Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε όλους εμάς, που όσο πλησιάζει η ώρα της παραλίας, αναβιώνουμε ξανά την ίδια πάλη με τον εαυτό μας για εκείνα τα τέσσερα-πέντε παραπανίσια κιλά. Χρόνια τώρα έχω συνειδητοποιήσει πόσο ατέρμονος κι ανώφελος είναι αυτός ο «αγώνας», πως αν δεν αγαπήσω σήμερα το σώμα μου γι΄αυτό που είναι, όπως είναι, ποτέ καμιά εικόνα μου δεν θα με ικανοποιεί αληθινά. Είναι όμως τόσο ισχυρή η πίεση που δέχεται κάθε γυναίκα από τον ισοπεδωτικό πολιτισμό του λαϊφστάιλ, που όσο θωρακισμένη κι αν είναι απέναντι στους «εισβολείς», μια αμφιβολία για τον εαυτό της την έχει μπροστά στον καθρέφτη, ακόμα κι αν η ζυγαριά της δείχνει το πολυπόθητο «ιδανικό βάρος».
Γι΄αυτό ανατρέχω στις πηγές και φέρνω ξανά στο προσκήνιο ένα σύντομο και ουσιαστικό κείμενο της ψυχολόγου Μισέλ Φρόϊντ (εγγονής του Σίγκμουντ Φρόϊντ), που θέτει το ζήτημα του αδυνατίσματος σε μια νέα βάση:
Ανοιξιάτικα αγριολούλουδα , ο πιο όμορφος συνδυασμός απλότητας και ευτυχίας.
«Επειδή αποκτάμε ψύχωση με τα κιλά που πρέπει να χάσουμε, έχουμε την ψευδαίσθηση πως μόνο το αδυνάτισμα θα μας κάνει ευτυχισμένους και, όταν πλησιάζουμε αυτό το ιδανικό, διαπιστώνουμε πως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γιατί μεταβιβάζουμε στο σώμα μας κάθε είδους επιθυμίες και πλάνες; Στην έντονη αναζήτηση της ασύλληπτης ευτυχίας ξεχνάμε να απολαύσουμε τις όμορφες στιγμές του παρόντος. Τρέχουμε μονίμως πίσω από ένα άλλο όνειρο, μεταθέτουμε γι΄ αργότερα τη χαρά της ζωής, χωρίς στην πραγματικότητα να τη φτάνουμε, δεν δίνουμε στον εαυτό μας την άδεια να ευτυχήσει.
Είμαι ευτυχισμένος σημαίνει ελπίζω λιγότερο και αγαπώ περισσότερο. Ας μάθουμε να εκτιμάμε αυτό που είμαστε, να γευόμαστε ό,τι έχουμε και να είμαστε έτοιμοι να επωφεληθούμε από οτιδήποτε έχει να μας χαρίσει την απόλαυση της ευτυχίας.
Ακόμα μια δόση ανοιξιάτικης γενναιοδωρίας από το ιστολόγιο http://farmhousestories.wordpress.com.
Ολοι είμαστε ικανοί να βρούμε την ευτυχία, όλοι έχουμε τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε με ποιον τρόπο να την καλλιεργήσουμε και να αποκτήσουμε αρμονικές σχέσεις με τον εαυτό μας και τους άλλους. Αυτό που χρειάζεται μόνο είναι να συνεχίσουμε να εξερευνούμε, να επιμένουμε, να ανακαλύπτουμε το δικό μας δρόμο, να ρισκάρουμε για να εισάγουμε σταδιακά θετικές αλλαγές στη ζωή μας.
Η ευτυχία της ζωής δεν είναι παρά ένα πλήθος μικρών χαρών που πρέπει να ζήσουμε την κατάλληλη στιγμή. Ας δώσουμε προτεραιότητα στις καθημερινές απολαύσεις και ας επωφεληθούμε απ΄ αυτές όσο μπορούμε. Εξάλλου, όπως εύστοχα έγραψε ο Michel Onfray: «Απόλαυση είναι να ζεις το παρόν, να θέλεις να είναι έντονο και να γνωρίζεις πως είναι μοναδικό».
Πηγή: Michele Freud, Μincir et se reconcilier avec soi (Editions Albin Michel, 2003). Κυκλοφορεί και στα ελληνικά, σε μετάφραση Εφης Μαρκοζάνε, από τις εκδόσεις Κριτική, με τον τίτλο Αδυνάτισε! Βρες τον εαυτό σου.
