Mάνα και γιος από τον εμπνευσμένο φακό του Μassimo Tranquillo, flickr
Ενα ποίημα του Κωνσταντίνου
Πήρα την πρώτη την πνοή
απ΄το δικό σου το φιλί
κι άρχισα ν΄αναπνέω.
Μου κράτησες το χέρι απαλά
και μου ‘δειξες να περπατώ
κι εγώ τους δρόμους πήρα.
Μετά χτυπούσα κι έκλαιγα
κι ήσουν εκεί
χάδι, χαμόγελο, παρηγοριά
και το κουράγιο ένιωσα.
Να συλλαβίζω μ΄έμαθες
δίχως φωνές, με υπομονή.
Τώρα βιβλία γράφω.
Σε ταξίδια ονειρικά,
πολύχρωμα, φανταστικά,
με παραμύθια μ΄ έβαλες.
Και ταξιδεύω ακόμα.
Κι έγινε όμορφη η ζωή.
Και η κουζίνα σου
κόσμος μαγικός
χρωματιστοί ατμοί
βάζα μ΄αρώματα και χρώματα.
Τώρα με τους δικούς μου
τους ατμούς παλεύω.
Σ΄αγκάλιασα
σε φίλησα
σου’ πα «χρόνια πολλά»
κι είχα το ίδιο χάδι.
Σ΄ευχαριστώ.
Σ΄ευχαριστώ γι΄αυτό που έγινα.
(Eπειδή με ρωτάτε, ο Κωνσταντίνος δεν είναι φυσικά “κατ’ επάγγελμα” ποιητής αλλά αργυροχόος, και μπορείτε να δείτε εδώ τα ασημένια χειροποίητα κοσμήματα που κατασκευάζει και εδώ τη σελίδα Silver Jewellery + στο facebook)
Για τη Γιορτή της μάνας, δείτε ακόμα:
Ενας μπαμπάς γράφει ποίημα για τη μητέρα του,
Αλύγιστη μάνα
Φαντάσου μια μάνα
Οι μάνες μας, τα κύτταρά μας
Η μάνα της χρονιάς
Η θλίψη και η πίστη
Μαμά πεινάω…
Για τις μαμάδες που ζουν στις καρδιές μας
Α, ρε μαμά
Εμπνευση για κάθε μαμά
To ψωμί της μάνας μου
Μάνα του εαυτού μου
Eυχαριστώ θερμά τους φίλους που αντλούν κείμενα και υλικό απ’ αυτό εδώ το ιστολόγιο και το μοιράζονται στις σελίδες τους. Θα παρακαλούσα όμως να αναφέρονται στην πηγή με link στο Newagemama.com, όπως υπαγορεύουν οι κανόνες του σαβουάρ βηβρ και των πνευματικών δικαιωμάτων Common Creatives στο Internet.
Newagemama.com 
Τα ίδια θα έγραφα κι εγώ για τη δική μου μητέρα, αμφιβάλλω όμως πως τα δικά μου παιδιά θα έχουν τόσο έντονα συναισθήματα.
Πώς μπορείς να το ξέρεις αυτό; Χωρίς να ξέρω γιατί πιστεύεις κάτι τέτοιο, έχω την αίσθηση πως υποτιμάς τον εαυτό σου μανούλα…
Πολύ τρυφερό ποίημα!!! Έχει ταλέντο ο άντρα σου!!!
Χρόνια σου πολλά και για τη γιορτή της μητέρας…
Χρόνια πολλά σε όλες τις μάνες του κόσμου!
Χρόνια σου πολλά μανούλα! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου, τον άντρα σου αλλά και τη μητέρα που ενεπνευσε αυτόν το γιο κι εκφράστηκε με τούτο το γεμάτο τρυφερότητα κι αγάπη το ποιήμα του προς αυτήν…
Εγώ δανείστηκα προχτες (στην ανάρτηση μου http://xeimwniatikhliakada.wordpress.com/2012/05/10/ ένα τμήμα από το ποίημα του Mαχμούτ Νταρουίς που βρήκα στη ΝewΑgeΜama όπως χαρακτηριστικά ανέφερα…
Από κεκτημένη ταχύτητα δεν συμπλήρωσα το com.. δίπλα ( αλλα το link που είχε επάνω από τη στιγμή της ανάρτησης , παραπέμπει στη σελίδα σου και πιο συγκεκριμένα στην ανάρτηση από την οποία το δανείστηκα ) Υποθέτω δεν αναφέρεσε σε μένα.. Αν θες μπορώ να διορθωσω το NewAgeAma σε Newagemama.com ! Δεν μου κάνει κόπο…
Λιακαδίτσα σ΄ευχαριστώ για τις ευχές και τα όμορφα λόγια σου! Εννοείται πως δεν αναφέρομαι σε σένα, έκανες εξάλλου την αναφορά στην πηγή μια χαρά. Το «com» δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι να σεβόμαστε το μεράκι, τη δημιουργικότητα και τον πνευματικό κόπο όποιου αναρτά στο Διαδίκτυο. Είμαι βέβαιη ότι εμείς οι δυο, όπως και οι περισσότεροι φίλοι του ιστολογίου, συμφωνούμε σ΄αυτό απόλυτα.
🙂 Καληνύχτα, μανούλα! Δώσε βάη στον επίλογο της συγκεκριένης ανάρτησης μου …Ισως σε ενδιαφέρει…
Εγώ από τότε που έγινα μαμά, όλα αυτά με συγκινούν ειλικρινά, το ποίημα είναι υπέροχο!!!Θα είμαι σκληρά ειλικρινής και θα πώ ότι πριν γίνω μητέρα έβρισκα όλα τα ποίηματα νερόβραστα και τη γιορτή διεκπαιρεωτική: Μιας και κάθε μέρα είναι η γιορτή της μητέρας. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Η γιορτή είναι σημαντική για τη σχέση (μητέρας-παιδιού) υπενθυμίζει την ιερότητά της, την αρχέγονη ιστορία της και τελικά την εξυψώνει!Ευχαριστούμε για τη μοιρασιά!!! Newagemama συγγνώμη που πετάγομαι σπάνια και σαν τον κομήτη!!!Φιλιά!!!
Γιατί ζητάς συγγνώμη μανούλα; Κι εγώ σαν κομήτης πετάγομαι στο ψηφιακό σου σπίτι. Οπως και να’χει, τα μαθήματα του βίου είναι πολύ πιο δυνατά – και ενίοτε πιο σκληρά- συγκριτικά με τα μαθήματα του θρανίου. Ολες έτσι την πάθαμε. Αυτά που μας φαίνονταν γλυκερά και τα σνομπάραμε προ παιδιών, τώρα τα επιδιώκουμε και μας αρέσουν!
ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΙΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΒΑΣΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΤΡΥΦΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΓΝΗΣΙΟ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Σ΄ευχαριστώ πολύ, με συγκινείς!