Με συγκίνησε βαθιά το ποίημα «Μάνα» του Παλαιστίνιου ποιητή Mαχμούτ Νταρουίς. Ειδικά ο στίχος «Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί» μου φέρνει δάκρυα στα μάτια, θυμίζοντάς μου πόσο μικρές κι ανούσιες είναι οι συγκρούσεις των ανθρώπων για περισσότερη δύναμη και εξουσία, όταν αναμετρώνται με την πηγή της αγάπης και της ζωής που συμβολίζει η μητρική αγκαλιά. Σ΄όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Σε κάθε εποχή. Σε κάθε κατάσταση.
Εργο της Francene Hart
Ο καφές της μάνας μου
Το άγγιγμά της
Φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις
Μέρα τη μέρα
Πρέπει να δώσω αξία στη ζωή μου
Την ώρα του θανάτου μου
Πρέπει να αξίζω τα δάκρυα της μάνας μου
Και αν έρθω πίσω κάποια μέρα
Βάλε με σα μαντήλι στα βλέφαρά σου
Τα κόκαλά μου σκέπασε με χλόη
Που την αγίασαν τα βήματά σου
Δέσε μας μαζί
Με μια μπούκλα απ’ τα μαλλιά σου
Με μια κλωστή που κρέμεται από το φόρεμά σου
Μπορεί να γίνω αθάνατος
Μπορεί να γίνω Θεός
Εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου
Αν καταφέρω και γυρίσω
Κάνε με ξύλα να ανάψεις τη φωτιά σου
Σκοινί για να απλώνεις τα ρούχα σου στην ταράτσα του σπιτιού σου
Δίχως την ευχή σου
Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
Μεγάλωσα πολύ
Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί
Για να βρω με τα χελιδόνια
Το δρόμο πίσω
Στην άδεια σου αγκαλιά.
Δείτε ακόμα τις αναρτήσεις:
Ενας μπαμπάς γράφει ποίημα για τη μητέρα του,
Αλύγιστη μάνα
Φαντάσου μια μάνα
Οι μάνες μας, τα κύτταρά μας
Η μάνα της χρονιάς
Η θλίψη και η πίστη
Μαμά πεινάω…
Για τις μαμάδες που ζουν στις καρδιές μας
Α, ρε μαμά
Εμπνευση για κάθε μαμά
To ψωμί της μάνας μου
Μάνα του εαυτού μου
Eυχαριστώ θερμά τους φίλους που αντλούν κείμενα και υλικό απ’ αυτό εδώ το ιστολόγιο και το μοιράζονται στις σελίδες τους. Θα παρακαλούσα όμως να αναφέρονται στην πηγή με link στο Newagemama.com, όπως υπαγορεύουν οι κανόνες του σαβουάρ βηβρ και των πνευματικών δικαιωμάτων Common Creatives στο Internet.
Newagemama.com 
Άντε να μην τρελαίνονται μετά οι αγορομάνες.Όχι, πως δεν ισύει το ίδιο για τις κοριτσομάνες, αλλά αυτές έχουν περισσότερες ευκαιρίες. 🙂
…δεν το είχα σκεφτεί αυτό! Είμαι κοριτσομάνα βλέπεις! Πάντως έχεις δίκιο, μιλάμε για απόλυτη λατρεία του γιου προς τη μάνα. Συνδέει τη μητέρα σχεδόν με κάθε όμορφη πτυχή της ζωής, οπότε δικαίως τρελαίνεται κάθε αγορομάνα!
Καλημέρα , καλημέρα! όμορφη ανάρτηση! 🙂
Καλησπέρα ! Χρόνια πολλα Μανούλα !
Τι ομορφοι στίχοι! Ευχαριστώ που τους μοιράστηκες μαζί μας ! Σου έκλεψα ενα κομματάκι τους και το εβαλα λινκακι …
Παράθεμα: Χρόνο το χρόνο, σε νιώθω να .. φεύγεις μαμά… | Χειμωνιάτικη Λιακάδα