Δες ακόμη:Θετικές δηλώσεις για απώλεια βάρους και Η δίαιτα που έχει πάντα αποτελέσματα
Newagemama.com 
πολύ καλά τα λες και συμφωνω απόλυτα μαζί σου…
Εγώ νιώθω καλά με το σώμα μου, δεν είμαι έτοιμη ακόμη να το αλλάξω, να αδυνατίσω να ασχοληθώ μαζί του, θέλω να αφοσιωθώ στο μωρό μου, να ζήσω αποκλειστικά τη μητρότητα για λίγο ακόμα.
Δεν ειμαι ετοιμη ακόμη να ξαναγίνω γυναίκα. Και θα έπρεπε αυτό να γίνει σεβαστό.
Το δικό μου πρόβλημα είναι πως δεν απολαμβάνει την καθημερινότητα μαζί μου και ο άντρας μου
ο οποίος το μόνο που βλέπει μπροστά του είανι 10 παραπανίσια κιλά
από την εγκυμοσύνη και έχει χάσει τελείως εμένα που
βρίσκομαι πίσω από αυτά!!!
Καλώς ήρθες pvivika! Μα είσαι γυναίκα εξ ορισμού, το θαυμαστό σου σώμα έφερε στον κόσμο ένα παιδί, μην το ξεχνάς. Η λαίλαπα του λαϊφστάϊλ – και πολλά πολλά χρόνια καταπίεσης – θέλουν να μας πείσουν ότι «μαμά» και «γυναίκα» δεν γίνεται να συνυπάρχουν.
Σε κάθε περίπτωση όμως, μια γυναίκα που μόλις έχει γεννήσει βρίσκεται σε μια ιδιαίτερη φάση της ζωής της και για ένα διάστημα δίνεται σχεδόν ολοκληρωτικά στο μωρό της. Δεν είμαι ειδική, ούτε δικαιούμαι να δίνω συμβουλές. Μπορώ να μιλήσω καλοπροαίρετα μόνο μέσα από την προσωπική μου εμπειρία: Προσωπικά δεν ήμουν προετοιμασμένη για την αλλαγή των ισορροπιών μέσα στην οικογένεια από τον ερχομό του πρώτου παιδιού. «Ξαφνικά» γίναμε τρεις κι όλα ήταν αλλιώς. Το ίδιο – και ίσως ακόμα πιο έντονο – πέρασε και ο άντρας μου και χρειαστήκαμε χρόνο να ξαναβρούμε τις ισορροπίες μας. Θέλετε χρόνο με σεβασμό κι εσύ, και ο άντρας σου και το παιδί!
Σε φιλώ σταυρωτά και προτείνω «Θετικές δηλώσεις για μανούλες και όχι μόνο»
Η παχυσαρκία είναι το πυκνό δάσος, στο οποίο έφτασε κάποιος, που δεν είχε τη σοφία του Κοντορεβιθούλη. Έριχνε συνεχώς στο μονοπάτι ψίχουλα και όχι πετραδάκια και δεν βρίσκει το δρόμο να επιστρέψει στον αδύνατο εαυτό του! (αυτό μάλλον πρέπει να το χρησιμοποιήσω για περίληψη στο προφίλ μου!)
Τα λίγα κιλά δεν είναι πάχυσαρκία. Είναι όμως ικανά να σε κάνουν δυστυχισμένο με τον τρόπο που περιγράφει η συγγραφέας.
Ωραίο αυτό με τον Κοντορεβυθούλη. Προσοχή: «Αδύνατος» εαυτός δεν σημαίνει «αδύναμος» όμως! Η απώλεια βάρους (ή μήπως να την πούμε «απελευθέρωση κιλών»;) είναι ακόμα ταξίδι για να ανακαλύψουμε τον κρυμμένο δυνατό εαυτό…
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΓΧΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΙΛΑ ΑΣ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΑΣ ΜΕ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΠΥΡΙΤΣΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΑΡΕΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΚΙΛΑΚΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ…….
Δεν το συζητώ, αν είναι να περάσουμε ένα ξένοιαστο ελληνικό καλοκαίρι, χαλάλι! Αν όμως «απ΄ έξω άνεση κι από μέσα γκρίνια» κάθε φορά που έχουμε απέναντι τον καθρέφτη, ε τότε …πιάνω δουλειά αμέσως!
Γεια χαρά σου – απλώς να διευκρινήσω ότι η κυρία είναι ΕΓΓΟΝΗ του Φρόϋντ κι όχι κόρη του…
Αυτό μόνο…
καλή συνέχεια!
Mερσί, διορθώνω άμεσα!