«Τα δάκρυα είναι για την ψυχή ό,τι το σαπούνι για το σώμα»
Τα δάκρυα έχουν πολλές αποχρώσεις. Υπάρχουν δάκρυα πόνου και δυστυχίας, υπάρχουν δάκρυα χαράς και ευτυχίας. Υπάρχει το δυνατό κλάμα ενός νεογέννητου που σου λέει «πεινάω» ή «πάρε με αγκαλιά, νιώθω μοναξιά». Η μάνα γρήγορα μαθαίνει να καταλαβαίνει τι σημαίνει το κλάμα του μωρού της.
Δεν κλαίνε όμως μόνο τα μωρά. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, είναι φυσικό να θέλουν πολλές φορές να κλάψουν, είτε είναι κορίτσια είτε είναι αγόρια. Τα δάκρυα είναι ένας φυσικός τρόπος να γιατρευτεί μια πληγωμένη καρδιά και να ξεθυμάνει η απογοήτευση. Μπορεί πάλι να δείχνουν ένα ξεχείλισμα ευτυχίας, να εκφράζουν το ξέσπασμα μιας καρδιάς που πλημμυρίζει από απέραντη χαρά. Παρόλο που μπορεί να αναστατώνεσαι όταν βλέπεις το παιδί σου να κλαίει, μερικές φορές αυτό είναι το μόνο πράγμα που το ανακουφίζει και το ηρεμεί.
Ακόμα κι αν νιώθεις ανήμπορος μπροστά στα δάκρυα του παιδιού σου, σε παρακαλώ μην προσπαθήσεις να τα σταματήσεις. Κάτι τέτοιο θα κάνει το παιδί σου να ντραπεί και θα του μάθει να καταπιέζει τα συναισθήματά του.
Αν θέλεις να κάνεις κάτι όταν το παιδί σου κλαίει, ρώτησέ το ήρεμα: «Μπορώ να σε πάρω αγκαλιά;» Αν σου πει ναι, κράτησέ το απαλά και πες του ότι μπορεί να κλάψει όσο θέλει. Πες του ότι τα δάκρυα δείχνουν ότι είναι ευαίσθητο, γεμάτο αγάπη. Μην το κρίνεις και μην το ντροπιάσεις. Άφησέ το να κλάψει μέχρι να αδειάσει από μέσα του τον πόνο και τη θλίψη, πριν το ρωτήσεις για ποιο λόγο έκλαιγε.
Μην το πιέσεις να σου πει, γιατί μερικές φορές δεν ξέρει και κείνο με σιγουριά για ποιο λόγο κλαίει. Μερικές φορές τα ίδια τα δάκρυα είναι η μόνη έκφραση που χρειάζεται. Αν δεν ανακατευτείς, τα δάκρυα θα φέρουν την ανακούφιση και σύντομα το παιδί θα είναι και πάλι δραστήριο και χαρούμενο.
Οταν ο γιος μου έσπασε κατά λάθος το παράθυρο του γείτονα με μια μπάλα, έτρεξε στο σπίτι κλαίγοντας τόσο δυνατά, που δεν μπορούσε ούτε ανάσα να πάρει. Τα λόγια δεν μπορούσαν να τον παρηγορήσουν. Το μόνο που ήθελε ήταν να τον κρατήσει ο μπαμπάς του αγκαλιά. Οταν τελικά μπόρεσε να ανασάνει, είπε την ιστορία και ο πατέρας του άρχισε να γελάει: «Παιδί μου, στο γήπεδο αυτό θα σήμαινε νίκη!» Υστερα πήγαν στο γείτονα να κουβεντιάσουν το ζήτημα. Τι απέραντη ανακούφιση είναι για ένα παιδί να έχει γονείς με κατανόηση!
Πηγές:1. Judy Ford, Wonderful ways to love a child (Conari press, 1995). Στα ελληνικά, Υπέροχοι τρόποι να αγαπήσεις ένα παιδί, σε μετάφραση Ηλέκτρας Ιακωβίδη, εκδόσεις Δυναμική της επιτυχίας. 2. http://www.judyford.com/
Δες ακόμη: Κλάψε παιδί μου!
Όμορφο Παναγιώτα μου!
Κάπου είχα διαβάσει πως: «Τα δάκρυα είναι η ευγενής γλώσσα των ματιών»!
Καλό καλοκαιρινό απόγευμα θα σου ευχηθώ! :)))
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ!
πολύ καλό!
η τελευταία πρόταση ειδικά με έκανε και μένα να κλάψω..
απο τύψεις ίσως;…
yperoxo to munhma ths anarthshs:)
πολύ ωραίο!!!!
Μαγισσούλα, Eϋη, Γεωργία, μαντάμ Μπότσαρη, Bάσω, σας ευχαριστώ για την καλοκαιρινή σας επίσκεψη! Ολες μας εκτιμούμε τη λυτρωτική δύναμη ενός καλού κλάματος χειμώνα – καλοκαίρι!
Πολλές δροσερές καλοκαιρινές αγκαλιές για τη συνέχεια…
«Κλαίμε λέξεις και δεν κλαίμε δάκρυα, λυτρωτικά δάκρυα: “Α δάκρυα, πού είστε δάκρυά μου/ διαπεράστε…αναβλύστε…σαρώστε…και κάντε μου ξανά το κλάμα κλάμα”… Ζήτα το δάκρυ να ελεήσει τα ξερά σου μάτια/ κλάψε να πλύνεις το κορμί σου από τις λάσπες και τα εγκώμια»
(Βύρων Λεοντάρης)