοσμο τουτο τετοιοι μπαμπαδες οι οποιοι εμπνεονται απο τα μικρα τους αγγελουδια!!!μπραβο!
Το είχα πολύ ανάγκη σήμερα αυτό από το στόμα ενός μπαμπά!
Συμφωνώ με τη nefosis! Πράγματι πολύ όμορφο ποίημα!
Ένα μπράβο κι από μένα.
Είδες τι είμαστε εμείς οι πατεράδες 😉
Οι πατεράδες είναι θησαυρός, ποιος/ποια μπορεί να διαφωνήσει?
Παράθεμα: Χρόνια πολλά Μπαμπά…δες! | Μαμά...δες Μπαμπά...δες!
Πολύ όμορφοα, μπραβο στον μπαμπά!
Και τούτο χαρισμένο σε σας:
Από το «Πρωινό άστρο» του Γιάννη Ρίτσου:
…Κοριτσάκι μου,
θέλω να σου φέρω
τα φαναράκια των κρίνων
να σου φέγγουν στον ύπνο σου.
Κοιμήσου κοριτσάκι.
Είναι μακρύς ο δρόμος.
Πρέπει να μεγαλώσεις.
Είναι μακρύς
μακρύς
μακρύς ο δρόμος.
Το παιδί μου κοιμήθηκε
κι εγώ τραγουδάω…
Δύσκολα είναι, κοριτσάκι,
στην αρχή.
Τι να πεις, δεν ξέρεις.
Δύσκολα είναι στην αρχή.
Γιατί δεν είναι, κοριτσάκι,
να μάθεις μόνο
εκείνο που είσαι,
εκείνο που έχεις γίνει.
Είναι να γίνεις
ό,τι ζητάει
η ευτυχία του κόσμου,
είναι να φτιάχνεις, κοριτσάκι,
την ευτυχία του κόσμου.
Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη
απ’ τη χαρά που δίνεις.
Να το θυμάσαι, κοριτσάκι…
Καλώς ήλθες και σ΄ ευχαριστώ! Τι να πει κανείς για τον Ρϊτσο, ίσως θα πρέπει να αφιερώσω μια ανάρτηση και στο ποίημά του αυτό! Είναι λύτρωση, παρηγοριά και έμπνευση για το όραμα μιας καλύτερης ζωής ένα όμορφο ποίημα που μιλά στην ψυχή μας!
Τι είναι αυ΄το βρε παιδί μου σήμερα! με κάνει και κλαίω ο άντρας σου!
Με εκανε να κλαψω. Εχεις παιδικο στιχο γιατι δν θα σταματησεις κ εσυ να εισαι μεσα σου παιδι. Επειδη κ εγω γραφω ερασιτεχνικα ας μου επιτρεψεις το σχολιο κ σε ευχαριστω. Με αγγιξες σε βαθος κ για λογους που με φερνουν σε παιδικα χρονια.